ღურას...
ტანს დაჩხერიშ გენიეფი გუმორე,
ჭყალაშ გეშა საცოდებათ ეფუნელი,
ღურას ქომწით – სამენცარო მუორე,
ვარდა ცას მუშენიე მებუნელი
რინაში დო ურინჯობაშ არიკეფი,
ზორღაშ ქვინჯშე კუმაცალო მოფურკელი,
მუს დარკენა ღკოლეფი დო ბადიდეფი
ჭარას რგებულს, კიონტიათ მოფურნელს...
ჸვერე თოლს ვეიორზანს გოთანა,
ვაძირაფე ფურცელუაშ ჭვიეფი,
ტყვიას ირო ჭკვერს დო მენცარს ოჸოთანა,
ღურუს ხოლო ოსაჭირუ ჯგირეფი...
თე ცარიელ შურობუმუ, ბაბაგე,
ჭინკეფითუ ეფშაფე დო ძინელე,
დუს მახოლო მემიჩქ მალას წავაგე–
ლერს დოსქიდუ მართალი დო რჩქინელი...
ჸვა მორხინილ ყოყორეფიშ დანტირუს
თოლოსქვამე ჸოროფაში ვენტირე,
მოკო ჟინცას ნირსიცალო ვახოლე,
მუ ბღოლუა, გოლვაფირო, მა ხვალე
უხატე დო მეტყურიე ჭარასუ...
ღურას ქომწით სამენცარო მუორე,
შურ მუშენ რე ცაშ კორკონტის რსხინელი?!