გირინი, ჯოღორი, კატუ დო მუმული
ართ აღას ართ გირინი ყუნდუ დო აღალეს ონთირაფუანდუ ჯგირი რდუნი. დირჩინუნი ქიმიოყოთეს: “სი აწი დირჩინია”, დო ქიმიოტეეს. გირინის მითინ ვემკაჯინე, მუთა შეულებუნია. გირინიქ ართ დღას იფირქუ: “მა სირჩინუეს მუ ოკო ფქიმინევე ათაშ!” ქიგიოდირთუ შარას დო მეურს, “ართი ჯგირი არდგილი ქობძირავა”.
მეურსინ, შარას ქიშეხვადუ ართ ჯოღორქ. ჯოღორითი ძალამი რჩინუ. გირინიქ უწუუ: “მუ რე, სი სო მეულ?” ჯოღორქ უწუუ: “მა, ახალობას, ჯგირ ჯოღორი ვორდი, ჯგირ ჩიტეფს პჭოფუნდი დო ჩქიმი მინჯე მუში კართეწკელა ოჭკომალის ფჩანდუ, მუწკელა ოდას მონჯირუანდუ. აწი ჩქიმი მინჯეს თიჯგუა ოსური ყუნსი, ირ დღას ჩქიმიშენი უწოლენდუ: ათე ოკო ყვილეფე, ოკო მიოდინუევე. მა ვიფირქი, ეთინენქ იშენთ მემოდინუან ოკო დო ბარემ ჩქიმოთ ჯგირ არდგილს ქობძირუნქ მაქი”. გირინქ უწუ: “მორთი ჩქიმწკალავა, მა ხოლო სქანიჯგუა ვორექ დო ართო იბდათია”.
გიოდირთეს შარას. მეულანი, ართ კატუქ ქუუხვადეს. კატუს კითხეს: “ე კატუ, სი აშო სო მეულ?” კატუქ უწუუ: “მუ ფქიმინა? დიბრჩინი. მა თიჯგუა ოსურმინჯე მიყუნდუ, ახალობას, ოქროს ოყუჯე გილმობუნუანდუ დო კართეს გელვუხედი ირიათო. აწი დიბრჩინინ, ირდღას დუს თითო კეტის გითიმაშკვანს დო იჩიებუ: “ეთის დუდ ოკო ქუმუვოჭკირევე”. გირინიქ უწუ: “მა ათე ჯოღორი მაყალე მიყუნს დო სი ხოლო მაყალე მაყიით!” გიოდირთეს შარას დო მეულან.
იდეს, იდეს დო ართ შხვა სოფელს მეულანი, ართ ყუდეშე მუმულიქ გაგშართუ დო ხონარიმაღალო დიყიუ. მუმულის კითხეს: “მუ რე, თიშმადიდა მოთ დიყიი? ხურხიქ გაგმოგიჭყორდუა”. მუმულიქ უწუ: “ვავა, ჩქიმი ყოფა თქვან ვაგიჩქუნა. მა თიჯგუა მინჯე დო ოსურმინჯე მიყუნსი, ირი დღას სუმარეფი მალენა დო ქოთომეფი ჭკირეს, ჭკირეს დო გეეთუეს. ამდღა ჩქიმი რიგი რე, მემოჭკირან ოკო დო ართ დიპყიანქ მაქი დო თიშ გურშენი მანგარო დიპყიი”. გირინიქ უწუ: “ჩქინ სუმ ქოვორეთ სქანიჯგუა თაში, მაოთხა სი, სითი მაყალე მაყიით დო იბდათ ართო ჯგირი არდგილიშა, ოცხოვრებუშა”. მუმულიქთი დეეთანხმუ დო ოთხიქ ხოლო ქიგიოდირთეს შარას.
