Biblia/Hoshea (Markstein) nove edition

Hoshea

CAPITULO 1

Le parola de Deo que era a Hoshea, le filio de Beeri, in le dies de Uzziah, Jotham, Ahaz, Hezekiah: reges de Judah, e in le dies de Jeroboam, le filio de Joash: rege de Israel.

² Le comenciamento del parola de Deo a Hoshea: Deo diceva a Hoshea: Va, prende un prostituta como sposa e infantes de prostitution proque le pais se prostitue abandonante Deo.

³ Ille vadeva e se sposava a Gomer, filia de Diblaim; illa concipeva e parturiva un filio. ⁴ E Deo diceva a Hoshea: Nomina le Jizreel post que jam tosto io vengiara le sanguine de Jizreel super le domo de Jehu e io cessara le regno del domo de Israel. ⁵ E il sera in ille die que io frangera le arco de Israel in le valle de Jiz-reel.

⁶ Illa concipeva de novo e parturiva un filia e Deo diceva a Hoshea: Nomina la Lô-Ruhama^[1] proque io non habera jam misericordia verso le domo de Israel, nec pardonara io a illes. ⁷ Ma io habera misericordia verso le domo de Judah e io salvara les per Jahweh, lor Deo, ma io le salvara non per le arco, per le spada, nec per le guerra, per cavallos e per cavalleros.

⁸ Postquam illa habeva dislactate Lo-Ruhama, Gomer concipeva ⁹ e parturiva un filio. Postea Deo diceva a Hoshea: Nomina le Lô-Ammi^[2] quia vos non es mi populo e io non es vostre Deo.

CAPITULO 2

E le numero del infantes de Israel sera quanto le sablo del mar que on pote nec mesurar nec contar; e il sera que in loco de dicer les: Lô-Ammi, on les dicera: Filios del Deo vivente. ² Postea se assemblara le infantes de Judah e le infantes de Israel insimul, e illes seligera a se mesme un chef e illes sera multo abundante in le pais^[3] proque grande es iste die de Jizreel. ³ Dice a vostre fratres "Mi populo" e a vostre sorores "Commiserata".

⁴ Querela con vostre matre, querela, quia illa non es mi sposa e io non es su marito; illa debe remover de se su lubricitate e le impudicitate de su gremio. ⁵ A fin que io non la disvesti e la rende nude como illa era in le die de su nascentia e la face simile a un deserto como le terra aride e la face morir de sete. ⁶ Io non commisera con su filios proque infantes de prostitution es illes. ⁷ Quia lor matre adulterava, lor parente se comportava vergoniosemente, proque illa diceva: io seque mi amantes qui me dona mi pan e mi aqua, mi lana e mi lino, mi oleo e mi bibitas. ⁸ Dunque: ecce, io coperi su cammino con spinas e io blocara su haga assi que illa non trovara su sentieros. ⁹ Illa persequera su amantes e non les attingera, illa implorara e non les trovara. E illa dicera: io va retornar a mi prime marito proque il era melior alora que il es nunc.

¹⁰ Proque illa ignorava que io mesme la habeva date le grano, le musto, le oleo, e io habeva multiplicate le argento e le auro que illes offereva al servicio de Baal. ¹¹ Dunque io reprendera mi grano in ille tempore e mi musto in ille saison e io retenera mi lana e mi lino que servi a coperir su nuditate. ¹² E nunc io discoperi su disgratia in le vista de su amantes e nemo la salvara de mi mano. ¹³ Io cessara tote su gaudios, su festas, su novilunios, su sabbatos, e tote su festivales. ¹⁴ Io destruera su vinia, su fichiero del quales illa diceva: isto es le salario que mi amantes me ha date — io los revertera in un foreste e le bestias del campo los devorara. ¹⁵ Io la reprobara a causa del Dies del Ba'alim a qui illa ha incensate e proque illa se adornava con su anulos e su joieles, vadente post su amantes, e me mesme illa oblidava — isto es le parola de Deo.

