*ფერი რომკა ქომუჩას
ფერი რომკა ქომუჩას,
ეშე გიმე როკუნდას,
ჩქიმ ჸოროფილ ვა მოკო,
მის გოკონი, ქორჸუნდას.
სი ჸოროფა, სი ურჯულო,
მუჭო გილულ უხუჯურო?
მინს გვალო აკეთენქჷ დო
მინს დიტალენქ უმინჯურო.
ცას ჭვიმა მაბუდუ დო
დიხას გეჩხილატჷდას:
ბოშეფიში ნახანდილა
ძღაბეფს გესქილადჷდას.
კუჩხმოდვალი მუმოძჷ დო
ანწ უჸიდე კალოშქის;
მით კალოშქის მიჸიდენსჷნ,
თის ვაჸუნუქ დამორჩილს.
ეფშა შუშას მეგიჯღონა
ჩქიმ თოლიში ნანგარას.
ბოშ, ონჯღორე ვაიჩქუნო,
მუს მაწვალენქ ბაღანას!
ჩქიმ ჸოროფილ უბედური
ირო ჯანჷ დო ირო ლურცჷ;
ვართ მურთაქა, ვართ ბალიში:
მუთუნ ვაკო თიში დუცჷ.
ართი ვარდი ფერი ბძირი,
ჯინც ხომულა დო წვანს პირი.
ძღაბი აშო მუკმოჯინი,
მა გოხოლუქ უჩა ბოში,
წარე ჩხანაშ მიწოჭვილი.
ართ ჯარგვალი გემიდგუდუ,
კიღუქ დომიკიკილუ̄.
ჩქიმი გჷშნაგორა ძღაბი
შხვაქ დომიკიბირუ̄.
ვარდის ვარდი მუშოთ ოკო,
ვარდი თვითონ თქვა რეთჷნი!
სანთელ ცალო გაფჩენდუქუ,
სოდგა გჷმაშინექჷნი.
-----
ორტვინიშა ალებლი დო
გელაპწილი ქოქობე̄,
ბოში მუს რე მიჯინექ,
ეგებ ჩილო გოკოდე̄!
იმ დღარ დღაქ სი დუგანწყუ,
ბაბაშ სინჯა სი ორდე̄.
თუდოლეშე ჩხომი პჭოფი,
ჟიმოლეშე ღაჭაჭია.
ბოშეფს ქიკნურცხონაფუნა
საარშიყო ფაჭაჭია.
ხეს ბეჭედი მუმოგჷნდო
კისერს მინდალიონია.
ბოში გური ქოგიღუნდა,
ამსერ მიდამიჸონია.
ართი ვარდი ქომიჩანს,
მუჟანს დიჭყანს პირუას?
ჰანდარქ ვა მაჭიშუას,
სუნჯიქ ვა დაჟღირუას.
ბრელ ტერეფი აპირენს
თე ვარდიში წილუას.
ტერეფიში ჯინიშენი.
ღორონთქ ქჷგარზინუას.
დუდიშ ჭუათ ქიდებლახი
ჭვილი კვირკვეშ გათებას,
დოხთურეფი მოულან დო
მირაგადჷნა ანთებას.
ართ დოხთურქუ გადმეკიდუ
კითხვას მარძენს ართისია:
ბოში ნორჸოროფუე დო
დუ̄ჸვილუქ აზრისია,
წამალ მუთუნს ვაგოხვარჷ,
ტყურათ ორწყექ ხარჯისია.
მუსხანი რე ვა მიძირჷქ,
დოთვალი დო ქიგიშინი!
მა სი ქოგიჸორდიკონი,
თეზჷმა ხანს მუთ ითვინი?
მარა მა ვა გიჸორქჷნი,
ანწი მათი ქიიფჩინი.
ჩქიმი გოჯოგაფაშენი
მუ სიკეთე შიიძინი?
ათე ჩქიმი გოჯოგაფა
მეგიჸოთანს საბოლას.
მა ის მუთას ბგორჷნქ მარა,
ხოლო გური ვა ბღოლანს.
ჩქჷ ართიან ბძირითჷნი,
ორდჷ ანთას ჩხოროშ ვითის.
მუჟამს მა სი ქორძირინი,
შეუდჷრთი ხათე კითხირს.
დღაშით სვანჯი ვა მიღუ დო
სერით ვორექ თიში ფიქრის.
ბოში მუს რე რაგადანქი,
ეგებ შურო ვა რწანდე̄!
იშენ ქუგორლუაფუდა
შარას მიოკვაწანდე̄.
სი ჩქიმი რექ, მა სქან ვორექ.
ქოფთქუანქჷნი, ვა გაღორენქ.
ჭიჭე ოქრო ქოპუას,
ჯიბეს ქალმოკვაკუას.
მუშ მამალას მუმეშორი
ნოტე შურო ვა პუას!
სქანი ჭირი, სქან გოლუა,
სქან ჸოროფას მუ ბღოლუა?
პლატოკიშა მიპკირუნქი,
გურშა ქიმიფხუტოლუა.
სი ჩქიმოთი დაჩხირი დო
მა სქანოთი შანთიშ რკჷნა.
სი შვიდებით ზოჯუნდა დო
მა სოგიდა მიკობდჷნა.
სქანი ჭირი ჩქიმი დუცუ,
სქანი ჯგუა მა მი პუნცუ!
