გორჩქინუ

ათაშ მოხვადჷ ირფელიშ ოჭყაფუშ გორჩქინაქ. ღორონთქ გარჩქინჷ ქიანა დო ირფელი თიშ დინოხ ამშვი დღა გოგვარგვალერს. დუდშენო, დიხუაჩა ორდჷ უკუმელა დო ჩოლერი დო ვაუღუდჷ თის მუთუნინერი ფორმა. მარა ღორონთიშ შური ორდჷ თექ, წყარიშ ჟი.

უკული ღორონთქ ქო დირაგადუ დო თქუ, "ორდას ნათერი!" დო გესჷნთორჷ თექიანობაქ. ღორონთქ ქო ძირჷ ნამდა ნათერი ჯგირი რდჷნ დო ქჷგიოდჷ თის „დღა“. გაგშართჷ თიქ თინა უკუმელაშე, მუსჷთ თიქ გიოდჷ „სერი“. გორჩქინაშ მაართა დღას, ღორონთქ გაჭყჷ ნათერი.

გორჩქინაშ მაჟირა დღას, ქო დირაგადუ ღორონთქ დო გარჩქინჷ ცა დიხაუჩაშ ჟი.

მასუმა დღას, ქო დირაგადუ ღორონთქ დო გაგშართჷ წყარი სქჷრე დიხაშე. სქჷრე დიხას თიქ ქო გიოდჷ „დიხაუჩა“ დო წყარს ქო გიოდჷ თიქ „ზუღა“.

უკული თქუ ღორონთქ, „გარჩქინას დიხაუჩაქ ირინერი ჯალეფი დო ჩანარეფი“. დო ქოთ ქიჸუ თეში. ღორონთქ ქო ძირჷ ნამუდა მუთ გარჩქინჷნ, რდჷ ჯგირი დო ეჰამჷ.

მაანთხა დღას ღორონთქ გარჩქინჷ ბჟა, თუთა დო მურიცხეფი.

მახუთა დღას, ღორონთქ გარჩქინჷ ირფელი მუთ წყარც ნჩურუნცჷნ დო არძო მაფურინჯეფი. ღორონთქ ქო ძირჷ ნამდა თინა ჯგირი რდჷნ დო დოხვამუ თინეფი.

გორჩქინაშ მაამშვა დღას, ღორონთქ ზოჯჷ, „ორდას ირინეთი შურდგჷმილი დიხაშ ჟინოხის!“ დო ქიჸუ თიქ თეშ, მუჭოთ ღორონთქ ზოჯჷნ. ნამთინე ორდჷ ორინჯული შურდგჷმილი, ნამთინე დიხას გილახოხჷნდჷ დო ნამთინე რდჷ ნოტყელი. დო ღორონთქ ქო ძირჷ, ნამდა თინა ჯგირი რდჷნ.

უკული ზოჯჷ ღორონთქ, "მორთი, გუორჩქინათ კათა, ხატო დო მანგურო ჩქინი. თინეფც აღვენუნა უნჩაშალა დიხაუჩაში დო არძო შურდგჷმილიში“.

თაშინ, ღორონთქ გეჭოფჷ დიხა, გეგშეჸონჷ თიშე კოჩი დო ქინუდგჷ შური თის. თე კოჩიში ჯოხო რდჷ ადამი. გოკიდჷ ღორონთქ ბაღი ადამიშ ოხორინალო დო ქენარინუ თინა თექ თიშ მუკმალუაფრო.

ბაღიშ შქაგურც ღორონთქ ქჷდარგუ ჟირი გჷშაკერძაფილი ჯა - ჯა თელარაშ დო ჯა ჯგირი დო ფურიში ჩინაში. ღორონთქ უზოჯჷ ადამც, ნამდა თის ალობა უღუდ უჭკომუდუკო ნამდგარდია ჯაში ნაჸოფი ბაღის, „ჯა თელარაშ დო ჯა ჯგირი დო ფურიში ჩინაშიშ“ მოხჷ. თე ჯალეფშეთ ოჭკომუნდჷდა, დოღურუდჷ.

უკული ზოჯჷ ღორონთქ, „ვარე ჯგირი კოჩიშო ხვალახეთ რდასჷნ". მარა ნამთინ შურდგჷმილც ვაშეულებჷდ რდჷკონ ადამიშ მოხვარე.

თაშინ, ღორონთქ ქუდარულუ ადამი მერთომაფილ ლურით. უკული ღორონთქ გეგშუღჷ თის ართ-ართი ნთილა დო გეგშეჸონჷ თიშე ოსური დო ქუმუჸონჷ თინა ადამც.

მუჟამც ადამქ ქოძირჷ თინან, თქუ: „მუთ იჸუნ! თენა ჩქიმი მეთე რე! მორთი, ქოჯოხოდას თეს „ოსური“, რახან თინა გორჩქინელი რე კოჩიშე“. ათენა რე თინა, მუდგაშენით კოჩი მითმიოტალენც მუმას დო ნანას დო გჷნმირთუ ართო მუში ჩილიწკჷმა.

ღორონთქ გარჩქინჷ კოჩი დო ოსური მუში ხატო დო ქოძირჷ თენა გვალო ჯგირი რდჷნ. დოხვამუ თინეფი თიქ დო უწუ: „გარჩქინით ბრელი სქილეფი დო მოთალეფი დო გააფშით დიხაუჩა!“ ირფელქ თექ იჸუ გორჩქინაშ მაამშვა დღას.

მუჟამც მაშქვითა დღაქ ქჷმორთჷნ, ღორონც ანწ სურებული აფუდ მუში ხანდა. თაშინ, ღორონთქ ქჷმისვანჯჷ ირფელშე მუდგას ორთჷდჷნ. დოხვამუ თიქ მაშქვითა დღა დო გინაშქვჷ თინა წირდეთ, თიშენი, ნამდა თე დღას თიქ ქჷმისვანჯჷ მუში ხანდაშე.

ათაში რე თინა, მუჭოთ ღორონთქ ქიანა დო ირფელი თიში დინოხ გარჩქინჷნ.