¹⁶ Dunque: ecce, io la attrahera e la conducera in le deserto e la persuadera. ¹⁷ Proque io la dara su vinia de ibi e le valle de Achor pro un porta de sperantia ubi illa sera respondente como in le dies de su juventute e como in le tempore de su sortita de Egypto. ¹⁸ E il sera in ille die — le parola de Deo — tu me appella "mi marito" e non me appellara "mi Baal". ¹⁹ Alora io eliminara le nomines del Ba'alim de su bucca e istes non sera memorate mesmo in lor nomines. ²⁰ In ille die io facera un convention pro illes con le bestias del campo, con le aves del celo, e le reptiles del terra; arco, spada, e guerra io rumpera ab le terra e vos reposara in securitate. ²¹ Io te sposara a me pro semper, io te sposara a me in justitia, in lege, in gratia, e in misericordia. ²² Io te sposara a me in fidelitate e tu cognoscera Deo. ²³ Ecce, in ille die io respondera al celo e le celo respondera a Jizreel. ²⁴ E le terra respondera al grano e al musto e al oleo, e illos respondera a Jizreel. ²⁵ Io la implantara in le pais e habera misericordia a Lô-Ruhama e io dicera a Lô-Ammi: tu es mi populo — secundo le parola de Deo — e ille dicera "mi Deo".

CAPITULO 3

Postea Deo me diceva: va de novo, ama un femina amate per su amico ma adultera, como le infantes de Deo es amate per Deo e illes torna verso altere deos, essente amatores de tortas idolatric de uva.

² Io la emeva pro dece-cinque shekeles de argento, un mesura de homer in hordeo, de plus un letech de hordeo. ³ Io la diceva: Vive con me durante multe dies, non te prostitue e non sia pro alicuno; talmente sera anque io verso te. ⁴ Proque durante multe dies debe viver le infantes de Israel sin rege, sin prince, sin sacrificio, sin pilar sacrate, sin ephod, e sin idolos. ⁵ Postea le infantes de Israel vivera e demandara Jahweh, lor Deo, e lor rege David, e illes tornara verso le timor de Deo e verso su bontate in le dies futur.

CAPITULO 4

Audi le parola de Deo, infantes de Israel, proque Deo ha querelas contra le habitantes del pais, proque non es veritate, non es caritate e non es saper de Deo in le pais. ² Il ha jurar, deciper, occider, furar, fornicar, e transgreder, effusion de sanguine super sanguine. ³ A causa de isto, le pais sera devorate, tote su habitantes ruinate insimul con le bestias del campo, le aves del celo; anque le pisces del mar perira. ⁴ Nemo querela e accusa alicuno proque tu populo es como qui ha querelate con le sacerdote. ⁵ Tu cadera de die e cadera anque le propheta de tu populo de nocte, dunque io destruera tu matre. ⁶ Mi populo es destruite a causa de manco de cognoscentia: proque tu ha rejectate le cognoscentia, anque io rejecta te a servir me como sacerdote; tu ha oblidate le lege mie, anque io oblidara le infantes tue. ⁷ Conforme a lor multitude illes peccava verso me, dunque io convertera lor gloria in disgratia. ⁸ Illes se nutri del oblation de peccatos de mi populo e illes concupisce a lor transgression. ⁹ Dunque il adveni que io punira e populo e sacerdote a causa de lor vias e io les retaliara ob lor actos. ¹⁰ Illes mangiara ma non sera satiate; illes fornicara ma non se multiplicara, proque illes cessava servir Deo.

¹¹ Le fornication e le musto devia le corde. ¹² Mi populo consulta su idolo de ligno e su baston les responde quia le spirito de fornication induce in error, e le prostitution les face aberrar ab lor Deo. ¹³ Illes sacrifica al summitate de montes, apporta offertas al collinas, incensa sub le quercos, poplos, e terebinthos proque lor umbra es placente — dunque lor filias fornica e lor sposas committe adulterio. ¹⁴ Io non punira lor filias fornicante e lor sposas prostituente te quia illes mesme devia in promiscuitate e sacrifica con prostitutas sacrate — assi le populo insensibile cadera.

