მარგალურ–ქორთულ ლექსიკონი(მურთაზ ჯანჯღავა)
- აალაფა–ალმაზობა
- აბედას გერინაფა – სამჯავროზე წაყენება
- აზარდალა–აზნაურისშვილობა
- ათომუში–თავის ნათქვამა კაცი
- აკარენი–სამყარო
- ალამალა – არაქათი
- ალამართი–გამართლება,სიმართლე
- ალამუში–თავის მსგავსი, შესაფერი პარტნიორი
- ალიქუფი–ბალღამი
- ალმასქუ– მეუღლე
- ალმაშარე – თანამგზავრი
- ამარჯა – ვაშა
- ანაჩია – შინაარსი
- ანგი – დედანი
- ანგი მანგიშ თანგი რე – ასლი დედანთან სწორია
- ანდანე–რადგან
- ანდი–თვისება
- ანჩი – კრება, შეკრება
- აორთი –შემოსავალი
- აპიჯაფა–პირის შეკვრა, შეთანხმება
- არამცელია–ჩიხტიკოპი
- არზა – მდივანი
- ართიმართი – ადგილმდებარეობა
- ართმურთი – ნიმუში
- ართნეთი – ერთი და იგივე
- არსიმაფა–გააზრება
- არჩქინა – წარმოდგენა
- ასქიდია–მზესუმზირა
- აღამაკი – ძალღონე
- აჸაფური–სათუო
- აჭყიარაფა–ხეს წყლის ჩადგომა, გაზაფხულის პირი. ბუნების აღორძინება.
- აშაბანი–განმავლობა,წარმომავლობა
- აშქადანი – სახელმწიფო
- აჩამა–აღქმა
- აცხაკაფა – ღვინის მალე მოკიდება
- აცხინტაფა – ნამცეცის სასულეში გადაცდენა
- აწოჩამა–წინასწარმეტყველება
- აჭყვადირი – ყელის გაციება, კისრის ძარღვის გაჩიება, წელის გაციება, რადკულიტი.
- ბაბათი და ნანათი– მამულ–დედული
- ბადი–ბრძენი
- ბადიანი – ხვთისმიერი კაცი
- ბასქი – შევარდენი
- ბინდიში ქაქალი – ჩრდილოეთის ნიავი
- ბობოსქური – მთის მწვერვალი
- ბორზალი – მეხი
- ბორია – ქარი
- ბოღოზორი – სიმინდის სწრაფი ზრდის პროცესი დიდ სიმაღლეში.
- ბირცხა – ბოლოქანქარა (ფრინ.)
- ბირცხა – ზომის ერთეული
- ბირცხა – ფრჩხილი
- ბირცხა – ლიბრი
- ბუმა–განჩი–წესრიგი
- ბურნათი–ყავისფერი
- გაბლა– გულის მალამო
- გაბრა–შესაძლებლობა,წელი,საშუალება
- გაგრა–ჭკუა
- გავალი–ზარალი
- გამანჯი–განსაცდელი
- გარგანჩია – ცეცხლის ღვთაება
- გაჸა – გაქანება
- გვერთოფუ–საზარდულის სატკივარი
- გვირზილი–ბირთვი
- გვიძიძი – ტყიპა
- გესქენჯი–მხედარი
- გეხ–მიხედვით
- გეჸე – დონე
- გითოქვენჯი–ქვედაკაბა
- გითოჩამა–ღალატი,გაცემა
- გინოკარჩალუა – გადარიცხვა
- გინორთი – განსხვავება
- გოგი – ზანტი
- გოდგარი–ამაყი
- გორღა–ძალმოსილება
- გორჩქინუუ – არსთა გამრიგე
- გორჩქინუუ – სამყარო – ბუნება
- გოქა – ორკაპა ხე
- გოჸა – სივრცე
- გოჸე– მოცულობა
- გოჸორი – მდინარის აუზი
- გოჩა– საზრიანი
- გოძგარი–ცახის რკალი აბრეშუმის ჭიისათვის
