ხანის ბრძანებით სახლთუხუცესი დურმიხან ჩოლოყაშვილი და მდივანი ზურაბი ჩავიდნენ გარეჯის მამულებში იქაური ყმებისათვის საურის გამორთმევის კანონიერების შესამოწმებლად. რადგან ლეკთა თავდასხმების გამო დავითგარეჯის გუჯრები დაღუპულიყო, შეკრიბეს მახსოვარი კაცები და გამოარკვიეს, რომ დავით გარეჯის ყმებს არც საური და არც სხვა ბეგარა არ ევალებოდათ.
ხანის კარზე შეკრებილმა ნიკოლოზ ამბა ალავერდელმა, დურმიშხან სახლთუხუცესმა და რევაზ ქისიყის მოურავმა და სხვა კახეთის ეპისკოპოსებმა და დიდებულებმა დაამტკიცეს, რომ დავით გარეჯის ყმებს მონასტრის სამსახურის გარდა სხვა არაფერი ევალებოდათ.
სიგელი დაიწერა ქორონიკონს ტპდ (1696), მდივანმწიგნობრთ-უხუცესის შვილის ნიკოლოზ სამებელ ეპისკოპოსის ხელით.
საბუთს ამტკიცებენ:
- ალავერდელი ნიკოლოზ
- რუსთველი ნიკოლოზ
- სამებელი ნიკოლოზ
- სახლთხუცესი დურმიშხან
- მოურავი რევაზ
- სუფრაჩი გიორგი
- გიორგი მდივანი
დავით გარეჯის წინამძღვარ ონოფრეს თხოვნით მეფეთ-მეფე პატრონმან ნაზარალიხან დაამტკიცა ამ დარბაისელ-ეპისკოპოსთა გადაწყვეტილება მაისის ით, ქორონიკონს ტპზ (1699 წ. 19 მაისი).