¹⁵ Si tu es prostituente te, Israel, non sia accusate Judah; e que non veni Gilgal e non ascende a Beth-aven^[4] e non jura al Deo vivente. ¹⁶ Quia Israel es simile a un vacca rebelle, Deo debe pasturar le nunc como un agno in le largor del pais, nonne?^{[5] 17} Ephraim es ligate al idolos; lassa le. ¹⁸ Quando lor biber es finite illes continua a fornicar — illes ama le disgratia, agente lor vergonia. ¹⁹ Le vento les liga in su alas e illes habera vergonia de lor sacrificios.

CAPITULO 5

Audi isto, sacerdotes, ascolta, Domo de Israel, e presta attention, Domo del rege, quia lite es contra vos, quia vos era un trappa pro Mizpah e un rete extendite super Tabor. ² Le rebellos approfundava verso le ruina, ma io les reprimenda pro omnes. ³ Io cognosce Ephraim e Israel non es celate de me — nunc Ephraim, tu es fornicante e tu, Israel, es polluite. ⁴ Lor actos non les permitte a retornar a lor Deo, proque le spirito del fornication es in lor medio e illes non cognosce Deo. ⁵ Le superbia de Israel attesta contra illes mesme, assi Israel e Ephraim cadera in lor peccatos e cadera anque Judah con illes. ⁶ Illes querera Deo con lor greges e bestias ma illes non Le trovara quia Ille Se retirava de illes. ⁷ Illes traira verso Deo, proque illes generava infantes estranie: nunc un mense devorara lor proprietates. ⁸ Sona le shophar in Gibea, le trompetta in Rama, clama, domo de Beth-aven — a sequer Benjamin! ⁹ Ephraim devenira un deserto in le die del punition del tribos de Israel, io lo declarava firmemente. ¹⁰ Era le princes de Judah como qui remove le limite e io versara super illes mi ira como aqua.

¹¹ Ephraim es opprimite e rumpite per le judicamento quia le placeva vader per un commando. ¹² E io sera como un tinea a Ephraim e como le putrefaction al domo de Judah. ¹³ Quando Ephraim vide su morbo e Judah su plaga alora va Ephraim ad Assyria e invia un messagero al rege Jareb ma iste non potera sanar vos e non alleviar vos del plaga. ¹⁴ Proque io deveni como un leon pro Ephraim e como un leon juvene pro le domo de Israel: io mesme va raper e levar le ma il non habera un salvator. ¹⁵ Io retornara a mi placia usque a lor admission de esser culpabile e usque illes quere mi facie in lor angustia; illes me cercara de bon hora.

CAPITULO 6

Que nos va, que nos retorna a Deo post que Ille nos rape ma nos cura, nos batte ma nos banda. ² Ille face reviver nos in duo dies, nos restitue al tertie die, e nos vivera ante Ille. ³ Que nos cognosce, que nos nos effortia a cognoscer Deo, Su advento es certe como illo del alba; Ille venira a nos como le pluvia, como le pluvia vernal, le prime pluvia super le terra.

⁴ Que debe io facer a te, Ephraim, que debe io facer a te, Judah! Tu caritate es como un nube matinal, como le rore que dispare tanto tosto. ⁵ A causa de isto io les secava per le prophetas, les occideva per mi parolas, e le judicamentos montara como le lumine. ⁶ Proque io ama le caritate e non le sacrificio, e le cognoscentia de Deo prefere ad offertas ardite. ⁷ Illes transgredeva le convention como apud^[6] Adam, ibi illes me traiva. ⁸ Gilead es un urbe del facitores de villania coperite de sanguine. ⁹ Como predatores attente de un homine, le banda de sacerdotes occide in le via a Shechem e committe crimines impudic. ¹⁰ Io ha vidite scandalo in le domo de Israel, il ha prostitution apud Ephraim, Israel es polluite. ¹¹ Anque a te, Judah, un recolta es fixate quando io retorna le captivitate de mi populo.