- გოძგარი–საბურავი
- გოხ–ირგვლივ,გარშემო
- გუშა – ამხანაგი
- დავითი–ათი მცნება
- დაორთი – გასავალი
- დარჯა–კოხტა
- დიდპატონეფი–ყვავილის სახადი
- დოჩამა–დათქმა
- დურანქი – კავშირი ცასა და დედამიწას შორის
- დურბელა – მდგნალი
- დურუბია – მოყვანილი ლამაზი შუბლი
- ერთი – ქცევა
- ერთე – მრუდე
- ელამსქვერუა–განებივრება
- ერტიშ ღანკი–ზოდიაქოს ნიშანი
- ერცქემი – ქურციკი
- ეზალა–ფისტონი
- ეღე– ნავის კეჩო
- ეცარცუა– რძის აჭრა
- ვალარა – ვირთხა, მღრნელების გაგებაც აქვს
- ვარჩხილი – ვერცხლი
- ვაჩი- ცის ელვა
- ზარდუა – წრთობა
- თა – ერთი ხელის გაყოლა ტვირთი
- თაბუნი–თანატოლი
- თარნაკი–გრძნეული
- თიი – ოჯახი
- თიშნეთი – მისნაირი
- თოლისფინახარი – სათვალე
- თეშნეთი – ამნაირი
- თუნშია –ქისა
- თურქიშური – თურქული, თურქისებური
- თქუშენი–ფრინველი
- თქუშინუა–ერთდროულად ფრინველთა აფრენისას ფრთების ხმაური
- თხილამური – თხილამური
- თხილამური – გარდატეხის ასაკში ბიჭებს ძუძუებში უჩნდება დროებითი ბურთულები, ანუ ასიმეტრიული სარძევე ჯირკვალის ჰიპერპლაზა.
- ინონჭინა – სიღრმეში ჩაწვდომა
- ინოჩამა–აზრის ჩანერგვა
- ინჭა – ჭა
- ინჭა – ჩქარობ
- ირთამო – ყოველმხრივ
- იხი – შარი
- იხი – საგანზე დაზიანების ნიშანი
- კაკალუა – დამარცვლვა
- კაკალაფა – დილის საუზმობა
- კანდრახი–მიზან–ამოცანა
- კანთარი– სასწორი
- კანჯარი – მოხარშული მუხის ქერქი,რომელშიც ჩააწყობენ ტყავს ორი კვირით დამუშავების მიზნით. ნახარში იყო ყავისფერი. აქედან მოდის ფერი კაბჯარი.
- კაპიტალისტერი – კაპიტალისტური
- კაჟი – კაჟი
- კაჟი – მინდი წისქვილში
- კაჭაღულა ჭურჭული – წერტილი და მძიმე
- კვამაზია – ბუზი რომელიც პირუტყვის კუდში ძვრება
- კვარზალი – საშველი
- კვარზალი – კვერცხივით ტანის გაბრაზებული გოგოს სიარული
- კვარსაბია – მრგვალი ლამაზი შუბლი
- კვერცხი – წონის ერთეული, უდრის 50 გრამს.
- კენჯა – თოჯინა
- კეხი – უნაგირის ლითონის ნაწილი.
- კეხიშ მუნოდგუმა – ერთ–ერთ მეუღლის მხრიდან მეუღლის უსიტყვო მორჩილებაში ყოლა.
- კილადანი–დანიშნულება
- კილამური – ონკანი
- კილაჩამა–უწყება
- კინა (კინტონი) – რკინა
- კინომუში–წარმართი
- კირთუმართუ–ხერხი,ფანდი
- კირნაცა – საუკეთესო გოგრა
- კიღურა – არწივი
- კუდა – საყმაწვილო სენის სახეობა.იშვიათად ემართებოდა სამ წლამდე ბიჭებს, კუჭ ნაწლავის დაავადება ფილტყების ჩათრევითაც კი.მამალი კუდა ბავშვს კლავდა.