ვა გომიჯოგუა, ვარა
სი მუ გიჩხონუანს შურცუ?
ბოში მუ რე გეგორთუნი,
ქუდი რე დო ბოხოხია?
შორშე ქობჯოგუდი, ვარა
ბოლოშა მუთ მოხოხია?
მეულა მოკო სქან ჸუდეშა,
მუჭომ გიჩქუ სუმარობა?
ღორონს ვა მოლასჷდას,
სქანი ძიცა, ხუმარობა.
ართი ვა რე, ჟირი ვა რე,
ჩქიმ ჸოროფილ ჯგჷრი ვა რე.
ჩქიმ ჸოროფილს იკითხენთ-და
ათე ცალი ტანიში რე:
ვართ მაღალი, ვართ დაბალი,
თეშ საშვალი ტანიში რე,
სახელ მუშოთ გოკონან დო
თქვან ჸურენი განიში რე.
ვა გაღორე ტყურასია,
სქან დუთქ ვა დომღურასია.
ნეტე პაპა ქჷმიშას,
გურგინს ქიგემდგუნდასია.
სქან დო ჩქიმი მონწყილ კუჩხის
ართიანს ქალუდგუნდასია.
ჩქიმი მენაჯღონა შანა
სქანი კიდირს ძუდასია.
სქანი ნაჭყუდერი ბარგი
ჩქიმი ჸუდეს ძუდასია.
მუ ღორონთი მაღირსენს
სი ჩქიმ კიდირს ლურდასია,
სიზმარ-ცალო ვირჩქილედი
ოხვამეში რეკუას.
სქან დო ჩქიმი მოჩილათა
მითინქ ვა მიეფუას.
ახ, მუშ მანწარა ჸოფერე,
გიჸორსუ დო ვა რჸუნსუნი!
თინა ხოლო უფურაში,
ელჷქჷ დო ვა მურსუნი.
არძოშ გაჭყოლიდაფარი,
გიჸორს დო ვა რჸუნსუნი.
ძღაბი სი მუ გიჩქუდუა,
დუშეში დო დუბარაში?
ჩქიმდა ლერსი გათქუენო,
მითნარდი რექ გვიმარაში?
ჸირფო-ყურფოშ ობირალი,
ძღაბენს გეუდგჷ ობინალი.
ქიმვოცაცა, გომწყჷნქ, მარა
მაშქურინე, დოპილანი.
ჭიჭე ცირა ჩათუნია
კიდირს ქჷმნმოჟგართუნია.
ვართი მოკო ლეიბი დო
ვართი მოკო შქართუნია.
ღორონთ მუშენ დაბადენს,
სქანი ჯგურა უკილოს?
ვარა მუშე ოძირანს
ჩქიმი ჯგურა უტვინოს?
სქანი ჯარს მუშე პილჷ,
უჸუდე დო უბინოს?
ანდამიან ვა მიძირჷ,
წორეთ, თქვანი უსქვამაში,
უკილო დო უმიზეზო
მუჭოთ ანგელოზი ცაში.
კილა ოკო ზოჯუნდათი
სამოთხე დო ჩხონაფაში.
ბორიასჷთ გაუკვირდჷ,
ცა წიმინდას გოძირუ̄.
სქანი შვენიერი თოლი
თიშ მასქვამათ ორთინუ̄.
მაღურუს გეუსინთუნი,
ქიმიოტუ ონჯირუ̄.
თქვან ცქუმალა, პატიცემა,
მოკო მარა, ვა მაჭარე.
ვაი შური, საყვარელი,
თქვა ზოჯჷნთჷნ ეთი მხარე.
ია, ვარდი, მაგლონიას,
დუდეფ გეუქვიჩანდეს.
უცებ გინოდირკჷდეს დო
თუდო ბურჩხის მირჩანდეს.
მარა თქვანი ოსქვებური
ბაღის მუთა მიჩანდეს.
ცირა ჯგირი, მის ათქუე,
მის ათქუე სქანი ცქვაფა?
სისქვამეშე ჯგირი ზოჯჷნქ,
არძა ცირეფიში მაფა.
სქანი ჸოროფა ირ კოს ჭუნს,
მიაკათუ გურშა ზაფა.
მილჲონიშა ქომისხუნუ,
სქან ძირაფა, თოლიშ რძღაფა.
დუსუ ვა მუგოწონუა
ბრელ ნინაში ტარკალითი.
ცირათ ბრელი მიძირჷნა,
რუსი, ქორთუ, მარგალითი.
მარა მუთა მიძირჷნა
სქან მასქვამა მაგალითი.
ანგელოზეფს გიგურუა,
სი რექ ადამიში ნარდი.
სი მის ეღირსებუქჷნი,
ვაი, შური, თიში მარდი!
თოლ-წყარამი ალმასიში,
აბრეშუმიშ სქანი თუმა.
ვარდიშ უჯგუში ზოჯჷნთ,
გოპირელი ატამიში.
გოქუჩუჩელ გილოურქუ
ანტლასი დო არხანაში.
კოჩი ვა რე მაძირაფუ
ცირა, სქანი მასქვამაში.
ტანო ჩე ჯა ოსვისვინა,
პიჯო მესიშ ვარდი ჯგურა.
ირფელ სქანი მოსაწონი
ოფუჩური ხატი ჯგურა.
ანტ. გოგოხია. სოფელი მერხეული. 1933