CAPITULO 7

Quando io sana Israel, il es manifeste le culpa de Ephraim e le villania de Samaria; post que illes age mendacemente: un fur veni intra e un banda de robatores ambula foras. ² Illes non apprende in lor corde que io recorda tote lor malitias que nunc les intrica; lor actos es ante mi facie. ³ Illes allegra le rege con lor malitia e le princes con lor deception. ⁴ Omnes fornica; como le furno calorose que le panetero non besonia calefacer ab impastar usque a levatura. ⁵ In le die de nostre rege le princes se face malade con bottilias de vino, e ille extende le mano al irrisores. ⁶ Illes faceva lor corde como un furno in lor imboscada, lor furnero dormi tote le nocte, le matino isto arde como un foco flammante. ⁷ Omnes es calide — illes mangia lor judices; tote lor reges cadera e non es inter illes qui appella a me.

⁸ Ephraim immisce con le populos, Ephraim es como un panetto semicocite. ⁹ Estranieros mangiava su fortia ma ille mesme non lo sapeva, ille deveniva vetuste e non lo sapeva. ¹⁰ Su arrogantia mesme testimonia contra Israel e illes non ha retornate a Jahweh, lor Deo, e non Le ha querite. ¹¹ Ephraim es como un columba stupide sin consideration: ille appella a Egypto, ille va verso Assyria. ¹² Quando illes va ibi, io extende mi rete super illes, simile al aves del celo, io les abassa, les alliga secundo lor communitate. ¹³ Guai a illes, quia vagava de me, ruina super illes quia peccava contra me ben que io les liberava, e illes disseminava mendacios super me. ¹⁴ Illes non clamava a me in veritate ma lamentava super lor lectos a causa del grano e del musto, se assemblava e diverteva ab me. ¹⁵ Ben que io inseniava e fortificava lor bracios e illes intrigava contra me. ¹⁶ Illes se retornava ma non verso mi altitude, illes es simile a un arco laxe; lor princes cade per le spada a causa del impudentia de lor lingua; isto apporta derision super illes in Egypto.

CAPITULO 8

Pone le shophar a tu bucca: ille es como un aquila super le domo de Deo, quia illes transgredeva mi convention e culpava contra mi lege. ² Israel clama a me: mi Deo, nos Te cognosce. ³ Israel rejectava le cosa que es bon: su inimico le persequera. ⁴ Illes eligeva un rege ma non per me, seligeva princes sin mi saper; illes faceva idolos con lor auro e argento pro le ruina de illes mesme. ⁵ Rejecta tu idolo de vitello, Samaria, mi ira es accendite contra illes; usque quando illes non attinge le puritate? ⁶ Isto es de Israel: facite per un artisano, illo non es un deo — illo debe esser frangite, iste idolo de vitello de Samaria. ⁷ Proque illes ha seminate vento e recoltara tempesta; le pedunculo non ha grano, le planta non rende farina; e si illo rende, estranieros lo devorara.

⁸ Israel sera devorate, illo sera inter le populos como un vasculo que vale nihil a nemo. ⁹ Proque illes va verso Assyria, simile a un errante asino insensate: Ephraim se ha vendite ad amantes. ¹⁰ Illes se ha vendite anque inter le populos; io les gregara insimul e tosto illes gemera sub le oppression del rege del princes. ¹¹ Proque Ephraim ha un multitude de altares a peccar, ille ha altares a peccar. ¹² Io scribeva pro ille mi lege copiose: ma isto es considerate como alien. ¹³ Illes offere sacrificios rostite, offertas de carne e los mangia, ma Deo non los vole, dunque Ille memora lor culpa e les punira pro le peccatos: illes retornara a Egypto. ¹⁴ Quia Israel ha oblidate su creator e construeva palatios e Judah ha multiplicate urbes fortificate; io invia super lor urbes le foco que devorara lor palatios.

