ყაზახიში სქუაში ლერსი

ყაზახიში სქუაში ლერსი
by ჯვეში მარგალური პოეზია
99312ყაზახიში სქუაში ლერსიჯვეში მარგალური პოეზია

ნანინა
1.
ნანაია, ნანა-სქუა, ნანაშ ჭირი მა!
არკვანიშა დიშამჷჯანჷქ ვარდიშ პირი მა.
პიც ცახორცი გამჷნოგონწყი, დიშგოჯინი მა:
ხენწჷფეშ სქუას ქოგურაფუქ, ვა გიჩინი მა!
ყაზახიში სქუა რექჷ, მარა კუჭუჭი;
სათავადოს მითა რჸუნცუ ხურხი უჯგუში;
ართჸ ბოშიშა თუმა ღჷრჷ სქანი ხუჭუჭი;
ნანაია, ნან-სქუა, მორთჸ, ქუმაჭუჭი!
კჷდჷრც ქოგიხუტოლუა, რჩანქჷ ძუძუსი;
ბჟათი მუჟანს დუგორძღანქი, გიბირქ დბრჷ-დბრუსი.
გვეძე, ჯვარი გიწერსი დო ჰამოთი გლურსი,
დიო ფიქრი ვა გიმონკანს, ვორწყექ მა, დუსი.
ნანაია, ნანა-სქუა, ჰამოთი გლურსი!
ვარა მუ სქანი საქმე რე დიო ფიქრეფი?
სი მუთუნს ვა მუგარკენა სქანჸ ძუძუეფი!
მიირდუქი, ქაწორხვადუ ტერ-მოჯგირეფი,
ჯგირო ძირუნქ, ქიჸანასი მუ რე ამბეფი.
ნანაია, ნანა-სქუა, მუ რე ამბეფი!
ქოჩო, თი დროს გაღვენუუ ოფიქრებელი,
გურს გიჸვილჷნდას იჸიი წუთიშსოფელი,
სქუა, იში გაგიკვირდუ სიღულე ბრელი...
ენეფს დიო ვე ეჩინენქ, რექ ბედნიერი.
ირფელიშენი იძიცი, მახა, დიო სი;
დიდქ იჸუე, გეემარგი ქიჸანაშ რსიოლს,
დუდჸ ცარიელ ვა დეკინა, ჭკუათ იოფში!
ხვალე სქანი გურიშენჸ რე, ქიჸანა მიჸორს!
ნანაია, ნანა-სქუა, ქიჸანა მიჸორს!
ნანა, რთხიინქ გიჸორდასი სით სქანჸ ქიჸანა:
თაქ რენა დაბადებული სქანჸ ბაბა, ნანა,
ირი ჩქჷნჸ გასაჭირიშე თინა ბთხილანა,
თქვანდა ისი მეუჯღონსი მჲარე ნინალა.
ირ სიკეთეს თქვანდე ველუთ, თოლჸ მიყირზანა!
ხეხუ კჷდჷრც ქეგიჭყვართი, აწი ქოხუტი,
მა ირიართო გიბირქჷ დო სი თოლჸ დოჭუტი,
ეზმა ხანიშ ჩქიმი რჩქილას, მემიჩქჷ, დოშურდი.
მუთი ვორდი ეთიწკალა, მუჟანს ვა პუნდი?
დიირულე აწი, ნანა, თოლეფჸ დოჭუტი!

2.
სი მიხუტი, ნანა-სქუა,
დო მა თაქი გიღურჭულა, ნანა-ნანინა! *
თურქი მეურს შარასაუა,
ბაბა სქანიშ ნაბურჭულა. ნანი-ნანინა! *
მუ ბქიმინათ, სქუა-ნანა?
თურქეფ(ი) ვა მორინუანა:
კოს ირიფესჷ მიდუღანა,
უკულ(ი) გითაშქვიდუანა.
წოხოლეშე თურქეფი დო
უკოხოლე მიზანეფი,
გაკორთეს ნივთეფი დო
დანჩხჷრს დოჭვეს ფიცარეფი.
ბაბა სქანი აქი ვა რე,
ჩქჷ ბტყობუთჷ ურთასია.
ბაბა სქანი უჸვაჲჭარე
თურქეფს მიშაბურსანსია.
ულადღასჷ დოგიჩინჷ:
"მალას გიმაჸუნასია".
ჭიჭე რდი, მარა ქოგიჩინჷ,
"ენა ვა გჷ ზურასია".
ანჯარ(ი) სქანო ხაზჷრი ლე,
გიაჸუნი ჩქარასია;
ლურჯა ხოლო კაზირი ლე,
დოგიხვამა შარასია.
მარა, სქუა, გოჩინა თესჷ,
რთხორე ირო ქორშუდასი:
ოჭიშ(ი) ვჸაძირა დღასჷ ნტერსჷ,
ოში ქეკორთხოზჷდასი!