უმოღე ჸოფა
ეწირილ მაფუ ასე ფირქი.
გუმათანე მურიცხი
ჩქიმი ტანც კინ ჟი გეშეღანც,
დართინუანც უკულ წანეფო.
ქინორტუელე ჩქიმი რინა ბორჯიშ უჩა კარდალას,
დაჩხირ მერზამილ ჭანური ხოლო მიწიქანცჷ.
დარჩქალ ჩქიმი ჭუა, შური მაფუ მეცარილ.
კოს ტაბაკი უდგუ დო ჸვილეფც ონწკარანც,
დღა დო ცოდეფც ეკმარღვანც პიჯიშე,
ტან ანწყუმუ დო თევრეთ გიშმულა
ჭვემათ რტუაფილი მუნაფეფ.
კვინჭიხეშე გოვალუნც დო ჩხოროთ აკონწკირილ
გვალათ გინირთუ ირფელ.
დუნათხია ართშა ვაორექ,
ანთასიშა პოფექ თავრე მიკნარტებუ.
ჩეჯას გოხოლუას ბირგულეფ ქუდუშქუმალჷ,
ხვამა თიში ცას იშო-იშო ბინეხცალო მებუ.
გაგაჩელ გვალა ბჟას ელაჯინე დო
ლარჭემონას ჭყორი გალუაფუ დუცჷ.
მართუ თუთა ინმიკარკაზანც არძა სერდას
დო უკულ გიშმაჸუნც ჩქიმდა კინე.
ეჭკარჭკალაფირ დო ჩხურუშ ეჸოთამილი,
არძა აკანცჷ ქიმკვარდუქ,
სიტიბა დო ხვალე სიტიბა მოკო.
გური არძაში უმოს ტიბუ ჸოფე
ვა გარგილედა.
მენძორე ყვარანც ქეკვორაგადე, ნექ გამგართ მაქ,
მიკართინუ მუში უჩა ნინძგჷ დო ქიმკოდინჷ ცას.
მერას ქეკუჸუნე თოლ,
დღას ვარშიბუდას ტიბჷ გურ მაქჷ.
ჸვაწკოწკერამი ვორდი, მუთუნს ვა განწყინჷ ჩქიმდა თიქ.
ნარღის მენწყილო მიიშ წყარმალ დო მათ ქუაწყორ.
ეწირილ მაფუდჷ ფირქ,
გოლოფა მიღუდჷ დო გური გინვორთინე წყარო,
თეშ ნამდა ვა გობრგილაფჷ.
ათენა ფირქი ვა ჸოფე, თენა სისმარ ვა ჸოფე, თენა რინა ვა ჸოფე,
მუ რდჷ აბა, უღურალო მიფრჩქინ ირფელ,
მარა ვარ, თენათ ვა რდჷ.
თენა პოტიკი დო უმოღე სქილედიშ
გუმნართ ჸოფე.
გოდინაფე დო მასქურო დოსქილადჷ ფირქეფც.
სოდგარენ ქუმოფხვად, კოჩი –კოს ვა გუდჷ დო
მუდგას უგურუანდინ,
თინათჷ ვა რდჷ მუთუნიშ მანგური.