CAPITULO 9

Non gaude, Israel, non jubila como altere populos quia tu aberra de tu Deo e tu ama le premio de prostituta apud omne granario. ² Le granario e le cellario non sera amical e le musto fallera pro illes. ³ Illes non habitara in le pais de Deo, Ephraim retornara a Egypto e in le pais de Assyria illes mangiara impuressa. ⁴ Illes non apportara offertas de vino a Deo, non Le placera con lor sacrificios que sera como pan de lucto pro illes, omne qui mangia de illos se facera impur e non veni al domo de Deo. ⁵ Que vole vos facer pro le die de assemblea e le die festive de Deo? ⁶ Ecce, quando illes exira del pais destruite, Egypto les assemblara e Memphis les interrara; lor cosas preciose sera le hereditage del cardo, e spinas habitara in lor tentas.

⁷ Venira le dies del retribution e le dies del pagamento; Israel debe saper lo; le propheta es considerate folle, le homine del spirito demente — a causa del multe culpas tue e multitude del odio. ⁸ "Le guardiano de Ephraim es con mi Deo" — le propheta es un trappa in omne su vias, un odio in le domo de Deo. ⁹ Illes se ha approfundate in corruption como in le dies de Gibea — Ille memora lor culpas, les punira pro lor peccatos.

¹⁰ Como uva io trovava Israel in le deserto, como le prime primitia del fichiero io videva vostre ancestres: ma illes veniva a Ba'al Peor, se devotava a iste vergonia e deveniva abomination como lor amor mesme. ¹¹ Como un ave volante es le gloria de Ephraim: nulle nascentia, nulle conception ab le utero. ¹² Mesmo si illes eleva lor infantes io les privara de alicun homine; guai sera a illes quando io les abandona. ¹³ Ephraim es como io vide Tyro implantate in un placia placente, io vide Ephraim lassar su filios exir al massacro. ¹⁴ Da a illes, Deo, que dar? Da les utero abortante e pectores desiccate. ¹⁵ Tote lor villania es manifeste in Gilgal quia ibi io comenciava odiar les a causa de lor maleficios: io les expellera de mi domo, non les amara plus, omne lor princes es rebelle. ¹⁶ Ephraim es colpate, le radice es siccate, ille non rendera fructo; mesmo si il ha parturientes io les face perder le fructo amate de lor utero. ¹⁷ Que mi Deo les rejecta proque illes non Le ha ascoltate e illes sera errante inter le populos.

CAPITULO 10

Israel es un vite extense, su fructo es sufficiente e conforme a su fructo, ille multiplicava offertas al altares; quanto de prosperitate ille ha, tanto de idolos faceva ille. ² Nunc su corde es false; essente condemnabile illes mesme frangera lor altares, abolira lor idolos. ³ Dunque illes diceva: il non ha rege super nos, quia nos non timeva Deo, que cosa nos facerea le rege? ⁴ Illes face parolas, jura falsemente, conclude alliantia, e judicamento germinara como cicuta in le sulcos del campo. ⁵ A causa del vitellos de Beth-aven timera le habitantes de Samaria, e su populo se affligera pro isto; dum su prestres jubila circa su gloria que sera exiliate. ⁶ Anque ad Assyria sera apportate dono al rege Jareb; Ephraim habera vergonia, Israel sera vergoniose a causa de su plano. ⁷ Disparera le rege se Samaria como un spuma super le facie del aqua. ⁸ E le culmines de culpa e le peccatos de Israel sera destruite; spina e carduo crescera super le altares e illes dicera al montes: "Coperi nos!" e al collinas: "Cade super nos!" ⁹ Depost le dies de Gibea tu ha peccate, Israel, illes permane ibi, certo les surprendera le guerra in Gibea, iste proles de iniquitate. ¹⁰ Conforme a mi desiro io les punira e le populos assemblara contra illes ligante les a causa de lor duo culpas. ¹¹ Ephraim es como un vacca juvene trainate qui ha amate de fullar le grano; io controla su belle collo, io vole harnesar Ephraim, Judah debe arar e Jacob hirpicar pro ille.