იდეს, იდეს ფური ტყაშა მიდართეს დო დეეონჯუეს. გირინიქ იდუ დო ართი დიდი ჯაშ თუდე ქელინჯირუ, ჯოღორიქთი ქელინჯირუ თეში, კატუქთი ქელინჯირუ. მუმულიქ თქუ: “მა ჟი ქიდივნჯირუავა” დო ეფურინუ. აკაწუნს შარაშა გიჯინუ, ართ სინთე ქოძირუ დო თუდონეფს უწუ: “თაქ სინთე რენია, ყუდე რენია”. გირინიქ უწუ: “აბა, გიმართი, ართ ქიმევრთათ დო მიკვოჯინათ სინთეს, მუ რენი!”
ყუდეს ქიმიახოლესი დო ოთოლეშე გირინიქ დინაჯინუნი, ბრელ აბრაგეფი ოკოკათეენა დო ოჭკომალის ჭკუმუნა. “მორთით აშო, კინჩხის ქიგმოდოხოდითია!” -უწუ ჯოღორის, კატუს, მუმულის, არძას. კინჩხის ქიგიხუნუ, ოთოლეს ქიმიოდირთუ დო მუმულიქ მუმულიცალო, კატუქ კატუცალო, ჯოღორიქ ჯოღორიცალო, გირინიქ გირინიცალო ხონარიმაღალო დიღიჟინეს. თექ ორდესი აბრაგეფქ “ათე ჭინკეფს ქუმურთუმუნანია”, დო აშქურინეს, ოჭკომალი, სუფრა ქიმიოტეს დო ინტეს. აწი კატუქ, ჯოღორიქ, მუმულიქ, არძაქ მინორთეს, დოდოხოდეს დო ოჭკომალი თინენქ ოჭკომეს. ოჭკომალი ოჭკომესინ, მინდომეს ქიდინჯირესკო. გირინიქ ოდაშ შქაბანს ქიდინჯირუ, მუმულიქ ესხაპუ დო სტოლის ქიდინჯირუ. ჯოღორიქთი თქუ: “მათი კარიწკელა ქიდივნჯირუავა”, დო ქიდინჯირუ კარიწკალა. კატუქ თქუ: “მა კერაწკელა ნჯირას ვორდი გეგაფილია”, დო კერაწკელა ქიდინჯირუ.
ჭიჭე ხანიში უკული აბრაგეფქ მორთეს დო: “აბა, მუ რე, მოვიკითხათია. ჩხურუ ქიგინესი: “დიო დაჩხირიშა ქიმევრთათია”. ართიქ ქიმერთუ კერაშა დო: “ართ დაჩხირი ქუდოვორზავა”. კატუშ თოლეფი დაჩხირიცალო ანათენდეს, დაჩხირი უჩქუდუ. “ხე მეფთხავა” ფიქრენდუნი კატუქ ქიგიაშკუ ტოტი დო დობარცხუ. კოჩიქ “ვუვა” დიძახუ დო დოშქურონდუნი გირინიქთი კუჩხი კეტიშორო გიაშკუ. სტოლიშა ეკირთუ დო მუმულიქ ფსუა დიფართხუნი, კოჩიქ უმოსო დოშქურონდუ დო კარიშა გეგნოსხაპუ. “გაგმავრთათია” ფიქრენდესინ თეში ჯოღორიქ კუჩხის ქიმიოსხაპუ დო აბრაგეფქ ინტეს. უწიის ართიანს: “ვუვა, მუ ფური ჭინკაში რენია! ართიქ დომბარცხუა, მაჟირაქ კეტი გიმაშკუა, მასუმაქ თიჯგუა მუდგარენი გიმაშკუნი, ”ხოლოთი სერსემი” ვორექია. შხვა მაოთხაქ, გაგმიფშინი, კუჩხის მემოსხაპუა. იმტათ, იმტათია, დუდ გეგნიფსქილიდუათია!”
გირინიქ, ჯოღორიქ, კატუქ დო მუმულიქ ათაში ქიმინეს.