მთაწმინდაშ თუთა
დღას ვაჸაფე დიო თენერ თუთა ჩელაია,
თუთა ოქროპუტალერჷ, ოჟერჟელაია.
ქანა ცაშფერ ლანდეფით დო სისმარეფით გაფშუ...
თენერ ლილჷ შურუქალუ ცა მა დიო ვაფშუ,
თუთა ითამ ზამბახიე, ჩქჷჩქჷშ სისმარცალო
თიშ ორო დო ოქრუონს ტკვარი მისარსალუ;
ტკვარს მეტეხი გინაჯინე, ჭიფე წელაია...
დღას ვაჸაფე დიო თენერ თუთა ჩელაია.
თაქ აკაკიშ აგაგას ხენცფეშ ლურით ლურსუ,
თაქ ნახუტურ გვირალ ვარდეფს გინართუანს შურსუ.
გვალა ორე მურიცხეფიშ გოთანთალერ ბინა.
ბარათაშვილს ათაქ უჸორდ ომბოლურო რინა.
ნოტე, ბირას ქოპუნაფდა, გედიშ ბედიქ მერგჷ,
ოღონც გეშმარაგადუას, მუჭო დობჟამ სერქჷ.
მუჭო სისმარს ეკი–დიკი ვაჸუნს მოვარიე,
ფსუაშ შქიორ–შქიორით მიდეღ ოარიე.
მუჭო ხონარ თიშენ მიღუ ოჟერჟელაია,
ვორექ ღურამონჭაფილი გედი ჩელაია.
ათე ცა დო თუთაშ ნარდიქ მუჭო ფთქუა, ვარა
ღურუშ შარა ხვალე ართ რე–იავარდიშ შარა.
მუჭო ქარგჷნს თე შარას მოლერსეში ჭკუა,
მუჭო დიო კოც ვოუძირ სერი ათეჯგუა;
დიდ აგაგეფ! თქვან თოლოწო მუჭო მიდაფრთია,
მუჭო ლერსიშ ხენცფე ვორექ, ხანგურ ლერსიშ თია.
მუჭო ქანას ქავოსქიდუქ მათი თქვანიწკელა...
დღას ვოუძირ დიო კოც თენერ თუთარჩელა.