- კუზეზი – ძალითჭირვეულობა
- კუნო (ცხირა) – თევზსაჭერი გოდორი
- ლარჩა– განძელი(შპალი)
- ლინჯი – სპილენძი
- ლირსი–წიწვი
- ლეცაფა – ახლადშობილის საკვებს პირველად ზიარება
- მაბაწკანც – მოდის ადამიანი ტალახიან გზაზე ადგილების შერჩევით
- მაგოგია–ზანტი
- მათუნთია–ბაღუნზელა
- მალადირე ჭანჯი – ბუზის წვანე სახეობა.
- მამანძელი–ძე ღმერთი
- მარშიმი–ნიღაბი
- მარშიმუა–შენიღბვა
- მარჭიშაფე – ტენორული ხმა
- მასკური – მაისის სასიამოვნო ნიავი
- მასქერი –მშობელი
- მასქური– მერწყული
- მასქურინჭე–ვარსკვლავთმცოდნე
- მატჷბჷ–მწყალობელი
- მაფერი–ნაკადული
- მაფორია–ნათურის ხოჭო, მეორე გაგებით მოსასხამი
- მაჩართანც – ბრტყელტერფა კაცი მოდის
- მაცხორცხალი–მასწავლებელი
- მაწირღია (მაჩქალია) – კრაზანა
- მეკუნური–მძახალი
- მენორსი–მნიშვნელობა
- მენშევიკერი – მენშევიკური
- მენცარი – წინასწარმეტყველი
- მერსი – კავშირი
- მერენი – ქარაშოტი
- მერეხი – კონკურენტი
- მესიაკონი – ვუნდერკინდი
- მეჸე– დღემეხვალიე
- მეჭვილ დიხა – მანგარ გრუნტიანი მიწა
- მილაჩამა–შთაგონება
- მინდაჩქუ–მოციქული
- მირემური–ვინაობა
- მირმილუა – გასპეტაკება
- მირსაქი – შთაბეჭდილება
- მირცხილი–დურგალი
- მუნწი –თახვი
- მუნწი – ერთგვარი მატლი რომელიც ხეზე ადის.
- მურემური–რაობა
- ნანჩი – დასკვნა, გადაწყვეტილება
- ნარნარი – მთვარის ღვთაება
- ნეთი– ნაირი
- ნერჩი – ადგილის დედა
- ნეცარი – გონებამახვილი
- ნოტონი–ნამრავლი
- ნოღა – ქალაქი ღვთაება
- ნოღაინი – მარტვილი
- ოლორი–გედი
- ოლორეფიშ მერე – გედების ტბა
- ომიშური– საერთო
- ომპა (ცხაცხუტი) – სახლის იგოგია
- ონთხი–წიაღი
- ონოხ – თუკი
- ორენი –მდებარეობა
- ოჸური – შორისდებული
- ოხვამერი – სალოცავი
- ოხვამური – სადღეგრძელო
- პაპალური – სახვთო მეტყველება
- პესქური – ფასკუნიჯი
- პონდინაფა – სურნელებაში შესვალა
- პონდინდ – ვარდი, ვარდი სურნელებაში შედის
- პუჟუჟუ–რაღაც საშინელიზღაპრული არსება
- ჟღები – გუბე
- რეხი – ტალღა
- რზინი– დენი
- რინჯი (რინა) – ქვეყანაზე ცხოვრება არსებობა
- რკვანაფა – დაჭაშნიკება
- რკვანუა – კმაზა
- როუ – შეუგნებელი
- რსიმა–აზრი
- რუსიშური – რუსული, რუსისებრი.
- რცამი – ფეთიანი.
- რცილი – უნაყოფო მიწა
- რძღილი – ნაყოფიერი მიწა
- საგებიო–მსოფლიო
- სადგჷმი – შენობა
- საკანთრო–ბაზარი
- სამოხიო – კუთხე, სამეზობლო
- საოშო – საზოგადოება
- სარგანა – სალამურა თევზი
- სგერჭული – ასანთი
- სვირსვი – კეთრი
- სიაბარა – სიქა
- სიმი – ჩამი (ხმა)
- სკანნეთი –შენნაირი
- სქვისქვირი–მნათობი
- სქიბანი–განძი
- სქური–წყალი
- ტეფია(ხოჭიჭი) – კეთდებოდა ალვის ხის ფიცრისაგან. რომელშიც ჩასვამდნენ პატარა ბავშვს და ასე დაჰყავდათ ზურგზე მოკიდებული.
