ქუალეფი
წყარქ მიძინ დო დილანდღუ,
ქიჩანუუ ეშე ფსუა,
ქარაგვ კჷრდეს, ტკილს დო კოდმეს,
მოლეღ გიმე ჯა დო ქუა.
ჯვეში კალაპოტი ქჷდიტუუ,
მელე–მოლე გეგნოხორცქჷ,
ხუმინი, ბურგონი, ხორხოშით
ქუა ქუას მიოხორცქჷ.
რგინაფილი ქუაქ ქარაგუ
დიხას ინოშქუმალირც,
ქუაქ იწყინ, ღაჭალი დოუჭჸჷ
ქუას ახალი მოღალირც.
„– მუ გეგიძჷდ ჩქიმდა თე სი;
დუდი გომტახინი, სი უჯიშო,
დახე დობღუპი, დოპამჯინი,
მიკიპკჷნანდი ჭიჭეს იშო“.
„–სი მიდგა რექ, ნინას გაჩამუ,
ბუგა რექ დო უგუნური,
სი თის ფირქე სქანი მეტც აქი
ვაუტირხ დუდი, ვაჭუუ გური!?
სი ინოშქუქუ დიხას დო
მეგიჭოფუ ხვალე ართი დუდი,
ჩქიმი იკითხი, დუდი ტახილ მაფუ,
ვაფჩანც, ხე დო ხუჯი.
სქანი რაგვინი ძვირას მიხე,
შხვაში რაგვინი უფურაშო,
აქი ნამუ მოურცუ, მირგინუუნი
რთელი არძო ჭკადილი რაშო
ართის ისო ვარაგუქი.
ოში აშო მარაგუუ,
დუდით მიტჷრხ, ხე დო ხუჯი,
ჭუათ ჸუჯეფი მარანგუუ.
ართი ტაფეს იპჭუუთუ,
ართი დაჩხირი მონტუუნა,
ჩქინი ნებაში უკითხარო,
ნძალა თაში მორუუნა.
აშო რაგვინი, ისო რაგვინი
ოკოდუო შური დო გურცუ?
მარა ნძალით ემოჸოთეს,
მიშმოჸოთეს ალი დაჩხჷრც.
უდანდუა სი აქი ნინას,
გვერდო იშენი მოსვანჯელი,
გეგიოლჷდას ეშე ჩხვიჩხვი,
გაშიიდას ჩქიმი სარჯელი,
იწკმა გეგე სი სიმართეს,
სქანიცალი ძუკანც მუთი ვარჩუ,
ირო მუში დუდი უჭირც ვარა
შხვაში ჭირი ის დღას ვახუუ.