ქ, სახელითა ღმრთისათა, ჩუენ, ღმრთივ გუირგუინოსანმან მეფეთ-მეფემან გიორგი, ესე სიმტკიცისა და გათავებისა სიგელი და ნიშანი გკადრეთ და მოგახსენეთ თქუენ, პატრონსა და სულისა ჩუენისა შესავედრებელსა ქართლისა კათალიკოზსა დავითს.
მოკითხული ვქენით საბალახისა და არცა მამისა ჩუენისა ჟამშიგან და არცა ოდეს მას წინათ, მისთა დღეთა შიგან მცხეთის სახლისა და მამულისა საბალახე არასა ჟამსა არა ყოფილიყო. და აწ ჩუენ მისადვე შედეგად ესე სიგელი და ნიშანი თქუენ მოგახსენეთ ამა პირსა ზედან, რომე მცხეთის სახლსა და მამულისა საბალახე არასა ჟამსა არა ეთხოებოდეს.
ქრონიკონს რმე, თუესსა მაისსა გ.
[ხელრთვა]:
ქ. გიორგი ვამტკიცებ.