¹² Semina in rectitude, recolta per clementia; labora le solo inculte: il es tempore pro querer Deo proque Ille veni e face pluver justitia super vos. ¹³ Vos arava impietate e recoltava villania; vos mangiava fructos de mendacio quia tu ha fide in vostre via e in vostre heroes. ¹⁴ Disastro adveni a tu populo, omne tu fortalessa sera destruite como le destruction de Beth Arbal per Shalman in le die del guerra quando le matres era fracassate con lor infantes. ¹⁵ Talmente evenira a vos Beth El, a causa de vostre villania; vostre mal villania; como le alba evanesce le rege de Israel.

CAPITULO 11

Quia io amava le Israel juvene e appellava qua mi filio de Egypto. ² Ma si tosto era appellate per illes, vadeva al Ba'alim facer sacrificio ante le idolos e incensava a illes. ³ E io elevava Ephraim, les prendeva in mi brachios ma illes non sapeva que io les curava. ⁴ Io les trainava con ligamines human, les tirava con cordas del amor, io era pro illes como qui remove le jugo e pone nutrimento ante lor buccas. ⁵ Ille non retornara a Egypto: Assyria es su rege, a causa de lor refusa de repentir se. ⁶ Le spada cadera a su urbes e destruera su supportos e consumera lor consilios. ⁷ Totevia mi populo continua a refutar me; mesmo si illes insimul appella al plus Alto, Ille non les exalta. ⁸ Como io poterea abandonar te, Ephraim, como disfacer te como Admah e tractar te como Zevoim? Mi corde me torna, tote mi repententia es agitate in me. ⁹ Io non agera secundo mi ira e non ruinara Ephraim de novo, quia es Deo e non un homine: un sancto inter vos, e le ira non me tocca. ¹⁰ Que illes seque Deo, qui rugi como un leon, si Ille rugi treme le proles del mar. ¹¹ Como aves illes timera Egypto e como columbas le pais de Assyria. Io les facera retornar a lor domos — le parola de Deo.

CAPITULO 12

Ephraim me cinge con mendacios e le domo de Israel con falsitate; ma Judah governa ancora con Deo, ille es fidel al sanctos. ² Ephraim se amica con le vento e seque le vento del est; omne die se occupa de deception, face convention con Assyria e oleo es expendite a Egypto. ³ Lite es ab Deo contra Judah e punira Jacob secundo su vias e le responde conforme a su actos.

⁴ Ab le ventre ille dupava su fratre e con su fortia luctava con Deo. ⁵ Ille habeva vincite, plorava e le implorava e le trovava in Beth El, ibi parlava con ille. ⁶ Le Deo del hostes Jahweh es su memorial. ⁷ Dunque retorna a Deo, observa misericordia e judicamento, e fide te a Deo continuemente.

⁸ In le mano del mercante un scala fraudulente, ille ama opprimer. ⁹ Ephraim dice: Io ha devenite ric, io ha acquirite un fortuna, tote mi labores non me apporta iniquitate que serea peccato. ¹⁰ Ma io es Jahweh tu Deo depost le pais de Egypto e io vos face habitar ancora in tentas como in le tempore de nostre incontro. ¹¹ Io ha parlate per le prophetas; multiplicate le visiones e similitudes per medio del prophetas. ¹² Il ha iniquitates in Gilead, certe es lor vanitate; in Gilgal boves es sacrificate e lor altares es le monticulos in le sulcos del campo. ¹³ Jacob fugiva in le campo de Aram. Israel serviva pro un femina: faceva pasturar pro un femina. ¹⁴ E per un propheta Deo conduceva Israel ab Egypto e per un propheta es preservate. ¹⁵ Ephraim provocava ira acerbe, su sanguine pondera super ille e Deo le retorna su vergonia.

