მწუხარე შუქი ჩნდება

მწუხარე შუქი ჩნდება
ავტორი: ტერენტი გრანელი


მწუხარე შუქი ჩნდება
და რიცხვი ოცდასამია.
დრო სანთელივით დნება
და უმშვიდესი ღამეა.

მე რომ მეტყობა დაღლა,
იქ ვიღაც მინდორს გაჰყურებს.
ახლაც კიდია მაღლა
მთვარე - ცის თეთრი საყურე.

ციდან ფიქრები ცვივა,
წინ მიდის გზები უვალი.
ისევ ციხეში ვზივარ,
მახსოვს წამება უალდის.

მოვა ძლიერი ვნება
და სურვილები გამიარს.
დრო სანთელივით დნება
და უმშვიდესი ღამეა.

რესურსები ინტერნეტში edit