Af deser Ierd
Af deser Ierd dō äs e Lånd,
’si hisch äs nichen åndert,
ich sihnt mich äng no äm zeräck,
wä ech de Wält durchwåndert,
wä ech de Wält durchwåndert.
Än desem Lånd äs en Gemīn,
’si hisch wä e Guërten,
en hescher hun ich net gesähn,
af alle menge Fuërten,
af alle menge Fuërten.
Ā diër Gemīn di stiht en Hous,
huët nichen prächtich Hallen,
doch huët uch det Kennengschuëss,
mir net esi gefallen,
mir net esi gefallen.
Dänn än diëm Hous do wunt me Schatz,
dī mir de Trå gehålden,
und all meng Fråd und all me Gläck
äs än diëm Hous enthålden,
äs än diëm Hous enthålden.