თოლიშ იშო ჭიჭე სინთე...
თოლიშ იშო ჭიჭე სინთე, თოლიშ აშო ირთუ.
ჩქიმი რცამი მიკოსორგუ, ჩეთჷ გინოთილი.
კუმე-რუმე ეშულირი, დაჩხირ-კუმოხილი,
მურიცხიე გეშოლირი, დინახალე ჭვილი.
ფირცხე გური გეშაბლაფუ, ცაშ ოზესჷ გეძჷ,
დაჩხირ ონტუ გურძემია, ვორწყექ ოწონდესჷ.
ნაფურცელა მურიცხეფი, თოლიშ აწნაკვეცა,
ცაშ კორთხოშე გეშაცენა, აჲშა ინოხ რდესჷ.
ელაქართილ ნაფირქებუქ სერეფც აკარდესჷ,
ეხი-მოხი გინომლებუ – შურდგუმაში თესჷ,
ეხოწილი ჩქიმი ტანი აკოფართხე ამდღა,
კიფიშ ბანდო წიაპელი, სო რე მიმოსქვესჷ?!
მინანდვ ვორდი არძა ბორჯის, ხოლო სქანი გეშა,
მინაგაფალ ქუდოიტე, არძა შარა-ხიბა.
რწულე რინას ქინმორაგვეს, რწვანე ოტომბეშე,
პირკალერი თუთა მიჸუნც სქუა გუნარჩქინა.
მუჭო იბდინ თეშ მიბძირე, ვა მიძირუნ წირშა,
გინოსუნჯელ დოლო ბგორი ოჸოროფუ მორდუ.
ელულე დო მუკულენი ვეგემძახაფჷ თიშა,
შურგინია ლაბახონა ონოფულეს მონდუ.
ნაქანდარა ჩანარიში ტანი აკორდელე.
ხანწკი წანა, ხანწკი სერი, არძა აკითორსუ.
ხარაზელი ჩქიმი გური, კინე სქანით ჭელი,
ხოლო სქანდა მინჭუაფუ, ვაგშეშქვანცჷ წორსუ.
გვალო მუჭო ინოდინუ სისმარც ჸათე რინა,
ცხად მიძახუ, მუმარჩქილე, სოთინ ვენკოდინა,
თიშ მუნჭიშე ნაზგილიტა, ნაჭვათ ვორექ ვესჷ,
ირიათონც მუშო ოკო მერქაშ გინოძინა.
ხახუბია ტიოზიე, სქალეფ გალაჸფუნა,
ოთოფურეს ინირჩაფუ პეულეფიშ ჭუა.
ირფელქ თაქჷ აკიშქუ დო კინე აკიქუა,
მურიცხეფცჷ დუკიჩუნა, სანთელერი ფსუა.