- ტკიზუა–ორი თითის დარტყმა სახე–შუბლში
- ტკუტკარი – უთვალავი
- ტუბუხი–ორმო,სადაც დასჯილს აგდებდნენ
- უგურყელი–იალბუზი
- უთურმოსა– თევზსაჭერი ბადე
- ურეკი – ქვიანი მიწა
- უჸი –ახო
- ფალაშა– აყვავება– გაურჩქვნის ღვთაება
- ფატარი – გამოფუღურული მიწა
- ფიოში – საშუალო გლეხი
- ფორტვა – გამომპალი ხე.
- ფოჸვა – ობი
- ქარანუა –მოღვაწეობა
- ქარიატა – უჰაერო სივრცე
- ქარინჯუა–ვარჯიში
- ქაშმა–თრთვილი
- ქვანთი – სითხე
- ქვარქვანტი–ძრავა
- ქვეცერე – დვრიტა
- ქილინჯი–ძეგლი
- ქირკვანე – გემო გაუსინჯე, დააჭაშნიკე
- ქოქა – შიგნიდან გამოფურღრული ხე
- ქსანი – ექვსასი გრამი
- ღალაკონი – ერთი ცხვრის ნაპარსი მატყლის წონა
- ღალაკონი – სასწორი
- ღალამათი–მდგომარეობა
- ღამათი–ვითარება
- ღატაია – ერთწლამდე ასაკის ლოქო
- ღვანდა – ბროლი
- ღვანდი – ნივთიერება
- ღუდუში–ხის ჭურჭელი ფქვილის შესანახად, სამფუთამდე ტევადობის
- ღურუუ – სიკვდილის ღვთაება
- ყაზახალა – გლეხობა
- ჸანჩი – კამათი
- ჸონდინაფა – ჩამოყალიბება
- ჸონდინდ – ყალიბდება
- ჸინთჷრი – ნაყინი
- ჸენჯი – ელჩი
- შიბლა–ჰალსტუხი
- შილია – ათასი
- შვიტიშვიტი– ნახვამდის საბოლოოდ
- ჩაბარკონა – ჩანჩქერი
- ჩანა – მცენარეთა მფარველი ღვთაება
- ჩენჩი – ხურდა ფული
- ჩქიმნეთი – ჩემნაირი
- ჩხაპური–ფლოსტი(ჩუსტი)
- ციდადული– ხე მცენარე, დიდგულა
- ცირა – ხე – ქალიშვილი
- ცეში – სინათლის ღვთაება
- ცუცნაკი – ათაშანგი
- ცქაფი – ოდნავი ნიავი
- ცხაცხამუტი – სიცოცხლით სავსე მკვირცხლი ადამიანი
- ძიძი – დეიდა
- ძიმძიმი – ბრინჯაო
- ძორგო–კამეჩი
- ძუღე – მდიდარი
- ძღვირა–ჩოჩორი
- წარმაქი – შამბიანი
- წკვათაკორკონტია– ხის კენწერო
- წყარიძგა–რიონი
- ჭამფურია – შაქარი
- ჭარკუნტი – ქარბორბალა
- ჭაჭმენტი–მაგნიტი
- ჭვირთი – ტვირთი
- ჭვირთი – მკვირცხლი
- ჭკუდი – ჭურჭელი
- ჭკუდი – ტრანსპორტი
- ჭკუდი (ხეჭკუდი) – ხელსაწყო
- ჭკუდი – კუბო
- ჭყანა – ძალა
- ჭყოინდარი – ეპისკოპოსი
- ხა – ნაწილი
- ხაჭუ – გიშერი
- ხანძიე – ხელმწიფე
- ხენჭაფა – ხელდასხმა
- ხერეჭუა – რეწვა
- ხვარხვანტი–ზამბარა
- ხვიაფი – ჭირვეულობა
- ხვითო – ოქრო
- ხვითორუა – ოქროს ჭრის პროცესი
- ხვიხვიტია–წვრილი ბუნებრივი ხვრელი
- ხვეწი – ხის ქერქის შემოსაცლელი ხელსაწყო
