მარგალიში ხოჯი
კეისარქ გინოჭყვიდ სამარგალოში ეჭყვიდუა დო მალარაჸ ტკუტკარი მალიმორეფი დო მანჯღვერო ქაწუჸუნუ მუში სქუა, სახელო ვათანძარა. დიდი ლიმა ორდ სამარგალოს, მარა ნტერეფი ვითშა უმოსი ორდეს დო მარგალეფქ დიკინეს გვალეფიში განშე. ვათანძარაქ ქიმიაჸუნ ვათანძარული საქვარს: გეგნოჭჷ მუხურეფი დო ქაწირაჸ უმინჯურო დოტებული ორინჯი. შქა ონდღეში გურც მაშქირენ ვათანძარას დო ზოჯ: გეიშაგორითია ჩქიმო ართი ხოჯი ჯოგიშე დო გომიტყაბარეთია. მეთოლეს დუდი გვანილი ხოც დო ბორკით ქიითაბუნეს ცხიმურიში ნოჸელას ოტყაბარალო. ცანდირჲ ხამუთ გუცხანტეს ქვარა დო ქიდიჭყეს ტყაბარუა. ვალიში მამალას გამკანწქეს ტყები. უჯინედ შორშე დუდი კვათილჲ დო გოტყაბარელი ხოც ვათანძარა დო იჩიებუდ: ათე დუდკვათილი ხოჯი დო სამარგალო ართნერი რენანია ამდღა. ტყების გამკვონწყჷნთჷნი, დობჭკირჷნთია თია-თიათ, ქენვორღვანთია ჩუანც ოხაშალო დო ობჭკუმუნთია ედომშამო.
მუჭოთ გიწითინი, ტყაბარუა გასურეს. ასე ბორკეფი ორდ ორცხუას გინანწყჷმალი. ათე ბორკეფც მა ქიმვოჭკირანქია, -თქუ ვათანძარაქ დო ხამჲ გაიწუღ მატყაბარალც. ქიმერთ ხოლოშა დო ორცხუას ქიგუსჷ კვათირი ხამ გენჭირელო. თი ორცხუას ჯერღვი ვაჸოფედ დიო ღურელი დო ქიდიჟგვერთუ გოტყაბარელი ხოჯქი, მირქუ ბორკი დო თიჯგუა ჸონიერო ზეპუ ნოჸორც, კიბირეფი ქიგიოტახ ვათანძარას. გური წულირო დიხას ქიგიაჟგართ ვათანძარაქ. ქოუცის შქურნაფილი მაჸვენჯეფქ, მარა ჭყანაშა ვამაჸუნინეს მუთუნი ფერო. უკული, ონჯუა ბორჯის, ძიუთ გაყაყუ თოლეფი, მარა მუშო გოკო! -თიჯგუა მეუგამუდ ხოც, კიბირეფწკჯმა ართო, ტვინი ხოლო ქიდურღვაფუაფ ვათანძარაშა დო ქიდოსქიდ თიქ გაბორებულო.
ქიმუჸუნეს კეისარც კიბირეფი ერღვაფილი დო გაფოჩებული სქუა დო გეუნწყეს ირფელი მუჭოთ მოხვადჷნი.
მიინჭჷ ჸვაშა ხე კეისარქ. მუშე ვადუზუკოლია მარგალეფიში ამბე. ართნერი რენანია თინეფი დო თინეფიში ხოჯეფი. ბრელშა მებკვათითია დუდი, მარა ვამაჸვილესია იშენით, თიშენი ნამდა, ამდღა ხოლო ვაუჩქუნია კოც, ღურას მერნელეფი სო ოტყობინუანა შურცინი.