კოღონაშ ლექსი
შიო! კოღონა, სი ნავარი!
ფრინველიშე სი მანგარი!
კოღონაში ყაზახალა
გაზეთიში ოჭარალი!
კოღოში ანბეს იკითხენქჷ და,
ჩხვინდი გჷნძე, მუნდი დაბალი!
კოღონას მინულებუ მარანიშა,
გეშუღუწუ ოთხი ლაგვანი.
ენა მინჯეს ქუძირჷ ნი,
ჯოღორი უთხოზინუაფუ;
ჯოღორეფი ოკუსოფუ,
კიბირი ურისინუაფუ.
კოღონაში ტყობააშე
თოფი ქათუხირუაფუ,
"კოღონაქ ვა ბძირასია" დო
ჩახმახი ქათურხინუაფუ,
კოღონაშა უბაზუ ნდო
ოშე ქაშურგინუაფუ.
"კოღონას ბტყაბარანქია" დო
ოში კოჩი ქუქირუაფუ:
ტყაბარუას სი დეეთხი,
მინი ვე მნორთინუაფუ.