სტუმარ მასპინძელი
კირდე დო ქარსამც სოდგარენი
გაშენებულრე სოფელი,
ასე მა გეჩიებუთუ
ჯვეშო თექ მუჭო ყოფენი.
ქისტეფიშ სოფელ ვეძირე,
ნირსის აფუ მიკოფორილი,
ქისტეფიშ ჯგირ_ჯგირ ბოშეფი
ბრელრე უდროვეთ ნთხირილი.
გვალაშ წყარი უშულადუ,
გიმე მისოფუნცუ ჩქარას,
თოფამი კოჩი მეურც კრდეს
ეჩილათირრე შარას.
მაჟია კოჩ მეურც თუდოლე
ჯიმაშ ყვილუას ყურენც,
თიშ მავილარც ნატრულენც,
თიშ ზისხირიშა ყუმენც.
შარას ეჩილათირი კოჩქ
ქიგიორგინი კრდეს ქუა,
ჯოყოლას მტერი უჩქუდუდო
თიფის დოუჭყუ მირხინუა.
ამარ მოირც უჩინებუ,
თოფ გინაბუ მარძგვან ხუცუ,
ნადირუათ შულადირი,
ძიუდო ღურათ ქიმეურცუ.
ჯოყოლაქ დოუძახ მირექ,
ასე ქომპასუხი მალას,
სი გლახას ვაფიქრენდენი
სერით მიგოკო გვალას.
ზვიადაურქუ დიუძახ:
მავორექია ნინუა
ნადრი ვაბძირი სათიფეთ
ვარა თექ ქაშუორგინუა.
ჯოყოლა თიშენი აღორუ
ესმირე აქ ვეჩინენც
ქიჩინანინი დოვილნა
ე უჩა დღაშ ერჩქინელც.
მა ჯოყოლა გიხოლუქ
ალხასტაისძე მიღუ გვარი
მინადირე არძო მიყორც
შეხვალამათ გმახარი.
ჯოყოლა სი ქორგებექ
ჯიხვი დოიყვილ საყვარელი,
კისერი ხამუთ მეიკვათ,
კისერშარე ტყაბარელი.
ნუნუა მოლა ჩქიმ ყუჩა
ამსერი პატი ქობცით,
აღაზას დუოჭვაფუა
დუგორძღა ჯიხვიშ ხორვლცით
მა სქანი ხირცი ვამოკო,
მიგეხვარებუქ ღალას,
მარა სოდერე სქანი ყუდე
ქიმმართენანო მალას.
ჯოყოლაქ მუში სტუმარი
გემნიუნუ ყუდეშ კარც
ჯიყოლაში მეზობელქ
ხე ქიმეთხუ ყამაშ ტარც.
ბოლოს მუთრენ დეწყნარუ
ჩინგური უღუ იბირც
ზისხირიშა შური ოლუ,
ილასრანც კიბირც.
კიბირც უჭკრჭინუანც
ქდოდოხოდ კველას,
ოკარიე ქოუჩქუდა
მეტ მუოკო მელას.
უცმას გედრთ მიდართ გალე
ვამშუხუნუ ბოლოშა,
მეზიბელებც აფრთხილენც
მტერქ ქმორთუა ხოლოშა.
ზვიადაური ქდანჯირეს,
ცოდას აბარწას ლურცუ,
ეს მუუჩქ მუშ ოყვილშა,
მთელი ქისტეფი ართო მურცუ.
ზვიადაურიშ კირუა
გურც დოუვილუნდ მოჯინეს,
მუ აქიმინედ ართ კოც
თინახოლო დინჯირელც.
მუსას უწუ ჯოყოლაქ:
მიკირთი დო ქმარჩქილი
მუდგა ჯიმა მივილუნი
სტუმარირე ამდგა ჩქიმი.
მუსაქ უწუ:გეხანგიო
გემეორი მუჭო თქვინი?
სი ჯოღორი უსვინდისე,
გვალო გაგმორხაკუ ტვინი.
ჯოყოლაქ ვამითმინდო
ყამა ქიმიოგუ მუსას
ზისხირი წყარცალო მეურც
დო დიხას აშაკუსანც.
ჯოყოლა ხოლო დოკრეს
ქმწარაგვეს ხვათა ხვალე,
თოკითრე აკოსქვილი
ანწი სოთა დახვარხვალე.
ხეშა ქომშით ვარო?
ზვიადაური თქუანც
კირილი პიჯეშე წმოძ,
თოლცხილო ვაუფაფუანც.
მიდეღეს სასაფლაშა
ქდარაგვეს დიხას
მაზარ გერცალო გოურენა
დო გაჯინეს დიდხანც.
ბოლოს დუც ქმნადრთეს
კისერც ხამუ ქიგიობიჯეს,
აღაზა გურც იჩიები
მუ ოხვარუ თეშ მინჯეს.
უწის სქანდგაქ ქმორთუ
საშველვაიღუ ვაღურე
ამდღარშე იუაფუქუ
სი დარლაშ მისამსახურე.
დარლა ჩქუმი ნავილარე
მა ვეპიქ დარლაშ მონა,
პილნთდა დოპილით,
თქვანი სიტყვეფი ვაგმაგინა.
ვირწყექ მუჭო პილნთნი,
მარა ვეშებწუხე გურცუ,
დარლას ვეშუეწირებუქუ,
ჯოღორირდად დარლაშ შურცუ.
დოვილეს ზვიადაური,
ხვალეართ ოსურ ინგარც,
ღვანწკებც ჩილამურ დიუშოლ
კიდირიშა ხელებც მიგანც
ბილოს ქიმერთ აღაზაქ
ხამუთ თუმა გეკვათ პიც,
ნიკისასქუ ჩილამური
ყვილირი ბოშიში ცოდათ ჭვილც.