მუჭო გორჩქინდჷ დიდთუნთიაქ
მუჭოთ თქუანან თეშ, ქოჸოფენია, ქოჸოფენია, ქოჸოფენია ართ ყაზაყკოჩი. ჟირი უღუ ხოჯი, შხური დო მორჩილ მეურნობა ნოღვე. ართშა თიშ ოზეშა მახინჯეფქ მინილეს, იფირქეს, იფირქეს მუ უღალუდესკო დო ბოლოს გეგნოჭყვიდეს ხოჯეფიშ ჸონაფა. ოზეშე ჟირი ხოჯი გეგნიჸონეს დი მუჟამც მინჯექ ქაუხვადესინ, გეჸალჷ იქ.
— ინტი დო ხოჯეფი მუკართინე, — უწუ ჭყიშის. ჭყიშიქ ინტჷ დო უკახალე ვა დირთჷ.
— მეუ დო ხოჯეფი უკახალე დართინე, — უწუ მინჯექ მოინალეს. მოინალექით ინტჷ დო ვართ თიქ დირთჷ უკახალე.
თე ბორჯის ტაროზიქ დითირჷ. მოგოთანეშახ ადამიერეფს, დიხას დო ჩხოლარეფს ბორია უნჩაშენდჷ, ყაზაყეფიშ ოშქურინაფალო კუჩხეფს უბეკუანდჷ დიხას. ტრამონტანაქ ყაზაყის ხე ქოქანჩჷ, დოურთუ დო მიდეჯუმუ ვიშო. შარას ჭყიშის, მოინალეს, მახინჯეფს დო ჟირი ხოჯის ქაუხვადჷ დო გეგნოჭყვიდჷ თინეფიშ ჸონაფა ხოლო. შქვითხოლო ეშე ცაშა ქეიხვამილუ დო მურიცხეჭაჭილო გინაშქვჷ.
ათაშ ქომუკოსქიდეს ცას დო შქვითხოლო მურიცხი მეჸუნელო ართიანს გეთხოზჷ: ყაზაყკოჩი, ჭყიში, მოინალე, ჟირი მახინჯი დო ჟირი ხოჯი. თენეფი სერიშ ცაშ თარი მურიცხეფი რენა. თინეფს დიდთუნთიას უძახუნა, მარა თენა ალბეთ შხვა ქიანას გიოდვეს, თიშენ ნამდა ბასკეთის თუნთი კოჩიშ სქუას ვა უძირჷ.