- ხიაჩი – ბუნტი, ჯანყი
- ხიაჩარი – შფოთიანი, ბუნტისთავი
- ხოლოშია – ღამის ქოთანი
- ხუტკუფია–მანდრაგორის ვაშლი
- ჯავარი – მარგალიტი
- ჯარღალა – ზუთხის ყველაზე დიდი სახეობა
- ჯიჯი – ბიძია
- ჯოლიკი – ქურციკის ნუკრი
- ჯოხობუ –სახელი
- ჯოხობური – სახელობითი
- ჯოხონერი – სახელდადებული
- ჯუმა– მარჩვ
- ჰარიაჰტა – უმაღლესი მწვერვალი
- წანაში ბორჯი – წელიწადი დრო
- აფუნი – გაზაფხული
- გიშულირი–გაზფხული
- ბზარხული – ზაფხული
- დამორჩილი(მიშულირი) – შემოდგომა
- ბზოთონჯი – ზამთარი
- თუთალეფი – თვეები
- ღურთუთა – იანვარი
- ფურთუთა– თებერვალი
- მელახ – მარტი
- პირელი – აპრილი
- მესეფი – მაისი
- მაქერეთუთა (მანგი) – ივნისი
- კვირკვე – ივლისი
- მარაშინათუთა (მარიამობის თვე) – აგვისტო
- ეკენია – სექტემბერი
- ღვარალათუთა– სექტემბერი
- გჷმათუთა – ოქტომბერი
- გიორგობა – ნოემბერი
- ჭირკეთუთა–ნოემბერი
- ქირსეთუთა(კაკაჩიათუთა)– დეკემბერი
- მარაში დღალეფი (შხალეფი) – კვირის დღეები
- შხა–დღე ძველმეგრულად
- თუთაშხა– ორშაბათი (მთვარის დღე)
- თახაშხა – სამშაბათი (ადგილის დედის დღე)
- ჯუმაშხა – ოთხშაბათი(მწყემსთა მფარველი ღვთაების დღე)
- ცააშხა – ხუთშაბათი (სინათლის დაბადების დღე)
- ობიშხა – პარასკევი
- შურიშხა – შაბთი (დასვენების დღე, სულის ხსენების დღე)
- ჟაშხა – კვირა (მზის დღე)
- დღა დო სერიშ ბორჯი – დღე და ღამის დრო
- ღიუ–ღაუ – ცისკრის პირველი სხივების გამოჩენა
- ციონი–ალიონი
- გოღია–გამთენია
- ელადგინა–განთიადი
- ოჭმარე – დილა
- ონდღე – შუადღე
- ნაონდღერი(გილართელი) – ნაშუადღევი
- აკოჟამუა–მოსაღამოვება
- მაონჯუე –საღამოს პირი
- ონჯუა – საღამო
- სერი – ღამე
- შქასერი – შუაღამე
- ბორჯი – დრო
- ოკუნუუ – საუკუნე (ერთი გაწვევა პერიოდი)
- წანა – წელიწადი
- თუთა – თვე
- მარა – კვირა
- დღა(შხა) – დღე
- ბჟამი –საათი(ძველ კოლხეთში ბჟამის გარდა საათზე იტყოდნენ ,,ბორჯგიში ბარჯგი")
- წუნი – წუთი
- მერქა – წამი
- ქიანაშ ოთხი ეიორთ – ქვეყნის ოთხი მხარე
- ბჟაეიოლ (ელახ)– აღმოსავლეთი
- ბჟადაალ (ალახ) – დასავლეთი
- ბიჟღეთი (ორუმეში)– ჩრდილოეთი
- ოჩხანე(დიკორთი )– სამხრეთი
- –სახადები
- დიდპატონეფი–ყვავილი
- კისერე–ქუნთრუშა
- კორკოცე–ყივანახველა
- ფიღვაია(ფიღვამა)–ყბაყურა
