[ქ. ნებითა და შეწევნითა ღ(მრ)თისათა, ჩუენ, ღ(მრ)თივ-გუირ[გუინოსანმან] მეფეთ-მეფემან პატრონმან ლუარსაბ ესე წყა[ლობისა წიგნი და ნიშანი შეგიწყალეთ და გიბოძეთ თქუენ, ჩუენსა] თავდადებით ნამსახურს ყმათა, აბაზაძეს ბაზიერთუხუცეს ზა{ა}ლს და შენსა ძმასა ამილღანბარს და მამავალთა სახლისა თქუენისათა, მას ჟამსა, ოდეს მოგუიდეგით კარსა და მამულისა წყალობასა დაგუიაჯენით.
ვისმინეთ აჯა და მოხსენება თქუენი, შეგიწყალეთ და გიბოძეთ მიწობლიძისეული მამული, რაც მოურავისათუის წყალობად გუებოძებინა, მისის მართლის სამართლიანის სამძღურითა და საქმითა, მთითა, ბარითა, წყლითა, წისქუილითა, ველითა, ვენაჴითა, საჴნავ-სათიბრითა, ჭალითა და სანადიროთა, შესავლითა და გამოსავლითა. ყოვლითურ{თ} სამკუიდროდ და სამამულედ თქუენთუის გვიბოძებია.
გქონდეს და გიბედნიეროს ღ(მერ)თმან ჩუენსა ერდგულად სამსახურსა შიგა.
აწე, გიბრძანებთ კარისა ჩუენისა ვაქილ-ვაზირნო, მდივანნო და სხუანო მოსაქმენო, ვინგინდა-ვინ იყუნეთ, და ანუ ვინგინდა-ვინ იქნებოდეთ, მერმე თქუენცა ასრე გაუთავეთ, რარიგადცა ამა ჩუენგან ნაწყალობევს სიგელში ეწეროს. ნურცარას თქუენ შეუშლით და შეეცილებით, თუინიერ თანადგომისა და შეწევნისაგან კიდე.
დაიწერა ნიშანი და ბრძანება ესე ქ(ორონი)კ(ონ)სა ტა, მარიამობის თუეს კდ, ჴელითა კარისა ჩუენ მწიგნობრისა თუმანისშვილის ნასრისითა.
ხელრთვა ხვეულად: ლუარსაბ
ბოლოში უზის დიდი ზომის სპარსული ბეჭედი.