* ქარბორიას მუ ოკოდჷ -
ქარბორიას მუ ოკოდჷ -
იბურჯანდუნ ღუმა სერ,
ნჭყოლირცალო კუსანდუნ
ნამ კილოთ დო ჭუაშენ?
ცას მუქ აღოლჷ მუნაფილს,
ჩილამურით ირჩხუდუნ? –
პუხუს ცოდა მუნობუე,
ცა უგურე მიჩქუდუნ!
თე გურ ვარა მუს ინგარდ,
ვენინტირდე ბუდესჷნ,
ეგებ თის - ქარს ფურცელეფჲ
მუკოლდეს დო ღუდესჷნ.
ქარბორიაქ, ვარო, ჯიმა,
ბრელ იბურჯუ ღუმასერი,
ასეთ ვამიჩქ, კუსანდუნ,
ნამუ კილოთ დო ჭუაშენ!