- შარტე პატონეფი (შარტე)– წითურა
- ჩხვერე–ჩუტყვავილა
- წითელე(ჭითული)–წითელა
- კოჩიშ ასაგასაშ ხალეფი– ადამიანის სხეულის ნაწილები
- ასაგასა–სხეული
- აფსო–ასო
- აფხა–ბეჭი
- აქრა–თვალის რქოვანა
- ბანდღი– კუჭის დიაფრაგმა
- ბანჯი–ბადექონი
- ბირგული–მუხლი
- ბიწკი–ფეხის წვერი
- ბონდღი–ტვინის გარსი
- ბორკი–ქვედა კიდური მთლიანად
- ბუშთი–ბუშტი
- გაბარჯღა–ნეკნი
- გაგაჩია–ხერხემალი
- განთხი–მუხლები
- გარდღა–წვივი
- გასა–ჩონჩხი
- გეხვენჯი–უკანალი,საჯდომი
- გვამიშდუდი–უკანა ტანი
- გორგალი–ზურგის ზედა ნაწილი
- გური–გული
- გურკიზი–ბზის წნული
- დუდი–თავი
- დუდიშხოკო–თავის ქალა
- დუჸი–იდაყვი
- ეხვენჯი–კუდუსუბის ძვალი
- თოთო–ყიფლიბანდი
- თოლი–თვალი
- კაცხურკა(წყურკუჩხი)–ფეხის კოჭი
- კაჭაღე–მუხლის ქვედა ფეხი
- კიბირი–კბილი
- კიდირი–მკერდი
- კითი–თითი
- ჩანჯ კითი–ცერა თითი, ოძირაფალი კითი–საჩვენებელი თითი, შქა კითი–შუათითი, უკითე–არათითი, ჭიჭე კითი–ნეკა თითი
- კიკიბე–ლავიწის ძვალი
- კინჭიხე– თეძოს ძვალი
- კისერი–კისერი
- კონკერი(წკონწკერი)–წვივი
- კოპეია დუდი (კოპეჭია დუდი)– თავის გვირგვინი, თავის კეფის ზემო ნაწილი
- კურტუმელი–კურტუმო
- კუჩხი– ფეხი
- კუჭი(ყია)–კუჭი
- ლაბერჯი(ლაბერწი)–ლავიწის ძვალი
- ლართი–მხარის ძვალი რომელსაც უერთდება ლავიწის ძვალი
- ლაჸვა–ფერდი
- ლერჩქვა (ლეჩხვი)– ტუჩი
- მანჯა–მაჯა
- მეხვენჯი– ბოქვენი,ბოქვენის ძვალი
- მინკი – აპკი
- მირკვილი– თითის ბალიში
- ნაკაკა თოლი – თვალის გუგა
- ნარქი – ხორხი
- ნარჩა კუჩხი – ფეხის ტერფი
- ნაწი – კუჭი
- ნახჷრიტა – შიგნეული,კუჭნაწლავი,ღვიძლი,ფილტვები
- ნთილა (ფარცხალი) –ნეკნი
- ნინა –ენა
- ნიჩვი – ცხვირ–პირი
- ნჷკჷ–ნიკაპი
- ნოლი–ღრძილი
- ნორღვა (ნორჩქვა) – წინა ნუნი
- ნოღმელი – ნაღველა
- ნოჸორი – პირის ღრუ
- ონტოლე – წინამდებარე ჯირკვალი
- ორგაჩე – ორგანიზმი
- ორტყაფუელი – წელი
- ორცხუა – სახსარი
- ოფარე – ზურგი
- ოშფა– სწორი ნაწლავი
- ოჭიში – ზურგი, გადდატანითი მნიშვნელობით წელი, შესაძლებლობა
- პიპული –პატარა ბავშვის პირი
- პიჯი – პირი
- პუხუ –ზურგის ზედა ნაწილი,კუზი
- რტყილი (ჭაჭა) – თირკმელი
- საზინდი – კუნთის ძარღვი
- სანჭყო (ონჭყე) – ვენა
- სასქუო – საშვილოსნო
- სატყვაცელი–სახსრის თავი
