გრიგორ სომეხთა მთავარმა თავისი მმართველობის დროს სომეხთა ქვეყანა ყველა მძარცველთა თავდასხმებისაგან დაიცვა. იგი იყო ღმრთის მოშიში, კაცთმოყვარე, სტუმართმოყვარე, გლახაკთა მასაზრდოებელი, იგი ღვთისმსახურებას ეწეოდა. მან არგაწნოტის გავარში, დაბა არუჭში აღმართა სამლოცველო, ღმრთის დიდებისა და სახელის ტაძარი და მორთო და შეამკო იგი თავისი სახელის უკვდავსაყოფად.
ტაჭიკთა შორის ბრძოლის დროს სომხებმა, ქართველებმა და ალბანელებმა 30 წლიანი მორჩილების შემდეგ შეწყვიტეს ხარკის გადახდა, მათმა ამბოხებამ 3 წელი გასტანა. მე-4 წელს სომხეთი დაიპყრო ჩრდილოელმა ხალხმა ხაზარებმა. ბრძოლაში მოკლეს გრიგორ მთავარი და ბევრი ქართველი და ალბანელი ნახარარი და მთავარი. თვითონ მათ კი მარბიელი მოჰფინეს სომხეთის ქვეყანას, დაიპყრეს მრავალი გავარი და დაბა, ხელთ იგდეს დიდძალი ნადავლი და ტყვეები და თავიანთ ქვეყანაში წავიდნენ.