ჰამლეტი
მარსელუს
აკობდოხოდათ დო ქომწით აკა, მითინს უჩქუნ-და,
წესო დოდგინელქ მუშენ იჸუ თე დარაჯუაქ,
სერითჷ ვაუღ მითინ კოჩის მოსვანჯა, ვარ-და
მუშენ ჭკადჷნა ჯანერეფსჷ ირჷ დღა დო ბორჯის?
მუშენ მუღჷნა შხვა ქანაშე ლჷმაშო ჭურვე?
ვარდა ხვამარდეფს ართ მორქიათ მუშენ კიდუნა.
ჟაშხა დღათ ნჭაფას ქიმშადინე, განთხღალირეფსჷ
დღა-სერიშ სხუნა დო თირუა ვაჩინებენა.
მი მიწინს თენას?
ჰორაციო
მა გიწინთ ირფელს, მუნარჩქილა მუთჷ ქჷმაფჷნ.
ჯგირო გიჩქჷნა, ჩქინ ხენწფე შურჩხონაფილი,
მიშ ლანდიქ ასე თოლიშ წოხლე ეჲწომლუესჷნ,
ნორვეგარ მაფაქ, ფორტინბრასიქ, იჭანუ ჩხუპშა,
დიდ ნჯარქ დო ჯაბრიქ თე საქვარ თის გაბედებაფუ.
მარა დოჸვილჷ ფორტინბრასი ჩქინებურ მაფაქ,
მიშ ჸაზაყალა თელ ქჲანას გოლაფირ ორდჷ.
ნორვეგარ მაფაქ ღურაშ წოხლე აღითქმა დოდვჷ,
ხეშ მოჭარუათ მოწმებული უტახჷ ზიტყვა:
სი მორჯგინ მა–და, სქანი ორდას ჩქიმი ომაფოთჷ;
ნორვეგარ მაფას ჩქინ ხენწფექ მანგით შეპირუ –
ზიტყვაშ ძალათჷ, ქჷგმოსქიდეს თიშ ქჲანეფქჷ.
ფორტინბრასიშ სქის ვახუჯუდას ოკო თე ამბე,
ასე თიშ დრო რე, ჭაბუკალაშ უფუნდას ზისხირ,
რთუმე, შაყარანს ექი-აქო, თელ ნორვეგიას
მითინ ქორენ-და უაშის დო ლაგვას, უბადოს,
დადიარე-და ოდინაფშა მიდგაჸუნუნან.
მუს ნოკობუე თრუმე ქჲანეფ მიდამღან ძალათ,
ნამუთ ოდინუ მუამუშიქ. მა მემჩქჷნ თეში,
თენა რე ჩქინი ხაზირებაშ თინ სამანჯელი;
ათეცალ ცხარე გერგინ ხოლო თეშ ბრალჷთ ქორე.
ბერნარდო
მა ხოლო მემჩქუნ, მუდგათ სი თქვი, თაშ ოკო რდასჷნ.
ათეშენ ორდუ, ჭურვეთ ხესჷ ეჲწომლუეს
მერმენწა ლანდიქ, უვაიჭარე ხენწფე ჩქინიშ, -
იშენ მუ ორდუ დო მუთ რენ ასე ლიმაშ სამანჯელჷ.
ჰორაციო
გონებაშ თოლიშ ოშქურანჯო თენაქ მომირთეს:
მუჟამც რომი რდუ თელ ქჲანაში დადია, პატინ,
დიდ კეისარიშ ღურაშ წოხლენ დღას საფულეფშე
გოქილიტერ ღურელეფქ ერთეს დიხაშე,
თინეფიშ დირსაფ გინოძუდუ შარეფს დო კუნთხუს.
კუდელამ მურიცხი იძირედჷ დო ჭვენდჷ ზისხირს;
უჩაქ ქაწაფორჷ ბჟას ექი-აქო დო თუთას ხოლო,
მისით ნეპტუნიშ ღჷმალათ თელო ომორჩილუნჷ,
უკმელაქ იჸუ თიცალქჷ, ითამ დღა ეკონიაშ ჸოფედჷკონ!
ასეთ მერმეწა ამბეშ ნიშანჷ ირწყებე თაქჷ:
დიხაქ დო ჟინ ცაქ პიჯ აკუდვეს ამდღა ართიანც,
მუთ მელუნ ხალხის დო ქიანას, ოგინაფალო...