ქ. ჩუენ, მეფეთ-მეფისა ალექსანდრესაგან დავითიან-ბაგრატიონინისა, და თანა-მეცხედრისა ჩუენისა დედოფლისა თამარისგან, და ძეთა ჩუენთა ქათალიკოზისა დავითისაგან, ვახტანგ, დიმიტრი და გიორგისაგან, ნებითა ღმრთისათა აფხაზთა, ქართველთა, რანთა, კახთა და სომეხთა მეფისა, შანშე [და] შარვანშე და ყოვლისა საქართველოსა და ჩრდილოეთისა და ლიხთ-იმერისა და ლიხთ-ამერისა, აღმოსავლეთით დასავლეთამდის თუით ფლობით მტკიცედ მპყრობელისა."
მოვიდეს წინაშე ჩვენსა ჩვენნი დიდად ერთგულნი და თავდადებით ნამსახურნი ზერდგინისძენი, გორის მოურავი და ეზოს ჩუხჩარეხი ავთანდილ, ზედგინ და თაყა, გუეაჯნეს, რათამცა სიგლითა ამით შეგუეწყალნეს.
და შევისმინეთ აჯა მათი და მიუბოძეთ ქარუმისძე ქავთარ და მისი შვილი და მომავალნი სახლისა მათისანი, მათითა მამულითა, საჯდომითა სახლითა, ყანითა, ვენახითა, წყალითა, წისქვილითა, ჭალითა, ტყითა, სანადიროთა, მთითა და ბარითა, სახმარითა და უხმარითა, მისითა სამართლიანითა ერთობ ყოვლითა, სამკვიდროდ, სამამულოდ და უცილებელად ყოვლისა დაბადებულისაგან.
მოგვიცემია ქარუმისძე ქავთარ და მისნი შვილნი თქუენ, ზერდგინისძისათვის ავთანდილისათვის, ზერდგინისათვის და თაყასათვის. ვერავინ დაგეცილოს ქარუმიძესა ქავთარს, მისთა შვილთა და მომავალთა და, რასაც დღეს მქონებელი არის, ვერას ჟამსა შემოსრულობისათვის, ვერასა ჟამსა შიგან ვერა, და თუ ვის რა ამა ჩვენგან ბოძებულისა წიგნი და ან ნიშანი აქუს, ყველა ამა სიგლითა გაგვიცუდებია. მტკიცე ესე ოდენ არის.
ხელმოხსნით და ყოვლისა დაბადებულისაგან უსარჩლელად მოგვიხსენებიან თქუენ, ზერდგინიძეთა ავთანდილისათვის, ზერდგინისათუის და თაყასათვის, ქარუმისძე ქავთარ და მისნი შვილნი მათითა მამულითა და საქონებლითა ყოვლითა. და არავინ გუიბრძანებია მშლელი და მაქცეველი მტკიცედ ბოძებულისა ამის ჩუენისა არცა მეუნებლე, მავნე და დამაკლებელი...
დაიწერა ბრძანება და სიგელი ესე ჩუენი ინდიკტიონსა მეფობისა ჩუენისა იგ, ხელითა კარისა მწიგნობრისა ჩუენისა კლიმი კაკლაჩასძისათა, რაც მისის ძმისა ჭხუტელასაგან მამული გამოჰყვეს, მითა მამულითა მოგვიცემია მკვიდრად და სამამულოდ.
დამტკიცებები:
- ალექსანდრე ვამტკიცებ.
- ქ. ვახტანგს დამიმტკიცებია.
- მე დემეტრესა დამიმტკიცებია.
- მე გიორგისა დამიმტკიცებია.