ბედის წყარო

ბედის წყარო ავტორი: იოსებ დავითაშვილი

1881 წელი

რამ დაგაშრო, შე ოხერო,
ღარიბების ბედის წყარო?!
ამოდუღდი, რომ ქვეყანა
ერთნაირად გაახარო!

მე გულსა მწვავს ეს სოფელი,
ორნაირად გაყოფილი:
ბედით ჩაგრულს უღვთოდ სტანჯავს
თავის ბედით კმაყოფილი!

ზოგი ხარობს და ზოგი კი
ბნელს მარხია, როგორც ჭური,
მძლავრნი ამ ჭურს ჩასძახიან,
გაგვიწიე სამსახური!