229. ხოლჲო, დიჭყუ მუში ამბე-გაგმინგარუ ართი შვანდი;
მიშეტ ორდუ ტანჯული დო მიშით უღუდ ჭირი, ხანდი,
მიშით ესისმარებუდუ უსქვამაში სახეშ ლჲანდი.
ჭირსჷ ჭირი მეუძინეს დაბეს ჩილჲამურიშ ზანდი.
230.“ჩქიმი ამბეს ვაგინძარე სით ქეგეგი გაგათ დიდით
მაფაქ აქუ ნადირობა, ონადირეთ ტყაშა ვიდით,
ვიდით ტყა დო ქირქე - გოლჲა, ჭირენს დუდი ვადავრიდით
დუვოხორგით ნონტყელეფი ჩქი, ნაჸვილჲა კოპულ-შქვინდით.
231.მოლჲავრთითჷ დო აშონასჷ მაფაქ თქუ დო გევგი თენა,
„ქივძირუათ ნესტანი დო გევუღათჷ მუთ მაღენა.“
მათი მიჩქუდუ, მაფასი, ძღაბიშ ვაკოდ გუმორჩქვენა.
მუქ მიმელჲუ, გალე ვორდი, დავტანჯი დუდიშ ღვენა.
232.მიახლჲუ მაფაქჷ დო ასმათიქით, გუჯუ კარი
ვძირი სახე ნესტანიში, გურქ ათეშე მეჩიჩქარი
ბრძენი, მორთი მუშ სისქვამე გაჭარენდა, მორთი, ჭარი.’
თქუ თენა დო სუმიხოლჲოქ ობეს ჩილჲამურიშ ღვარი.
233.მოწამე რე ჟი ღორონთი მირე ტარიელიშ გვარი?!.
განწარებულს ჭირეფიშე წართ, ვამარგუ შინიშ ჯარი.
ჭირსი ჭირი მეუძინუ, ღურუ მიღუ ამჷდღარი.
ასმათი დო ავთანიქჷ გინაბეს დო ჩხვეპეს წყარი.
234.იდუ ბორჯიქ, მიდგუ შური მარა ზიტყვა დიდხანს ვათქუ;
ორაგადეთ პის გაჯანსინ დებნედებუ ქედებათქუ
მუჭოთირენ შური მიდგუ ღორონს მეჩეს ქება ხათქუ
„მუჭო ვთქუა ამბე მუში?“ ინგარსუ დო ართი ვა თქუ.
235.მა თე ბორჯის გინოვრთელექ მუჟანსითჷ სახე ვძირი
აზრი მემიდინუაფუ, მუმიღებუ ჭირიშ - ჭირი.
გუგებუნა, მურთუმუნა, ვნორწყებუე კოჩი ირი
მაფასთ დალჲაქ მუჸონაფუ, გოპოფუნა შხირას შხირი.
236.ფარსადანი დუს გუმორდუ, კისრეს მიფუჩონუანდჷ
ინგარდუ დო სქუა, სქუა ღურელი რექო თქუანდჷ
გამა ვამარაგადედუ თუმც ჸუჯი ირჩქილჲუანდჷ
ბრელს ღურელი ვუჩქუდი დო წართ, შურსით მიჩხონუანდჷ.
237.შხირი მენცარი დო ბრძენი. ჩქიმი ამბეს გებურენდეს.
ხეს „სახთო“ უკებუდეს დო ფაჩუნდეს დო კითხურენდეს
ართი აზრის ვათანხმუდეს ხმამაღალჲო შხირას დენდეს
ჩქიმი ლჲახარაშ მიზეზი ვაგორედეს დო უკვენდეს.
238.დოხთურეფით კვირებუენდ - ართკაკალი ვუჩინენდ, ა.
ოწამალე მუთა ოჭირ ალბეთ ორე გურის სერდა;
ხანხან ბოდენს გილჲასხაპუნს დო თქუანდეს ხანგა რენდა.“
დედოფალით ნგარათ ირჩხუ მოსმით დიხას დიშახენდა.
239.ათაშ ვორდი გინორთელჲო სუმი დღა დო სუმი სერი.
ჭკუა ვემეკითხებუდუ ვორდი ჭკვერი ვართჷ შერი.
ბოლჲოს ცნობაშა მიშევლი დო დუს მივგი ხე ხუშერი
ღორონს ვთხილი მოხვარება; მიმორჩილი ჩქიმი ნტერი.
240.მუჟანსითჷ მა დოვსქიდი ვიპი ჭიჭეთ უჯგუშონი,
ახარენდეს ხენწიფესი: „იხარი დო ვედეღონი.“
რვილჲათ მიშეს დუდ - შიშველჲო დო მოჸუნდეს კათა სონი
ადიდენდეს ღორონსჷ დო ორდუ მიტანია კონი.
241.მივთელი დო მაფას ვუწი: მოწადილჲუ ცხენიშ ხუნა.“
გევდოხოდი ჸუჩა ვიდი,“ უკახალეთ ეკოპუნა.
ჸუჩა მევრთინ ქედევლჲახი, ჭირენს ჭირქჷ მიმაფუ. ნა
ვთქვილი: „ღურუ? მეხოლჲუაფ, ღორონქ ათაშ ნანდულ ჸუნა.
242.ვოჯანუდი ართი თუთას, ვავორწყედი დღას დო ჩხანას.
ჩილჲმურიშ დოღარილი ღვანწკი მიგუდ მა ზაფანას.
ასმათიში ვძირი მონა, მუმახვამუ: „რძირი წანას,“
მუჩუ წიგნი ჭარილი რდუ საჸოროფოთ თე ქივანას.
243.ათაშ მივში ტანჯებულო: მემაძინუ ხანდაქ ირქჷ
დოვჭუ მა უშქირატუქი გაალებული დაჩხირქჷ
ჩქიმი ტანი ზოთონს ჩხანაქ დოჭუ დო კვერკვესი თირქჷ.
ტარიელქი ნგარა დიჭუ, მანტუ ალიშჭირქი, შხირქჷ.
244.ხოლჲო მორთუ ასმათიში მონაჩქუუმელი კათაქი.
მაფაშ ნაჭარას ჭარუდუ: „ტარიელ გელჲუქ მა თაქი;“
პასუხო მევჩი ათენა: „მეულჷ უეჭველჲო მაქი
ვიდი, ათაქ ვადოვსქიდი დასურ ვიპი მა მართაქი.
245.მიდავრთით ონადირუშა ცხენს გევოხედით რაშისი.
სერს ვოგორანდით ბინდიანს, ვოცქვანდით ნათელს დღაშისი.
ვორდით ჩქი გალე მინდორსჷ - ვართ მეტის დღასჷ ამშვისი
მაშქვითას აშო მოლევშით, ძახინს მიჭყანდეს ვაშისი.
246.ქემოვრთით დო ვქეიფენდით, ორდუ ლჲაჸაფი დო ბირა
ფუცქით მიწუ მეკარექი: „გიჭანუანს მაფა - ცირა.“
ბოდიშითჷ მა გედივრთი, სახექი მიჭყუ გუმოთირა;
ქემევრთი დო კარი მიჯუ, ჩქი ქოვძირით ართმაჟირა;
247.მიწუ: „ გევგი ღონებერექ, ვარდიშ ფერი შხირას რთირუ,
ჩქი მიღუნა მომავალი, ნამუთ დიდ ხანდათ იძირუ.
მა სი რთხულე ართი საქმეს ვარდიშ ფერი ნიგათირუ.
თხოვნას გეგენქ ჭარილითი ასმათ დო სი ძირუ.
