ჯიმუში დოხორე დო ჭუჭელეში ფაცხა
ორდეს ჟირი ჯიმალეფი – ვატია დო ბათია. ვატიას ხანდა ვაუჸორდ. თქუანდ: დიხაში ნირზებათ მუთუნი სარგებელი ვეჸინია, ჸვანას ვარა ჭოროფა გაცუდენცია დო ვარა გოლოფა. უკლაში ჯიმა – ბათია, დღა დო სერით ვესვანჯჷდ. ირო ხანდენდ დო მუში უსაქვარე უნჩაში ჯიმას ხოლო ეიჯუმანდ. ბაბა დო ნაიაქ ბაღანობას დუღურეს ჯიმალეფც დო ომბოლო რდეს ნარდი, მოჯგირეფიში ჭყოლოფათ.
ვატიაქ ფარაში სხება ქიდიჭყ დო ვალეფქ ქიგიადჷ. ნასხებ ფარათ მიდგარენეფიში დუქანც გითოხედ დო შუნდუ დო ჭკუმუნდჷ. უკული ქჷმაკათეს მევალეფქ დო ხორუაქ აჸის გიმაჩამალქ. ვატიაში გეშა ბათიაქ ხოლო ქჷმწოსქიდ მინდორო.
შხვა შარა ვაუღუდეს დო გინოჭყვიდეს მიდგასიჸინი მოინალეთ ქიმნაბიჯესკონი. ვატიაში ამბე უჩქუდეს დო მითინქ ვეჭოფ მოინალეთ, ბათიას ვარიას ვაურაგადდეს, მარა ჯიმა ვადატებედ უმინჯურო. ბრელი იფირქეს დო გინოჭყვიდეს შორი ქიანაშა ულა, სოდეთ ვატიაში ლალობუა ვაუჩქუდესჷნი თექი. იდეს ართი მარა, იდეს ჟირი მარა დო ქოძირეს ართი დიდი, ჩეთ ვარკალანცჷნი ეფერი დოხორე. ათე დოხორე ჯიმუში გვალაშე ჸოფე გიშნათოლა. შორშე მიოჯინედინი თიში მასქვამას მუთუნც ვაძირჷნდი ქიანას. მინილეს დო დოკოროცხეს დოხორეში ეჩდოვითი თოლი. თე დოხორე ნამდგარენი მაფას გიშუთოლაფუაფ ჯიმუში გვალაშე. ზარხულიში ჩხე დღალეფც ართი თუთას მუსვანჯებ თიში დინახლენი სირგილეს დო დამორჩილქ მაანჭჷნი, უკული ქიმწუტებ უმინჯურო.
გეხარეს ჯიმალეფქ, მარა ბათიაქ მუდგარდჷნი ჩაკვირი ქჷდიჭყ: დოჭვემასჷნი, ჯიმუ გონდღულუნია უწუ უნჩაში ჯიმას. ვატიაქ ვადეჯერ: თეჯგუა პელეტი დოხორეშა ჭვემას მუ აღოლენია თენა ჩქიმი ქორდასია დო სი სქანო დოგორია შხვადო მუდგა იჸინი. ბათიას ვაკოდ ჯიმაში ჩარცხია დო ქოთხუ: თე ეჩდოვითი თოლშე ართი თოლი მა ქომუჩია დო ართო ქჷვორდათია, მარა კონწარი ვარია ქოზოჯ ვატიაქ: ართი ჸუდეს ჟირ ჯიმა ვერგჷნია, უწუ; ოსურეფც ქიმიპუნანთჷნი, გორთილი ოკო ვორდათია. მა დოხორეში გვერდის გუვაქირენქია დო ოხანდებელი ვამაჸინია.
