‚Henri‛ IV e febodan

Brefüpo bü lekomip de ‚Ivry‛, ‚Henri‛ IV äkömom ko sökanef smalik tüi soar ini ‚Aleçon‛, kö älotom domü fizir, kel äbinom regiälik. Atan äbinom nekomik, ab jimatan omik, kel no äsevof regi, ägetedof eli ‚Henri‛, bi äsagom, das äbinom flen himatana ofik. Tüi tim säneda ävedof ye netakedik, e ven reg äsäkom ofe kodi kofuda ofik, ägesagof: „No sevob utosi, kelosi obötob ole; ebüedob sukön in zif lölik, ab adelo kanoy dagetön nosi. Balan nilädanas obik sio sagom, das dalabom dinduni pinädik, keli vilom gividön obe vilöfo, ab stipo, das om it odalom kefidön oni. Binom ye febodan balugik, e pösodi somik ga no kanob vüdön ad fidäd fizira cädik.“

„Binom-li spikodan sogöfik?“ reg äsäkom.

„Binom man cogedikün de harat lölik at,“ gespik äbinon, „zuo Fransänan gudik ä regiälan lezilik.“

Sifädan äkömom. Dü loetam len spedül dinduna pepinädüköl oka, äprimom ad kon"n jenotis böfik valasotik utosa, kelos äjenon so in zif, sodas reg älemufom sekü smil. Toä äkefidom vemo gudiko de loet, ävedom ai lefredikum, e spikotäl omik no älabon fini. Ven reg fino älöädom, man äjedom oki fo om sui kiens, sagölo: „Pardolös obe! o mayedal! Del at binon jönikün ün lif oba. Ememosevob oli dü beigol, ab esagob nosi atosa läde at, ad lefredükön obi ninälo dö stun ofik, posä emuaadob plitiko oli dü düpil.“

Nu i läd äfalof sui kiens, ab ‚Henri‛, in gudaladäl kösömik oka, äbüdom bofikanis ad löädön.

„Nö! o mayedal!“ ägespikom, „bleibob seatön so, jüs odälol obe ad spikön nog vödis anik.“

„Benö!“ reg äspikom, „sagolöd kisi notabik polol in ladäl ola!“

„Stim pro plin obik,“ äfovom, „buon pö ob bu val. No kanob sufälön tikodi, das om eseadom len tab ko luman, äsä ob binob, e sevob medi te bali ad moükön obe lepidi at.“

„Ed at binon-li?“ reg äsäkom.

„Das ol gevol obe noubadiplomi.“

„Ole-li?“

„Kikodo no? o mayedal! Do binob te febodan, binob ga Fransänan, kela lad pebon vamiko pro reg oma.“

„E sköti kinik vilolöv-li üfo sumön?“

„Dinduni obik, kel eläbükon adelo obi so vemo.“

„Binosöd so!“ reg äsludom smilölo lelaodiko, „obinol nouban, ed olabol dinduni in skötaplatäd olik.“

Man äremom diledi gluna ed äbumom su at kasedili, kel älabon nemi omik. Licinans oma nog ai dalabons oni, e labons sköti ot, el ‚Mercure de France‛ sagon.

Se Volapükagased pro Nedänapükans 1942-1946, Nüm: 2, Pads: 13-14.