ირიათონი ნარზა
ჭვემაქ გინიღჷ, ართ ფერ ქიგნოდვალჷ
ტობას დო ცარგვალც.
თუთაშ ნიში მენჩურუნც.
გოღა თის ვა რდუო დინვოხედინ,
ოჩხომშა იბდინ დო ოღვანდალაია
კალმახა ეშეპონინ.
დიხას გევორქჷნ, ორზოლი მოკო,
მუკორჩქინელ თუთას ელვოყიყინა.
მასქურ შურშე ეშმოლჷ დო უკულ
გინმირთუ გარაგანო.
ჟი ხოლო მეურც ირიათო ჩხომუა დო ჯინუა.
თაქ თიშ ნარზა რე ხვალე.
ორთა ირთაანც, პეულეფც ცა ინასოფუნა,
წყარეფც პეულეფიშ შური.
ირიათონი ამარ რე, ართ კუჩხიშ გობიჯგაფა დო
შხვა მუხურ აწკართუ, ხიბა მინაულარ რე,
გემნულინ უკულ აშო ვა რე გიმალჷ.
ფურიალეს დო გექაქელც აშექაქუ ირფელი.
წყარმალს მეუღჷ თუთაშ ნიში.
ჩხომეფიშ ჸუდეშე ძარწუფაშფერ
წყარიშ მაფა მიჯინე,
ბჟაშ ჩხორია დო თუთაშ თე
ართო გალაჸაფუ.
ჩქიმ თოლეფშე დაბადებე
ღუმანერ მურიცხი,
თიშენ რე ასე სქუაცალო მიმოჩქუნი.
ბორბოლიაშ მოსას ქოგურაფჷ შარა,
ფურცელ დო ფა მინაფაფჷ,
ართშა დუდ გაკწუღი მა თის
ნახართა დო ხვიარელქ.
ასე ვემემტყურუასჷნ, კინ შარა ვა რე,
ათენა რე ორთა, მართაფუ დო შხვაშ
მარსიოლაფარ.
ტკილონაშე გაკლეძირუ დუდი ხვილარქ,
რწვანე ქუაცალო ხახუტელ ოჭიშით.
ირფელ ნაჩინებ მაფ დო
ირფელც მოჩინებაფუანა.
დღას ვეთებუ თე მოთოლორაფა, მემჩქუნ,
მაჸალეცალო ქიფხუტოლე გურშა დიადიხა.
ასე გეგნოურთ ართო თოლოწონდეს ჟირხოლო.
წანეფიშ უკულ შხვა კათა ქუდოფხვადუნა,
ჩქი ქუმოურთ,
ართი ნამდგაიჸინი გამკიბძირუანთ დუც.
დო ართიანიშ მუნაჩინას
ზვაიაშე გაქშებღანთ.