*ძვირფასო დო საიმენდო, ირ მინუტიშ გოსაშინე
ძვირფასო დო საიმენდო, ირ მინუტიშ გოსაშინე,
სქან ჸოროფაქ ხე ქუმოფთხუ, გიჩქუდასჷ ვა მანტინე!
პირადო ოკო გიწუე, შხვაშა დღასჷ ვა მანდინე.
უწამალეთ ვა დოპილა, ვარა ცოდა ვა გაღინე.
სიზჷმარო სი გორწყექ დო ცხადო გოგილუა დუს.
ვოხექინი პჭუნს ჸოროფა, გილურქინი გილაპუნს.
მუ ფქიმინე მა ვა მიჩქუ, ჭლექი გომირჩქინდუ გურს.
იპტანჯებუქ ცოდაშ თუდო, ჸოროფაში ალი პჭუნს.
ფერ მუთუნი დოფსხუნათი, ართო დიფშაყარათინი.
მუჭო გონებუდასჷნი, თეში დრო ვატარათინი.
ართი თქვანი მოინალეთ ჩქიმი დუდი ჭარათინი,
ჩქიმი დუდი საკუთარო დროშე ქიჩებარათინი.
გვალო გური დომიჸვილუ სქან სიტყვეფიში გოშინაქ.
ჩქიმი თოლსჷ ქეღრისასო სქან სახეში დინოჯინაქ!
აი, მუში მამარდა რე, ჩქიმო აკა სქან ძირაფა!
სი მუჟამს ვა რძირუნქუნი, მისხუნ რინაშა დინაფა.
ჯიკო ვორექ გინორთელი, ვა რე ჩქიმი მუკორთაფა.
მუთუნი კოს ვეშულებუ თაშ ჩქიმი გოძიცინაფა.
დღაშით იპწვალებუქუ დო სერით ვა რე ჩქიმი ლური!
ანთებაქჷ გომირჩქინდუ, დაჩხირს იჭუ ჩქიმი გური.
უჩა დღაში გუნარჩქინა პოფერექო უბედური?
სქანდა ქუგომილუაფუ ჩქიმ ტორონჯიცალი შური!
მოცო ხიბულელი (კიტია). სოფელი ხიბულა. 1921