გამაშ გამა

by მამანტი კვირტია

(ალე თირქიას)

ალეია რექ დო ალე, სი ზოჯუნქო თენა ხვალე,
ეგებ მითინქ ქორძირასჷ სქან სანთელო ქოგიხვალე,
ალბათ ფირქე – „მობჯალაგე, ინას ანწი ვეიაფალე“,
მარა ეცადჲ სქანი საქვარც – ნალიშ ლისმარი ქჷმინკალე.

ალე ღულა, დუს უღჷ პულა, სოლე გილამუნი ულა,
კურთაშ პოეტი ვაზოჯჷნქო, ქომიჩქ მარა ვამიფულა.
პოეტი კოჩი, რითმაში კოჩი, ვარდინი სოლე მუკოჩოჩი,
ნამუთ გიღუ გინძე, კუნტანი შონიში ჩარმაქისჷ ქოჩი.

ტვინ ვაგიღუ, დღას ვარშიბუ, ივარი ძვალით გაფუ ლიბუ,
სქანიჯგურა „პლანიში“ კათა ამდღა სოდგა მიკოძგიბუ.
სქანი დუდი ტვინგა, ჸვერე, გრიშა ჯანჯღაში – ონახვერე,
მუსხი ხანცჷ ოკო ბჭარე, სქანი ამბე ქიდეჯერე!

ვაგოტირხე ვაგამკვირდჷ, დუდიში ხოპოს ბრელ გიჭირდჷ,
მუჟამც ფარდა მიწონენი, ალბათ სქანცალი ალაგირდჷ.
მა ტყაში კოჩი, სქანი რაგადით, ქარწყექ ტყასჷ ვაშებცადი,
დო თქვა ჩქით გიგორჯგინათ, დორბურსეთჷ, ქაწოხვადით.

გვიან დაბაბდებედიკონი, მახა ეშენი ვადამძრახა –
ბაბუ ჩქიმიში გირინი დო სქანი სანთელო სქანი ნახა.
რითმეფშენი ვაგმამორსა, ვარა თისხის ქჷგგოთორსა,
მაჟირა ხუთ წანას ხოლო ვეშიილებუ სქანი მორსხა.

ვა ვორექჷ ჭიჭე ჭანჯი, მუჭოთ ზოჯჷნდი, ლაგვალანდი,
სქანი დუცუ მუს დუძახჷქ, ვარექჷნი ჭანჯიში ლანდი,
მუსხი ხანცჷ კუჭე, ფულე, იგულუე იფარხულე,
მუთუნი აკეთინ უჩქუნა – აღმასკომეფი აკანდღულე.

ჩქიმი ტვინითი, სქანი ტვინი, ვერგჷდნი ქათვაჩინი,
გამაში გამა ათენა რე, მუთ მობჭარი დო მიწინი.
ცოდაში მეტი მარდი ვა რე, მიბჩოლუე, თესხი ბჭარე,
სარკაზმიშენი კინ თინა რე, მუკმახვილე ვაგვახარე.
                                           1932წ.