საჸოროფო'

99300საჸოროფო'ჯვეში მარგალური პოეზია

1.

ღორონთიშე დჷნაბადი სი რექჷნი, თაში ოკო.
მიქჷთ რძირჷნ, ქოღურუნა: სიცოცხლეე აკას ვჸაკო.
უჩილჲ ბოშენს ზაფრა ჸვილჷნს, ჩილამს აკას ჩილი ვაკო.
მოთ დოღუპი ოსურეფი, მოთ ქიმინი საარაკო?
კოჩი, ოსურჲ რაგადანსჷ, შაყარელო მითი ორდჷ,
უმეტაშო ოსურეფი: "ასეშახჷ ენა სო რდჷ?
"ჩქჷ აწჷნე მის ვოკოთჷ? ჩქჷნი ჭირო მუქუ მორდჷ?"
გეგჷნოციუ ოსურენქჷ არძაქ ართო, მითი ორდჷ.

2.

მა მატანჯე, მუს გიკეთენს?
ვარა პილე, მუს გერგებჷ?
დოხთურეფი წამალს მორთჷ,
მჩანა, მარა მუს გერგებჷ?
ინენქ მუთუნს ვე მეხვადჷ,
მუ პილჷნსჷ, მუ მერგებჷ.
გიგორუანს შური ჩქიმი:
უსქანეთჷ ვე მერცხებჷ.

3.

სქანი ჭირი ჩქიმი დუსჷ!
სქანი ჩარცხა გურსჷ ბჭუნსუ,
ვა ვორექჷ ჩქიმი ხუსუ,
ირო მაკაშუაფუნდო
მანგარინუაფუ გურსუ.
სქანი ჭირი ჩქიმი დუსუ!
სქანიცალი შხვას მის ჸუნსუ?
შურს ზვარაკო შერწირენქჷ დო
გოგილუა ხე დო დუსუ.