ქ. ნებითა და შეწევნითა ღ(მრ)თისათა, ჩუენ, ღ(მრ)თივ-გუირგუინოსანმან მეფეთ-მეფემან, პატრონმან ლუარსაბ, ესე წყალობისა წიგნი და ნიშანი შეგიწყალეთ და გიბოძეთ თქ{უ}ენ, ჩუენსა ერდგულსა და თავდადებით ნამსახურსა ყმასა, ამილახორსა პატრონსა ბარძი{მ}ს, ძმასა თქუენსა პატრონსა დემეტრეს და მამავალთა სახლისა თქვენისა – ყოველთავე, მა{ს} ჟამსა, ოდეს მოგუიდეგით კარსა და მამულის წყალობას გვიაჯენით.
ვისმინეთ აჯა და მოხსენება თქუენი და შეგიწყალეთ და გიბოძეთ ყოვლის კაცისაგან მოუშლელად თქუენი მკვიდრი მამული: სომხითს სოფელი დიდი მახრაღაჯი, მთას აქეთ ზემო სობისი და ატენს თქვენივ ნაქონი ზვარი თქვენთუის გვიბოძებია, მისის სამართლიანის სამძღვრითა და საქმითა, მთითა, ბარითა, წყალითა, წისქვილითა, ველითა, ვენაჴითა, საჴნავითა, სათიბრითა და ყოვლის მისის სამჭმოთა.
გქონდეს და გიბედნიეროს ღ(მერ)თ(მა)ნ ჩუენსა ერდგულად სამსახურშიგა.
აწე, გიბრძანებთ კარისა ჩუენისა ვექილ-ვეზირნო, მდივანნო, სომხითისა ტარუღავ და მელიქო და სხ{უა}ანო მოსაქმენო, ვინგინდა-ვინ იყვნეთ და ანუ დღეის წაღმა იქნებოდეთ, მერმე, ბრძანება და ნიშანი ესე თქ{უე}ენცა ასრე გაუთავეთ, რარიგადაც ამა ჩუენგან ნაწყალობევს ფარვანაში ეწეროს, თვინიერ თანადგომისა კიდევ.
დაიწერა ნიშანი და ბრძანება ესე ქ(ორონი)კო(ნ)ს სჟვ, მარიამობის თვესა დ, ჴელითა კარისა ჩუენისა მწიგნობრისა რევიშვილის ქუმსიასითა.
ხელრთვა ხვეულად: ლუარსაბ
საბუთს ბოლოში უზის ორი დიდი და პატარა სპარსული ბეჭედი.