ა, ლერსი ალეში
ა, ლერსი ალე, გენაცვალე, მუთ აკეთინჲ თით გილალე,
ანწჲ ბოშეფცჷთ ქეუძახი, მუთა გაქიმინე ხვალე.
ნაწყარიშა გიშუმუნი, ბრელშა დოსქილადექ გალე,
ლერსიშჲ ასქილადას უჯგუ, თუ ჸვარე დო გირინჲ ჭვალე.
ლერსენც გილაკვაკვალა დო საკაცეთჷ გილაჸუნთუ,
სქანი დო ბრაქული შქასჷ უმოს ღვინსუ ნამუ შუნთუ,
ნამაზრჷში მოქეიფეთ თქვა რეთუ დო თექი პუნთუ,
ვიშო მაპეიჯენთ ვარი ოდღახუეთ მუგელთუ.
ანწჲ თქვანი რე მაულარი ვარეთჷ-და გვალო ბოტო,
მოლეჯუმეთ კარტი–ბანქო, ლარწემი დო ღოროტოტო,
მუ ხანი რე ვორექჷნი, უთქვანეთუ მა უნოტო,
სამარგალოს ცქვაფილი რეთ, მუჭოთ ნამკოლური კოტო.
აქ ლუგელაშ წყარი რე დო ოხვარჷ ირი ჭკუასჷნი,
თქვანი ეცუმილი ტვინი ეგებ ქუდანწყუასჷნი,
ვარა უკულჲ ნაცხა ხინცჷ, დუდი რეფით ქუასჷნი,
აკა მუჭო ვამგალენა ქიმიასქვით ჯუასჷნი.
ეზმა ჩოლამა სო მიღუ, მა თქვა გიფერუათჷნი,
ტყაშა ვორექ კინჲ ულირი, უჯგუ მომთხილუათჷნი
ართშა ოკო გეთუასჷ ლერსი მუზმა ბზუათჷნი –
ჩქიმი ვაშამჭყოლიდუათ, სოდე თქვანი თქუათჷნი.
1946 წ.