მაიმუნი დო სარკე
გილეცხვანტალ მაიმუნი,
ჭყიანჷ დო კჷჟინჷნცჷ
ხანგაცალო გილერულე,
სხაპუნც, დუცუ იჸვილჷნცჷ.
თურმე სარკეს ინაჯინჷ,
სახე ქოძირ თოლისერი,
აკოღვანჯილ მუდგა რენი
დღას ვაუძირჷნი ფერი.
ძირჷნჲ თინა, შხვა რენ უჩქჷ,
მიდგა რენი ნადინეფი,
თეში მაუფრაშა დიო
მუთუნჲ ვაფუ ნაძირეფი.
მუ არძაში უჯგუში რე,
თენა ოკო თქუასჷნი,
ასე თინა ოხიოლჷ,
შხვას ქაძირუასჷნი.
მინდორიშე მიკაჯინჷ,
თუნთი ქოძირჷ წჷმორენი
-"აშო მორთი, თუნთუჩია,
მუ სარიკო გოძირენი.
მი რე, თე დინაფილიში
შური თაქი ინორენი;
მართალცჷ გიწინქ, დუც დიპილჷ,
მა თეჯგუა ქუორდენი.
ქელეძიცუ თუნთიქჷდო
უკულ უწუ მაიმუნცუ,
"შხვაშ გოძიცას თინა უჯგუ
ქჷგაჯინე სქანი, დუცუ."