ჭკჷჭკჷტია
მოცხვანტალე ჭკჷჭკჷტიას,
დღაში დო სერით კილოთას,
უმუსვანჯებ მოსაქვარეს
ირი მიკორთა მუკურთას,
ქათაკათ ართშა გურიშა
უმნიშვნელო მუში რინაქ.
თქუუ: „გონდურუქ, გჷმარჩქინე,
მა გივორექ უჩა დღას,
მა რხვილც ვცხოვრენქ,უმუშელა
ქიგლებურჭულუ ემერ ცას.
მოგიჩამუდუკო ჩქიმდათ ფსუა,
ჩე დღას მათი ქობძირჷნდი“.
ვემიჭარე დუდი შხვაშა,
დიხას ხოხე, ჭკჷჭკჷტია,
ვაფურინე ეშე ცაშა“.
ფსუამც ფსუა თიშენი უღუ
ჟი ჰაერც ფურინასჷ.
ილაჸაფას, ინავარდას,
ბირათ გილეფურინასჷ.
თაში ქიმინ ჭკჷჭკჷტიაქ
ქოფურინ ეშე ცაშა,
მარა ექი ის აღოლჷნი
ვაშაჭყორდუ ღურადღაშა,
მაფურინჯე ჭკჷჭკჷტია
ბორიაქ დახე შქას გოსოფუ,
ეურე–აურე მეურქიუნი,
ოშჷშა ჯას დუდი ქიმკასოფუ
ბრელი ირთ, მარა ის
ვართ ძალაქ გოურთ, ვართ ფსუაქ,
დო მიჸოთ დახე ინა
აქექებული მუში ჭკუაქ
მარა ენა მის ონარღჷ,
ჭკუმუა თურმე ცასჷთი ყოფე,
ღურუუ თურმე ექითი რძირჷნც
მუ ეფერი სი ვეტყობე.
ფსუამი ფსუამც ნოთხოზუე,
დიდი ჭიჭეს ნორუუე,
თურმე ექი მითი ღურუნი,
დიხას ვანონთხორუუე.
ყინტუა ნჷნძგუა, ჯღვალიკუა,
ღურა ჸოფე გაცხადებული,
ირი განიშე ღურა მუგელ,
რინა ჸოფე განწარებული
გამოცადჷნი ჭკჷჭკჷტიაქ
ისხუნუუ ცაშა დიხა,
დო იში უკული თექი ორე
იში დოხორე დო იში ჯიხა.
ჭკჷჭკჷტია გორჩქინელი
დიხაში ორე მახოხუუ,
ფსუამც დიხაში დჷმატებუსუ,
ხეთე ღორონთი გაჭყორუუ.
თინა მეტი დღას ვეჸიი,
იგურუე ღურა დღაშა,
დიხას ხოხი, ჭკჷჭკჷტია,
ნჷმ მეფურინ ეშე ცაშა!