ქ. ესე წყალობისა წიგნი და ნიშანი შიგიწყალეთ და გიბოძეთ ჩუენ, დედოფალთ-დედოფალმან ნესტანდარეჯან, დედოფალმან პატრონმან თამარ, და ძემან ჩუენმან, ჴელმწიფემ მეფემ პატრონმან ლუარსაბ და ძმამან ჩუენმან პატრონმან დავით, თქუენ, ჩუენთა ერდგულთა და თავდადებით ნამსახურთა ყმათა სოლაღაშვილის ბაბური შუილს ბეჟანს და გიორგის და თქუენთა შვილთა, მას ჟამსა, ოდეს მოგუიდეგით კარსა და სოლაღაშვილის ზურაბის კერძს მამულს დაგუეაჯენით.
ვისმინეთ აჯა და მოხსენება თქუენი და შეგიწყალეთ და გიბოძეთ სოლაღაშვილის ზურაბის კერძი მამული, მამისდაბას გარდაის, რისაც მქონებელი ყოფილა მთითა და ბარითა. ყოვლითურ თქუენთჳს გვობოძებია მისის მართლის სამართლიანის სამძღურითა და საქმითა, წყლითა, წისქვილითა, საჴნავ-სათიბრითა, შესავლითა და გამოსავლითა, თქუენთუის გვიბოძებია.
გქონდეს და გიბედნიეროს ღ(მერ)თმან ჩუენსა ერდგულად სამსახურსა შიგან.
გიბრძანებთ კარისა ჩუენისა ვაქილ-ვაზირნო და სხუანო მოსაქმენო, ვინგინდა-ვინ იქნებოდეთ, მერმე თქუენცა ასრე გაუთავეთ, რარიგაცა ამა ჩეუნგან ნაწყალობევს ფარვანაში ეწეროს, ნურცა-რას თქუენ შეუშლით და შეეცილებით, თუინიერ თანადგომისა და შეწევნისაგან კიდე.
აგრევე – ხიზანიშვილი საბია უმამულოდ, ისიც თქუენთუის გვიბოძებია.
დაიწერა ნიშანი და ბრძანება ესე ქ(ორონი)კ(ონ)სა სჟდ, მარტს კდ, ჴელითა კარისა ჩუენისა მწიგნობრისა თუმანიშვილის ნასრისითა.
ხელრთვა ხვეულად: ნესტანდარეჯან, თამარ.