ქ. ნებითა და შეწევნითა ღ(მრ)თისათა, ჩუენ, ღ(მრ)თივ-გუირგუინოსანმან მეფეთ-მეფემან პატრონმან ლუარსაბ და დედამან ჩუენმან დედოფალთ-დედოფალმან პატრონმან თამარ, ესე წყალობის წიგნი და ნიშანი შეგიწყალეთ და გიბოძეთ თქუენ, ჩუენსა ერდგულსა ყმასა, ფარემუზს და თქუენთა შვილთა და მამავალთა სახლისა თქუენისათა, მას ჟამსა, ოდეს მოგუიდეგით კარსა და ღუიმის საყდარსა და საწინამძღუროსა დაგუეაჯენით.
ვისმინეთ აჯა და მოხსენება თქუენი, შეგიწყალეთ და გიბოძეთ საყდარი ღუიმე მისის საწინამძღროთა, მისის შესავლითა და გასავლითა და სამართლიანის სამძღურითა და საქმითა. რარიგადაც ღუიმის მონასტერი სხუათ თქუენთ ნათესავთ ჰქონებოდეს, იმავე რიგითა და წესითა თქუენთუის და თქუენთ შვილთათუის გუიბოძებია. და სოფელიზემო სობისი მთითა, ბარითა, წყლითა, წისქუილითა, ველითა, ვენაჴითა, საჴნავ-სათიბრითა, შესავლითა და გამოსავლითა, მისის სამართლიანის სამძღურითა და საქმითა, რისაც მამულის მქონებელი ზემო სობისი ყოფილა, ყოვლითურ{თ} თქუენთუის გუიბოძებია.
[გ]ქონდეს და გიბედნიეროს ღ(მერ)თმან ჩუენსა ერდგულად სამსახურსა შიგა.
აწე, გიბრძანებთ კარისა ჩუენისა ვაქილ-ვაზირნო, მდივანნო და სხუანო მოსაქმენო, ვინგინდა-ვინ იყუნეთ და ანუ ვინგინდა-ვინ იქნებოდეთ, მერმე თქუენცა ასრე გაუთავეთ, რარიგადცა ამა ჩუენგან ნაწყალობევს სიგელში ეწეროს, ნურცა-რას თქუენ შეუშლით და შეეცილებით, თუინიერ თანადგომისა და შეწევნისაგან კიდე.
დაიწერა ნიშანი და ბრძანება ქ(ორონი)კ(ონ)სა ტ, თუესა ღუინობისასა ოცსა, ჴელითა კარისა ჩუენისა მწიგნობრისა, თუმანიშვილის ნასრისითა.
ხელრთვა ხვეულად: ლუარსაბ