ჩხიჩხიბი დო ჯგჷჯგჷტია
მასხაპინია ჩხიჩხიბიქჷ
ჭითა ზარხულ გეგნიბირჷ;
მჷკოჯინა ვაჭშჷ თიქჷ,
ქჷწაკერკელჷ ზოთონჯიქჷ.
მინდორც მეუდინ ზიზღიქჷ;
სარკილი დღალეფცჷ ვაძირჷნქჷ,
სოდე არძა ფურცელი თექჷ
ჩეხუ, ჸუდეთჷ მონწყილი ორდჷ.
ჸინი ზოთონჯიწკჷმა ქჷმორთჷ
გაჭირებაქჷ დო შქჷრენაქჷ;
ჩხიჩხიბი მეტისჷ ვებირცნი;
არზი მიშა რე მეურცჷნი,
შქჷრენულო თიქჷ გილებირასჷნი!
კონწარი დარდითჷ შეწუხჷნი,
თინა ჯგჷჯგჷტიაშა მეხოხნცჷნი;
"გადია, რთხინქჷ ვემმოტუენი!
ხე ქომწყიი შური მიბდგე,
ტჷბუ დღალეფიშა თაქჷ
გემჯუმე დო გჷმოტჷბე!"
"გადია, თენა მოთაკვირჷ;
ქოხანდენდიო სი ზარხულცჷ?"
თისჷ ჯგჷჯგჷტია ურაგადჷ;
"ქჷგგალე, თიშა მისჷ ჩოდჷდჷ?
ო ყვაყვაია დარინალქჷ,
ობირაშექჷ დო ღვინტაფიქჷ,
ირფელი თექჷ დუდი მომირთჷნი,-"
"აა, სი-თაში უგურეთჷნი
ჭითა ზარხულცჷ თაქჷ იბირდინი.-"
"სი ქიბირდიდა? -თითჷ საქმე რე;
ასე ქოსხაპი, ქოფიგურე!"