სახიოლო
ამდღა ჭვენს დო გესერელჷ რე, მარა
სახიოლო ქუმწუძახე ოკო,
ხიროკუა ჸოფე ჩქიმი ჭარა,
ნასვართასუ ხოკოს მინოძჷ ხოკო.
მუ ფსუალეფჷ ენოხე თე დუცუ,
უძირაფჷ რე ფურინუა ჩქიმი,
სო ვარენო ჟინცას ჟინცა მუძუ,
შქაბანია გურცუ ქენვოჯინი.
სისუფთე რე თექჷ თოლსერი სქვამი,
თექჷ ირფელი ართიანს მობირძღუ,
გახანგებულჷ ვუჯინექ დო ვამიჩქ
თესხი მურიცხჷ შურს მუქ ენმოკირცხუ.
ჩქიმჷ ჯიმალეფჷ თაქ ხენა დო შუნა,
გოკონანდა დობკოროცხუნჷქ არძას,
ჰომეროსიქ ჸვა ემიფშუ ჯუნათ,
მუ ჭუაქ რე ანწი ეკობწარწას?!
სქანჷ გოლვაფრო, რუსთაველი, ყილო,
ჩქიმჷ მარონი, გოეთე დო ვაჟა,
კოლხეთიშე მურქუ გური ნტკილო,
ჩქიმი დანტე, ქიმშამრინეთ შქაშა!
ქომხუტოლეთ, ქიმშამრინეთ შქაშა,
წკვარამელი ბორჯეფიშე მოურქ,
ვაბშქურნებჷ გურგინ-მუნაფაშა,
ნოჸელეფსუ უჭოფუანდ ზღოურს.
ქიმშამრინეთ, ქეწმაჸუნით წიმი,
დიხას მითინჷ ვეპალუ თეშჷ მანგი,
ფსუა გომნწყი დო ცას ქიმკიბწიმინდჷ,
ლერსი სი რე დობჭვჷ დო გამახანგი!
ამდღა ჭვენს დო გესერელჷ რე, მარა
ნტერიშჷ ჯინშე ქუმვობირა ზოხო,
ხიროკუა ჸოფე ჩქიმი ჭარა,
სახელჷ ხოლო უშქურნაფუ ბჯოხო!