ალ-მუჰიბბი

"თასკიფ ათ-თარიფ ბი-ლ-მუსტალაჰ აშ-შარიფ" ("მაღალი ტერმინოლოგიის განმარტების სრულყოფა")
ავტორი: ალ-მუჰიბბი
ცნობები საქართველოს შესახებ

გამომცემელი: გოჩოლეიშვილი დიტო


წიგნი:
XIV-XV სს. არაბი ისტორიკოსების ცნობები საქართველოს შესახებ - არაბულიდან თარგმნა, შესავალი, შენიშვნები და საძიებლები დაურთო დიტო გოჩოლეიშვილმა - საქართველოს ისტორიის წყაროები 49 - საქართველოს ისტორიის უცხოური წყაროები XXII- თბილისი - 1988

უცხოური წყაროები საქართველოს შესახებ


საქართველოს ისტორიის არაბული წყაროები




წინასიტყვაობა

edit
ალ-მუჰიბბი - სირიელი სწავლული თაკი ად-დინ აბდ არ-რაჰმან ალ-კადავი ალ-მუჰიბბის (გარდ. 1384 წ.) ლაშქრის ნაზირის თანამდებობა ეკავა. მისი ნაშრომი "თასკიფ ათ-თარიფ ბი-ლ-მუსტალაჰ აშ-შარიფ" ("მაღალი ტერმინოლოგიის განმარტების სრულყოფა"), რომელიც წარმოადგენს ალ-უმარის თხზულების შევსებულ რედაქციას, წარმოადგენს სახელმძღვანელოს ეგვიპტის მამლუქი სულტნების კარზე მოღვაწე სამდივანმწიგნობროს მოხელეთათვის, მათ მიერ საკანცელარიო საქმის წარმოებისა და დიპლომატიური მიმოწერისათვის.
ალ-მუჰიბბის თხზულებაში სხვა მასალასთან ერთად, მოცემულია წერილების ნიმუშები, განსაკუთრებით სულტან ან-ნასირ მუჰამმადის (1292-1294; 1298-1302; 1305-1340) ზეობიდან მოყოლებული, სულტან ალ-აშრაფ ნასირ ად-დინ შაბანის (1363-1377) მმართველობის ბოლომდე.

ტექსტი

edit

ქართველებს ჰყავთ ორი მეფე - დავით მეფე, რომელიც თბილისს განაგებს და დადიმანი - მეფე, რომელიც განაგებს სუხუმსა და აბხასს. ყოველ მათგანთა მიმოწერის წესი ნახევარ ფურცელზეა.

მაღალი ალლაჰი დღეგრძელ ჰყოფს მის მეფურ უდიდებულესობას, დიადს, დიდებულს, მამაცს, რაინდს, წმინდანს, მორწმუნეს, მავანს, ქრისტიანული სარწმუნოების დიდებას, ჯვრის რელიგიური საზოგადოების განძს, ქრისტიანობის სიამაყეს, აბხაზთა, ქართველთა და ჯურჯანელთა მეფეს, მეფეთა და სულტანთა მეგობარს. [ყოველ მათგანს] ეწოდება ქართველთა მეფე.

აღნიშნა აწ განსვენებულმა ყადიმ შიჰაბ ად-დინმა მიმოწერაში მომხდარი ცვლილებები, რომელთა გამეორება აქ არ არის საჭირო, რადგანაც რაც მე აღვნიშნე დარჩენილია მტკიცედ მიმოწერაში უკანასკნელ დრომდე.