အဿဇိပုနဗ္ဗသုကဝတ္ထုဂါထာ

၆-ပဏ္ဍိတဝဂ်

၂-အဿဇိပုနဗ္ဗသုကဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၂၂၁။ဩဝဒေယျာနုသာသေယျ, အသဗ္ဘာ စ နိဝါရယေ၊
သတံ ဟိ သော ပိယော ဟောတိ, အသတံ ဟောတိ အပ္ပိယော။

ဩဝဒေယျ၊ အကြောင်းပေါ်က ဆုံးမရာ၏။ အနုသာသေယျ၊ အကြောင်းမပေါ်ခင် သွန်သင်ရာ၏။ [(တစ်နည်း) ဩဝဒေယျ၊ မျက်မှောက်၌ ဆုံးမရာ၏။ အနုသာသေယျ၊ မျက်ကွယ်၌ ဆုံးမ ရာ၏။ (တစ်နည်း) ဩဝဒေယျ၊ တစ်ကြိမ်တစ်ခါ ဆုံးမရာ၏။ အနုသာသေယျ၊ အထပ်ထပ်အခါခါ ဆုံးမရာ၏။ (တစ်နည်း) ဩဝဒေယျ၊ ဆုံးမရာ၏။ အနုသာသေယျ၊ သွန်သင်ရာ၏။] အသဗ္ဘာ စ၊ (များသောအားဖြင့်) မသူတော်တို့၌ ဖြစ်တတ်သော အကုသိုလ်တရားမှလည်း။ နိဝါရယေ၊ တားမြစ်ရာ၏။ သော၊ ထို ဆုံးမသွန်သင်သူသည်။ ဝါ၊ ကို။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ [ဟိအနက်မဲ့။ (တစ်နည်း) “ဟိ၊ အကျိုးကား”ဟုပေး။] ပိယော၊ ချစ်မြတ် နိုးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ၏။ အသတံ၊ မသူတော်တို့သည်။ အပ္ပိယော၊ မချစ်မြတ်နိုးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ၏။ (ပါ-၇၇)

အသဗ္ဘာ။ ။ သီဒနသဘာေဝ ကိလေသေ ဘိန္ဒန္တီတိ သဗ္ဘီ၊ [သီဒ '+ဘိဒိ+ကွိ၊ ပုလ္လိင်, ဣကာရန္တ၊-နီတိဓာတု-၃၆၉။] န+သဗ္ဘီ အသဗ္ဘီ၊ ယေ- ဘုယျေန အသဗ္ဘီသု+ဘဝံ အသဗ္ဘံ၊ (တစ်နည်း) အသဗ္ဘီနံ+ဣဒံ အသဗ္ဘံ သူတော်မဟုတ်, သူယုတ်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကုသိုလ်တရား၊ အသဗ္ဘ '+ဏျ၊ ဏအနုဗန်ချေ၊ အဝဏ္ဏော ယေ လောပဉ္စ၌ စသဒ္ဒါဖြင့် ဣချေ၊ ကွစိ ဓာတုဖြင့် ဗကို ချေ၊ ဘျကို ဘပြု၊ ဗဒွေဘော်လာ(နီတိပဒ-၂၃၄၊ နီတိပဒနိ၊၂၊၅၀၅)။

တစ်နည်း။ ။ သဟ ဘန္တိ ဧတ္ထာတိ သဘာ၊ [သဟ+ဘာ+ကွိ၊ သဟကို သပြု၊] သဟ ဘာသန္တိ ဧတ္ထာတိ သဘာ၊ [သဟ+ဘာသ+ကွိ၊] သင်္ဂမ္မ ဘန္တိ ဧတ္ထာတိ သဘာ၊[သံ+ဘာ+ကွိ၊ နိဂ္ဂဟိတ်ချေ။] သင်္ဂမ္မ ဘာသန္တိ ဧတ္ထာတိ သဘာ၊ [သံ+ဘာသ+ကွိ၊-ရူ-၃၆၁။] သဘာယံ+သာဓု သဗ္ဘံ၊ [သဘာ+ယ၊] န+သဗ္ဘံ အသဗ္ဘံ-အစည်းအဝေးသဘင်၌ မကောင်းသော အကုသိုလ်တရား(ရူ-၂၃၁၊ မောဂ်ပံ-၄, ၇၂)။

အဿဇိပုနဗ္ဗသုကဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။