სიცოცხლე (ტერენტი გრანელის პირველი ლექსი)
| სიცოცხლე ავტორი: ტერენტი გრანელი |
საღამო მოდის, წვიმის წვეთები
უახლოვდება ჩინარს და ალვას.
ღმერთო! მომკალი, მე გევედრები,
ახლა სიცოცხლე ფერფლია ალბათ.
ახლა საღამო უფრო წყნარია,
თეთრი ოცნება კვდება ახლავე.
სადღაც ქალები ჩუმად მღერიან,
ვფიქრობ სანთელზე, მოდის ეს ღამე.
საღამო მოდის, წვიმის წვეთები
უახლოვდება ჩინარს და ალვას.
ღმერთო! მომკალი, მე გევედრები,
ახლა სიცოცხლე ფერფლია ალბათ.