Un perspectiva evangelic al studios theologic
editQuando on parla del necessitate del studio theologic nos es consciente que illo non es plus considerate per multe nostre contemporaneos un disciplina importante. Le theologia non es plus hodie, in un tempore pragmatic, materialistic e anthropocentric, le regina del scientias: si imperio pare hodie decadite pro semper. Le conviction de poter acceder al realitates spiritual se rarefaceva in le relativismo de nostre epocha, le qual pare relegar le theologia in un sphera que non ha plus alcun puncto de contacto con le rigorose exigentias del reflection, ni con le realitate del vita quotidian. Le studio del theologia es considerate forsan como un via secundari, peripheric, non essential. On lo considera un via pro "specialistas". Isto non es nostre persuasion. Nos non vole acceptar acriticamente le pensamento moderne como si illo esserea le non plus ultra del evolution, al contrario, nos lo vide como un degeneration spiritual que on debe combatter in reconfirmar le validitate e le centralitate del reflection e del studio del theologia. In iste breve essayo nos vadera considerar summarimente que es le theologia e qual es su componentes.
Un definition
Le theologia es le scientia que se occupa de Deo o, plus precisemente le disciplina que essaya exprimer e pensar lo que le fide crede, spera e ama.
Illo debe necessarimente esser de Deo in le senso que illo debe proceder de Ille e esser submittite a Ille.
Le parola theologia non es contenite in le Biblia, tamen illo trova in le Biblia ipse su legitimation. In le 12e seculo Abelard e le scholastica comenciava usar iste termino pro designar tote le doctrinas que on pote traher del lectura biblic in le contexto del ecclesia, e isto es le significato que ancora hodie on da a illo.
Le possibilitate del Theologia
Le possibilitate de dicer un qualcunque cosa super Deo se funda non super speculationes del rationamento human ma super le facto que Deo revelava le veritate super Se ipse (i.e. super un revelation). Deo primo debe prender le initiativa de facer Se cognoscer. De facto Ille lo faceva per le medio del revelation biblic. Ille es le Deo que parla e que opera intra le historia human. Extra Su revelation on non pote haber alcun fundamento pro cognoscer Le. Solmente proque Deo revelava Se ipse on pote haber ver e pertinente doctrinas theologic.
Le Scriptura ipse invita le credente e le ecclesia a sumer, a commentar e a applicar al diverse situationes de su proprie existentia le parola que Deo revelava. Deo, in le Biblia ipse, voca Su fideles a render intelligibile le message de Deo a su contentemporaneos, a dar rationes e explicationes de lor fide. Le activitate theologic trova ergo su legitimation in iste commandamento e in le diverse summarios del doctrina christian fundamental, que le Biblia ipse contine.
In secunde loco le disciplina theologic non es un activitate de recerca que on pote facer sin personal implicationes existential con illo. On non pote parlar de Deo in maniera distaccate como si isto non reguarda le vita personal e private del theologo. Parlar de Deo significa sentir se implicate e personalmente interpellate de Su realitate. Isto es lo que on require al theologo que vole esser fidel a su vocation. Cognoscer Deo es possibile solmente quando in illo es implicate tote nostre proprie existentia. Cognoscer Deo significa de facto al mesme tempore cognoscer se ipse e prender conscientia de proprie condition existential in iste mundo, illo es nostre ignorantia, vanitate, miseria, infirmitate e corruption.
Le theologo, finalmente, vive in le tension inter duo realitates. Ille es libere ante a Deo e dependente de Deo solmente. Ille non debe lassar se influentiar in su recerca de factores o pressiones externe, mesmo illos de su ecclesia, Isto, tamen, non debe devenir individualismo. Ille debe esser consciente de esser membro del populo de Deo e considerar le experientias del credente passate e presente in le mesme campo.
Le fundamento del Theologia
Qual es le medios per le qual Deo se revela?
Deo se revela indirectemente per le obras que ille faceva, illo es le creation e le providentia. Isto tamen non suffice pro conducer nos al cognoscentia de Deo: le fundamento del theologia se trova sol- e exclusivemente in le Parola de Deo. Le autoritate del Parola de Deo scribite procede de Deo ipse e illo possede un character normative le qual le provide le poter legitime e competente pro fundar le recerca theologic del credente e determinar su conducta. Iste affirmation implica le exclusion de qualcunque altere fundamento, p. ex. le creation, le tradition, le ration, le conscientia, le intuition mystic. Assi solmente le fide pote legitimar le reflection theologic e ergo illo pote trovar su collocation solmente intra le communitate christian.
