ნებითა ღ{მრ}თისათა, ჩვენ, პატრონმან სვიმონ , ესე წყალობისა წიგნი და ნიშანი გობოძეთ თქვენ, ჩუენსა ერთგულსა ყმასა, ყაფარაშვილს ზურაბს , სოიბათიასაულსა, თქუენსა ძმასა მერაბს და დონმაზს, შვილსა და მომავალსა სახლისა თქვენისათა, ყოელთავე, მას ჟამსა, ოდეს მოგვიდეგით კარსა და მამულისა წყალობასა დაგუეაჯენით.
ჩვენ ვისმინეთ აჯა და მოხსენება თქვენი, შეგიწყალეთ და გიბოძეთ თქვენის ერდგულობის მუქფად სომხითს სოფელი ხანძორკერტი მთითა, ბარითა, წყლითა, წისქვილითა, ველითა, ვენახითა, საჴნავითა და უხნავითა, შენითა და ოხრითა, საძებრითა და უძებრითა. და ყოვლის მისის სამართლიანის საქმითა და სამძღურითა. თქუენთვის სამკვიდროდ და სამამულედ გვიბოძებია.
გქონდეს და გიბედნიეროს ღმერთმან ჩუენსა ერდგულად სამსახურსა შიგან.
ვი{ს}ცა იმ სოფლის წიგნი ჰქონდეს, ამა ჩუენის ბოძებულის ფარვანით გაგვიცუდებია. ჩვენისა ვაქილ-ვეზირნო და სხვანო მოსაქმენო, თქვენცა ასრე გაუთავეთ, რარიგადცა ამა ჩუენგან ნაწყალობევს ფარვანაშია ეწეროს, და ნურაოდეს ნუ მოუშლით და შეეცილებით თანადგომისა და შეწევნისაგან კიდე.
დაიწერა ბრძანება და ნიშანი ესე ქორონიკონსა ტიე, თიბათვის კვ, ჴელითა კარისა ჩვენისა მდივან-მწიგნობრისა, ოქრუასშვილის შერმაზანისათა.
დედანს ჰქონია სვიმონის ხელრთვა და დამტკიცების ფორმულა: ესე ბძანება ასრე უნდა გათავდეს. ორი ბეჭედი სპარსული ლეგენდებით.