სონეტი №18
ქეშმალებენო ქეშგადარე ზარხულიშ დღასჷ,
სი მაამებელ მუსხი მუთუნით, ორექ ეფშა;
ქარ უგუფაჩუ პეულენს უგანს მანგარო,
დო ზარხულქ მალას ვემკორთასინ, ვანტინე ეშა.
ცაშე ანთასნერ ბარჩხალანა ბჟაშ ჩხორიეფი
მუნაფაშ კუმათ უჯინ, მუჭო ფერი უდინუ;
სისქვამე ირნერ დო მეჯინა ბორჯიშ მარკინე,
გიცირიცუ დო ვარდა გვალო იშო მედინუ.
მუჭოდგა თვინით მომფერუან დიდა ბუნებაქ
სკან ზარხულ, გიჩქდას, დღას ვემკურს დო ვართ დინუ.
ვართ ღურაშ ორო დუგაორენს რშუდას დო რწანდას
ირიათონიშ სისქვამე რე მეჩამილ სკანდა.
სონდარო თე ლერს იჸუაფუ, იჸი სკან რინა.
სოიშახ შურ მემღუნა დო მიღუნა ჯინა.