Quando illo audi in maniera systematic e reflectite le revelation de Deo in le Parola, le theologia characterisara se per un spirito de grande humilitate e dependentia del action del Spirito Sancte, e illo essera semper disponibile a revider e a rectificar le proprie analsyses secundo lo que le senioria de Deo lo facera cognoscer per Su Parola. Le theologia semper retornara al Parola, illo se lassara conducer le Parola e illo se adaptara al Parola.
Nam il se tracta de un recerca, on non debe oblidar su character provisori, functional e indicative. Tal fragilitate se revela ancora plus evidente si on comprende quante insidias comporta un discurso human super Deo. Illo non solmente es le plus belle recerca que un creatura human poterea facer, ma illo es alsi le plus periculose, proque su objecto non es un elemento de nostre universo, ni un sentimento, ni un moral: su objecto es le Deo vivente. Certo Ille exiva de su silentio, ma Ille permane le Deo tres vices sancte.
Como disciplina que propone se de acceder al cognoscentia de Deo, su rolo essera favorar un major disponibilitate al action del Spirito Sancte e a Su fortia vivificante. De facto le theologia existe in function del Parola e del Spirito Sancte: del prime illo recipe su fundamento e norma, del secunde le vita. Quando illo pretende de esser independente, illo se reducera necessarimente a pur speculation.
Le theologia como scientia
Quando on associa theologia e scientia nos non debe attribuer al scientia le significato moderne de un methodo de observation e de analyse del real que renderea le theologia verificabile al exactitude mathematic del experimentation.
Quando on parla de theologia scientific on intende un cognoscentia ordinate de un realitate definite al qual on perveni secundo methodos cognoscitive proprie. Pro isto, secundo quanto le theologia tende in maniera methodic, coherente e critic al cognoscentia de Deo e a Su exigentias, illo pote pretender iste qualification.
Le obra theologic implica ergo un disciplina critic e non un intuition mystic e speculative. Si le fide christian dubitarea del poter del ration de caper le senso del realitate, illo caderea in le irrationalismo, in le scepticismo e in le relativismo. Quando illo usa le ration e le logica, submittite al autoritate del Parola e del Spirito Sancte, illo usa medios legitime proque illos alsi es donos de Deo.
Le disciplinas theologic
Le theologia es essentialmente un, tamen illo pote subdivider se in diverse brancas.
Un deber de importantia primari es illo que debe exequer le exegese (explication). Illo es le disciplina fundamental. Illo se occupa de studiar attentivemente cata un texto biblic. Omne texto debe esser studiate per se ipse, anque si su comprehension non pote prescinder de su contexto litterari, historic, cultural e social.
Il se tracta de preparar le material pro un recte interpretation utilisante tote le possibile ressources pro acclarar lo, p. ex. le critica biblic, le philologia, le syntaxe, le archeologia etc. Le cognoscentia del linguas biblic es pro isto particularmente utile in iste contexto.
Il se monstrara essential alsi le selection del criterios que on debera usar pro le interpretation del texto, le hermeneutica.
Le material dispergite providite per le exegese permittera al theologia biblic de operar un prime synthese. In iste contexto on potera parlar de un theologia referite a un thema (p. ex. sacrificio, salvation, etc.) o referite a un scriptor (theologia de Paulo, Petro, etc.). On pote parlar hic anque de un theologia del Ancian o del Nove Testamento, secundo le varietates de su expressiones. On releva hic le character progressive del contento doctrinal del Biblia in le contexto del historia del salvation.
Le forma historicamente determinate del revelation implica un stricte relation con le disciplinas historic. On se tracta de exponer, in su developpamento historic, le impacto que le veritate del revelation habeva sur le populo de Deo desde le epocha apostolic usque nunc. Illo describe le developpamento del interpretation doctrinal e illo permitte al theologia de evalutar le diverse conceptiones e accentuationes.
Le resultatos de iste developpamentos pote esser exprimite in le declarationes del Concilios e in le confessiones de fide. Le deber del Symbolica es le exposition, plus o minus comparate, del proprie confession. Iste formulationes debe esser studiate criticamente: illos non ha le mesme valor normative del revelation biblic. On non cessara unquam de analysar iste "deposito" pro verificar si illo exprime adequatemente le senso del revelation de Deo.
