ნარღი
ლერს ვამჭარუ მარგალური,
თეშენ გური მანგარუნი!
ასე მიჩქუ, ჩქიმი დიდა,
ცოდა მიღუ მუშ მადიდა!
მარა მობრდეს მა თინერო,–
(თე ქიანა მათინენო?!)
თინუ მუ რდუნ ვამოგურეს,
მათ ვამფირქებ თეშა, ღურელს!
ასე გებგი, მუ რე რინა,
მუ ტომბა რე ჩქინი ნინა!
სი რექ ჩქიმი სკვამი დიდა,
მუ ჭიჭე დო მუშ მადიდა!
მარაგადე მეტი მუთა,
სქანდე ბძირი ბჟა დო თუთა!
ანწ მუ ფთქუა, ჩქიმი ღურა,
ვაგმანჭყორა, ვადმენდურა!