ვორდათ ღორონთიანი
იოსე ქრისტეს ვოხვეწჷქ,
მუშჲ მეშარეთ ქომჩინას,
ეგებ ფერ შარას გეპუნდე,
მარდის ცოდაქ ორჯგინას.
მა თი დროში მოულაშა
ფთხორე მალას დოპილას,
ხვალე მერჩქინელი დროს,
ბრელი ვაგმაცოდილას...
მარდის ქობშაყარანდა დო
მა სიცოცხლეს თიწკმა ბგორ,
მარდიქ ცოდას ორჯგინას დო,
შხვა მუთინი ვამოგონ...
მა ქიანაშჲ ეკოჸუნაქ
ნამეტანი დამაღორჷ
ადრე გური ვაუჩინი
ირფელ თითჷ ქჷმაღოლ.