Le interesse que le theologia nutri pro le esser in su totalitate e le necessitate de servir se de un certe schema expressive, justifica certe interferentias con le philosophia.
Conscientemente o incoscientemente le theologia semper riscava e ancora illo risca de esser influentiate per un theologia particular. De hic on vide le necessitate de un philosophia fundamentalmente christian utilisate semper como hypothese e cuje pertinentia essera evalutate sur le base del criterio que illo exprime.
Inter iste disciplinas e le disciplinas specificatemente practic se pone le theologia systematic (o dogmatic) (meditation). A comenciar del interpretation del Scriptura e colligente iste diverse datos, illo uni e organisa los in un toto coherente in vista de un predication correcte. Le elaboration theologic debe tamen continuar a esser ligate al norma scriptural. Le theologia systematic non debe esser le puncto de partita. Al interno del theologia systematic on pote studiar le diverse doctrinas (locos): le doctrina del Scriptura, de Deo, de Christo, del Spirito Sancte, del homine, del Ecclesia e del ultime cosas.
Le ver theologia non es pur theoria o exercitio del ration fin a se ipse: illo debe trovar su application in le theologia practic (application). Iste disciplina ha le deber de exprimer plus explicitemente le formas e le medios practic del action christian in le concrete situationes del experientia human. In iste senso le recte doctrina (orthodoxia) debe exprimer se in un action correcte (ortopraxis). Assi nos vide que le ethica debe esser strictemente ligate al dogmatica proque reflecter super Deo e comprender Su Parola significa obedir al exigentias que illo pone.
Le amplitude de iste perspectiva pone in evidentia le necessitate de un confrontation con le scientias human, le quales permittera al theologia practic de melio comprender le contexto in le qual debe esser communicate le message christian.
Nos sequeva assi le traditional division del theologia in: explication, meditation e application. Iste schema
poterea adjutar a resumer quanto nos affirmava.
Propositos practic del theologia
Qual es le propositos practic del theologia?
1. Favorisa le maturitate spiritual. Nulle facultate human debe esser excludite pro pervenir al maturitate. Cognoscer lo que refere se a Deo es un activitate del Spirito de Deo (1 Cor 2:11) como le precar e le confession del fide. In iste cognoscentia on necessa continuemente progreder pro devenir "perfecte intellectualmente" (1 Cor. 14:20). Isto permittera de "haber le sensos ben exercitate in discerner le ben e le mal" (Heb 5:14). Iste expressiones refere se clarmente al disciplina al qual le credente debe submitter se pro un complete developpamento de su servicio a Deo, e il es pro isto que Paulo predicava "un sapientia". Paulo ipse non solmente esseva un homine de fide e de action, ma alsi un ver theologo. Si de facto le doctrina sin pietate es como un arbore sin fructos, le pietate sin le doctrina es como un arbore sin radices. Si ben comprendite le theologia integra le contemplation del veritate de Deo con le spirito del precar, promovente un semper plus profunde relation con Deo.
2. Permitte le acquisition de principios. Per le predication le ecclesia debe preoccupar se de communicar principios san. Le predication debe esser nutrite per le theologia: guai si illo se pone qua proposito simplemente excitar emotiones. Un Credo es columna vertebral. Certo un homine non debe semper pensar a su columna vertebral, ma illo debe tener lo ben recte. Si ille non lo face, ille devenira un christiano gibbose. Le reflection theologic pote conferer al predication le necessari claressa, profunditate e soliditate. Quando iste principios non es ben delineate e assimilate on risca de sentir le necessitate de recurrer a autoritates differente del Scriptura e de cader fatalmente in error.
3. Illo combatte le heresia. Le motivation polemic esseva, in ordine de tempore, le prime promotor del formulationes dogmatic. Solmente isto deberea render nos recognoscente. Le studio systematic del Scriptura semper se relevava le melior antidoto contra le error. Usque le comenciamento, de facto, on sentiva le necessitate de establir un frontiera inter veritate e error, un frontiera que serviva de advertimento e que testificava le vigilantia timorose del ecclesia contra le menacias de compromisso doctrinal del homine in revolta contra le gratia. Le plus parte del vices le heresia e le falsification del doctrina non se developpava conscientemente e in explicite opposition al ecclesia, ma a su interno, con le intention de exaltar alicun aspecto del message biblic. Le formulation organic del doctrina es ergo necessari specialmente quando le mistificationes es astute e raffinate e quando on ha un vision extendite del testimonio del ecclesia in le mundo.