- საღონე–ასო
- სახანთი–ქალის საკვერცხეები
- სახვერდო–უკანა ტანი
- ტკე–ლიმფური ქსოვილი
- ტკილი–ელენთა
- ტანი–ტანი
- ტყები–ტყავი
- ფარცხალი (ნთილა) –ნეკნი
- ფაში–ფაშვი
- ფერთხი–ყურის ბიბილო
- ფერწყუ–საფეთქელი
- ფიჟვი–ფილტვი
- ფირჸვი–ქვედა ტუჩი
- ფიჸვა–ყბის ქვედა ნაწილი
- ფიჭვი–ქუთუთო
- ქვარა–მუცელი
- ქონქი–ქვედა მუცლის განსპირა ადგილები
- ქური–ქუსლი
- ღვა–ლოყა
- ღვაბი– საჯდომის დუნდული
- ღვანწკი–ყბა
- ღვაღვი–დუნდულები
- ღია–იღლია
- ყია–კუჭი
- ყჷრტჷ–სასა
- ყორყელი–ყელი
- ჸვერე ჭჷ– ბრმა ნაწლავი
- ჸვინგი (ყვინგი) –თავის ფუძე
- ჸულე –კისრის უკანა მხარე
- ჸუჯი – ყური
- შავახარი – ბარძაყი
- შვე – სახსრებს შორის ადგილი
- ჩიკუ (ნჷკჷ)– ნიკაპი
- ჩუპა– ჭიპი
- ჩხეშა – გავა
- ჩხვინდი ცხვირი
- ჩხონჩხი – ღვიძლი
- ჩხოტუ – ყვრიმალი ძვალი
- ცა – უკანა ნუნი
- ძუაძელი –ძვალ–რბილი
- ძუძუ–ძუძუ
- ძღუკუ – ზედა ზურგს და წელს შორის ადგილი
- წარი–წარბი
- წელი –წელი
- წკონწკერი –წვივი
- წირღვი –წვივის უკანა მხარე რბილი
- წყურკუჩხი (კაცხუნკა)– ფეხის კოჭი
- წყუწყუტი –ხელის, ფეხის გული
- ჭაჭა (რტვილი) –თირკმელი
- ჭs – ნაწლავი
- ჭურჭულთოლი – თვალის გუგა
- ჭყჷრთა – წყვრთა
- ხარი –ლაჯი
- ხასილა – გვერდი
- ხე – ხელი
- ხინტკირი – ხრტილი
- ხეხუ – პატარა ბავშვის ხელი
- ხორხოტა –ხახა
- ხურხი – ყელი
- ხუჯი – მხარი
- ჯერღვი – ძარღვი
- ჯირკვილი – ჯირკვალი.
- –ციური სხეულები
- ბჟა – მზე
- სქვისქვირი – მნათობი
- თუთა – მთვარე
- მურიცხი – ვარსკლავი
- ეს სიტყვები ათასობით წლების წინ გაჩენილი სიტყვებია
- „ბერგიშ ტარი“– დიდი დათვის თანავარსკლავედი
- „ხურჭკუმი“ – პატარა დათვის თანავარსკლავედი
- „შხურიშ შარა“ – ირმის ნახტომის
- „გვერიშ მურიცხი“ – დასადგენია
- „კიზიშტარი“ – დასადგენია
- „მარგარე“ – დასადგენია
- მორღა (გუმათანე) – პლანეტა ვენერა
- მოროხი – პლანეტა მარსი
- დიხაუჩა – დედამიწა
- ღაჭღაჭი – სატურნი
- -ფერი
- ჭითა– წითელი
- ბაიაშფერი – ნარინჯისფერი
- ღვინჯე (ჸვინთელი) – ყვითელი
- რცქჷნი (რცხჷნი) – მწვანე
- ლებიშფერი – ლურჯი
- ცაშფერი – ცისფერი
- იაიაშფერი – იისფერი
- უჩა – შავი
- რჩე – თეთრი
- ბურნათი – ყავისფერი
მეგრული ენის ფენომენი (მურთაზ ჯანჯღავა. თბილისი 2009წელი)