CAPITULO 13

Quando parlava il habeva tremor, ille era exaltate in Israel; ma essente culpabile a causa de Ba'al, ille morira. ² E nunc pecca ancora facente idolos fundite de lor argento secundo lor imagine del modellos de deos — omnes obras de mestiero. Illes dice inter se: sacrificatores debe basiar le vitellos. ³ A causa de isto illes sera como le nube del matino o le rore de alba que dispare como le vannatura que se dispersa ab le granario o le fumo al transverso del camino. ⁴ Io es Jahweh tu Deo depost Egypto e tu non cognoscera altere deos e il non ha redemptor ultra me. ⁵ Io te cognosceva in le deserto, in le terra del siccitate. ⁶ Quanto lor pastura, tanto illes era satiate, satiate e lor corde exaltava: dunque illes oblidava me. ⁷ E io devenira pro illes como un leon, como un leopardo in le via verso Assyria. ⁸ Io les incontra como un ursa private de su ursino e io coerce aperir lor corde e les mangia ibi como un leon; le bestia del campo les lacera.

⁹ Lo que te ruina, Israel, es tu esser contra me, tu succurso. ¹⁰ Ubi es tu rege qui te succurre in tu urbes, e tu judices super qui tu habeva dicite me: Da me rege e princes? ¹¹ Io te dava rege in mi ira e le prendeva in mi cholera. ¹² Ephraim es un pacchetto de iniquitate, su culpa es guardate. ¹³ Le travalio de femina veni super ille; filio non intelligente; quando il es tempore del parturition, non veni a nascentia. ¹⁴ Debe io redimer les ab le prisa del inferno? Salvar les del morte? Ubi es tu plagas, Morte? Ubi tu destruction, Inferno? Que mi misericordia sia celate ante mi oculos. ¹⁵ Mesmo si ille es productive inter su fratres, venira un vento del est. Deo sortira ab le deserto e su puteo desiccara, su fonte cessara de fluer e robara tote su cosas costose de lor tresor.

CAPITULO 14

Samaria debe expiar proque revoltava contra su Deo; illes cadera per le spada, lor infantes sera fracassate e lor feminas pregnante secate aperte. ² Retorna, Israel, a Jahweh, tu Deo, quia tu es fallite per tu iniquitate. ³ Prende vostre parolas e retorna a Deo, dice a Ille: Pardona omne iniquitate e accepta nos gratiosemente e nos rende offertas de nostre labios.

⁴ Assyria non nos adjutara, nos non vadera a cavallos e non dicera ancora a nostre obra: vos es nostre Deo in qual le orphano trova misericordia. ⁵ Io cura lor apostasia, io les amara con largessa proque mi ira partiva ab me. ⁶ Io sera como rore a Israel, ille florera como lilio e radicara como le cedro del Libano. ⁷ Su brancas extendera e su splendor como illo del oliva, su odor como illo del Libano. ⁸ Qui sede in su umbra retornara, lor grano renascera, florescera como le vite e lor fama como illo del vino del Libano. ⁹ Ephraim exclamara: Que cosa es a me con le idolos? Io respondera e observara illes. Io es como un abiete vigorose: tu fructo veni ab me. ¹⁰ Qui es sage pro comprehender isto, es prudente e recognosce que le vias de Deo es recte e le juste gente va in illos ma le culpabile falle in illos.

1. Non-Commiserata
2. Non-mi-Populo
3. Le hebree expression ’ala (min) significa "ascender" (retornar al pais), "devenir abundante", "plus grande", "fortificar se" etc. e non Sortir del pais!"
4. Domo de Villania (in loco de Beth-El)
5. v. Habakkuk 1:6
6. o "como homines" (ibi)