ეწყინ უკლაში ჯიმას, მარა მუ ქიმინკო დო ქიგიაჸუნ ხვათახვალე, მოწყინაფილო, უჩინებ შარას. ხუთი დღას ქიმიშჷ შქირენულო დო მამშვა დღას მიშელ ტყაშა. თე აკანც ჸონიერი ჭუჭელეფი ჩანდ. აცხვაცხვუდ ჭუჭელეფი დო ეჟღვებილი აფუდ ტყები, მარა თმინულენდ დო იშენით მიშჷ. მაშქვითა დღას გვალო მეღონდ, ჭყანა აფუდ გიშულირი დო ნდოლოს ქიმწინჯირ პიჯეშე. გიასისმარ: მიდგარენი ჩეთ მონწყილი კოჩქ ქჷმორთ დო უწუ - ათაქ ქიგედგია ჭუჭელეში ფაცხა, მალას ჭვემაია დღალეფი დიჭყაფუნია, უკული დოთჷნცია დო ქოუჯგუნია ასეშე ქიმიაჸუნე საქვარცჷნი. გედირთ ბათიაქ დო ყამათ ქიდიჭყ ჸონიერი ჭუჭელეფიში კვათუა. ჭუჭელა აჩამუდ, მარა ვემიოტუ იშენით ოქიმნალი. ართი მარაში დინახალე დოღობ გვარიანი ფართო ფაცხა, ჟი ისირით გეგნორთვ. წყარც მელე ოფუტე რდჷ. მიდართ თექი, წანაში მუნაწიშახ გეიწესხ მარდიან კათას ლაიტი, ლებია, უკული ხოლო შხვა მეკონ-მოკონეფი გეიწუღ დო გვარიანო მინწყუ. გოხოლუაში ტყაშე ხუმლა ჯალეფი მოკვათ დო დიშქათ დონწკირ. შქა ყებურც გაკარზ დაჩხირი დო თე შვანც ქიგიაშქვ ჭვემაქ, მარა მუთუნ ვანარღჷდ ბათიას; ეკოხედ შქა ყებურც დო იტიბუანდ.
ართი მარას ვეგნუღალ ჭვემას. მაჟრა მარას თირქ მალართ. დიო ჭიფას თჷნდ დო უკულ შხუ-შხუთ ქიდიჭყ ფაშქუა. გეგნირჩიოლ მინდორეფქ, ჟი ქიგიოჸინ თირც დო გალე იწანწალჷდ ჩხურ, მარა თენა ხოლო ვანარღჷდ ბათიას; ეკოხედ შქა ყებურც დო იტიბუანდ.
შქა სერც მიდგაქჷრენი ქჷმადირთ ბათიაში ფაცხას, - მენძელია, იძახჷდ. გედირთ ბათიაქ, გამკანჯ კარი დო მუში უნჩაში ჯიმა ვა ქორენო ამარი. ჩხურუშე მობურაჸილც ფერი ვეგნოძუდ დო უპარპალანდ ლენჩქვეფი.
სქანიწკჷმა ჩილათირი ვორექ დო ქჷმაპატია, უწუ ვატიაქ, - გემნმაშქვია ფაცხაშა. ბათიაქ დინახლე გამნიჸუნ დო ღიფა დაჩხირც ქეკახუნუ ჯიმა.
ჭვემაქ ქიდიჭყჷნი, დონდღულაფე ვატიაში ჯიმუში დოხორე. შურო ვეგესქილადე მუთუნი, წყარო მიდურთუმ ჯიმუს დო ვატია ქჷმწოლაფე მინდორო.
ვარწყექიაო, სქანი ჯიმუში დოხორეს ჩქიმი ჭუჭელიში ფაცხა ნოჯგვენიანი, - უგამ ბათიაქ. – უხანდებუო კოჩიში რინა ვეჸუაფუნია, - დუზუკოლ ჯიმას.
ქუვორწყექია მა თეს დო ანწიანი წჷმი მა ხოლო სქანცალო მივაჸუნუქია ხანდას.- უპიჯ ვატიაქ ბათიას.
თი დღაში უკული ართო რდეს ჯიმალეფი. ვატიაქ ქიმიარჩქვან ხანდას. უკული პიტა ფიცარიში მაქადორი ქიგედგეს ართიანიში ხასლას. ოსურეფი ქიმიჸუნეს. ბაღანეფქ გეურჩქინდეს დო ქორდეს გემუანო.