აკაკის, გამა გვიანი.II ვარიანტი
აკაკის, გამა გვიანი. (II ვარიანტი)
«ჯგირ პოეტ, გვალას ნარჩქვანი,
მარგალიტეფით, ემოფშით,
ბრელ ურგებელით ხომ ქოფჩით,
ვამობწონს ნინა ნასქანი?!
აკაკი
ფივრქე დო ვეგნმაჭყვიდირუ
მუ გამა გუმვაქიანე,
მუჭო დუდ ემიჭყვიდირუ?
დღაშ დო სერს ვაართიანე.
რაგადი გინობჭყვიდინი,
ზარქ ქიგმანთხ, ქიგემიკეტუ
დო გამათ მუთ ეკიბშქვინი,
ნინაშე მომხორცქ, გაიწმერტუ.
დაღონებაქი გუმასორ,
ითამ ჸუდე-კარქ ეკმართუ,
მუშენ? მუ ღორონთქ გუმაჭყორ,
მარგალიტეფი მაგვართუ?
დო მუსი ნინა უშნოთი
შობელშა ვალმაგონებუ?
მაფშალიაში უმშოთი
მი ირგ დო, მის დუწონებუ?
მარგალიტეფიშ პატონი
ნინას ხვამულენს ღონეთი,
სო დო, ვარეთო გამგონი,
ეგებ გეიოგ ყორეთი,
იშენით ვეგნოქიმინე,
ჭორეფი დაუთხინეთი.
თე ჩქინი სადაბადოსი
ხომ ვაბცილებუქ ჩიათი,
მუს ფთქუანდ ფერ უბადოსი,
გურქ მეუღუკო ჭუათი?
იშენით, ურგებელობა
არგამათ ქობთქუათუნი,
ხომ ქორე ჩქიმი ფშავლობა,
ნინას მუს ეკუვაჸუნი!
თაქი ჩქით ვამობთურენთო,
ვეპეულუნო პეული,
უმურჩქვან ჸუჯით წონენთო,
გვალაშე გიმ მუს მევული?
ოხვამერ ხატო ვაჸუნსო
გვალარეფს მუში მამული?
გვალური ნინა მოკაჟე,
მი თქუანს, კირდეს ვაგჷნი,
მარა თე, ჯილოს სინაზე
ძღაბიში ვაშურდასუნი?
ეშ გამო, ვაგვანახვერათ,
უჯგუ, ვემებჩათ წყარსუნი.
კოჩი მოვნინე, მოგინუ,
თოლს კურცხას ვუფაჭვუანქი,
ა, მუნჯეფს იშ ქიმშვაძინუქ,
ჸუს თიშნერს მურჩქილუანქი.
იშენიც წიმი მევულუ,
შარეფსი ვავუშქურდუქი,
ართნერო მიმიპეულუ
გვალა, რზენ, ნამ წამს უჯგუქი?
გურიშა ხატო გემისვანჯ
გვალა დო რზენიშ ნინეფი,
ნამთინს ვაბწონე, გუმაანჭ,
ქორენდა მოგვარტომეფი.
ირფელი ვამოჩქიმუნო
თიშ გემუან დო წარეფი.
მა შხვა მუთუნშა მოშქურუ,
ეთინა ოკო ბთქუათი,
მიდგარენეფსუ მოღურეთ
მივოჩქუთ, დებთხინუათი,
თინეფიშ ხეშე, ხორუა
ნოხორო მუჭო ბჸუათი?
მუკალუაფარ თენა რე,
შურს ვამობქალუნთ მითინი?
ვარე ოშქურანჯ, გვალაშე
ხოჯიში გიმაკიჟინი.
1919 წელი.