Biblia/Judices (Buckhalter) nove edition
CAPITULO 1
editPost le morte de Josue, le israelitas inquireva del Senior, 'Qui de nos comenciara de marchar contra le canaanitas pro attaccar les?' 2 Le Senior respondeva, 'Que Juda marcha; ecce, Io ha date le pais in su manos.' 3 Alora Juda diceva a Simeon su fratre, 'Marcha con me a mi parte assignate, que nos attacca le canaanitas; e io mesmo ira con te a tu parte assignate.' Assi Simeon iva con ille. 4 Juda marchava, e le Senior livrava le canaanitas e le perizzitas in lor manos, e illes batteva dece mille homines a Bezeq. 5 Illes trovava Adoni-bezeq in Bezeq; illes le attaccava e illes batteva le canaanitas e le perizzitas. 6 Adoni-bezeq fugiva, ma illes le persequeva e le sasiva, e illes le trenchava le pollices del manos e del pedes. 7 Adoni-bezeq diceva, 'Septanta reges, habente le pollices del manos e del pedes trenchate, colligeva micas sub mi tabula; como io ha facite assi Deo me ha pagate.' On le menava a Jerusalem ubi ille moriva.
8 Le juditas attaccava Jerusalem e lo capturava; illes lo feriva per le filo del spada e incendiava le citate. 9 Depost, le juditas descendeva pro combatter le canaanitas qui habitava le campania montan, le Negeb e le Shephelah.
10 Juda marchava contra le canaanitas qui habitava in Hebron — le nomine de Hebron esseva olim Qiriath-arba — e ille batteva Sheshai, Achiman e Talmai. 11 De ibi ille marchava contra le habitantes de Debir — le nomine de Debir esseva olim Qiriath-sepher.
12 Caleb diceva: 'A ille qui attacca Qiriath-sepher e qui lo captura, io dara mi filia Achsah pro sposa.' 13 Othniel filio de Qenaz, fratre cadette de Caleb, lo capturava, e ille le dava Achsah su filia pro sposa. 14 Quando[1] illa veniva[2] ille la induceva de demandar a su patre un campo. Illa dismontava del asino, e Caleb la diceva, 'Que ha tu?' 15 Illa respondeva, 'Da me un presente, nam tu me ha cedite como terra del Negeb; da me dunque fontes de aqua.' E Caleb la dava le fontes superior e le fontes inferior.
16 Le descendentes del Qenita, patre affin de Moses, montava del Citate de Palmas con le juditas in le deserto de Juda, que es al sud de Arad; e illes vadeva e se establiva inter le gente[3]. 17 Alora Juda se poneva in marcha con Simeon su fratre e batteva le canaanitas qui habitava in Tsephath. Illes lo proscribeva, e on appellava le citate Chormah. 18 Juda capturava[4] Gaza e su territorio, Ashkelon e su territorio, e Eqron con su territorio.
19 Le Senior esseva con Juda, quo ille prendeva possession del campania montan; ma ille non poteva chassar le habitantes del plana, proque illes habeva carros de ferro. 20 On dava Hebron a Caleb, como Moses habeva promittite; e ille chassava de ibi le tres anaqitas. 21 Le benjaminitas non dispossedeva le jebusitas qui habitava in Jerusalem; e le jebusitas ha habitate con le benjaminitas in Jerusalem usque iste die.
22 Le domo de Joseph, etiam illes montava contra Beth-el; e le Senior esseva con illes. 23 Durante que le domo de Joseph explorava a Beth-el — le nomine del citate esseva olim Luz — 24 lor vigilantes videva un homine qui sortiva del citate, e illes le diceva, 'Monstra nos le via de entrar in le citate, e nos te tractara ben. 25 Ille les monstrava le via de entrar in le citate; e illes feriva le citate per le filo del spada, ma illes lassava vader le homine e tote su familia. 26 Le homine vadeva al pais del hittitas; ille construeva un citate e lo appellava Luz, que es su nomine usque iste die.
27 Manasseh non dispossedeva le habitantes de Beth-shean e de su dependentias, ni de Taanac e su dependentias, ni le habitantes de Dor e su dependentias, ni le habitantes de Ibleam e su dependentias, ni le habitantes de Megiddo e su dependentias; e le canaanitas persisteva in restar in iste region. 28 Quando Israel deveniva forte illes subjectava le canaanitas a labor fortiate, ma illes non les dispossedeva. 29 Ephraim non dispossedeva le canaanitas qui habitava in Gezer, e le Canaanitas habitava in lor medio in Gezer.
30 Zebulun non dispossedeva le habitantes de Qitron, ni le habitantes de Nahalol; e le canaanitas habitava in lor medio, ma illes esseva subjectate a labor fortiate. 31 Asher non dispossedeva le habitantes de Acco, ni le habitantes de Sidon, Achlab, Aczib, Chelbah, Aphiq, e Rechob. 32 Assi le asheritas habitava in le medio del canaanitas, le habitantes del pais, nam illes non les dispossedeva.
33 Naphtali non dispossedeva le habitantes de Beth-shemesh, ni le habitantes de Beth-Anath; illes habitava inter le Canaanitas, le habitantes del pais, ma le habitantes de Beth-shemesh e de Beth-anath esseva subjectate a labor fortiate.
34 Le amoritas pulsava le danitas verso le campania montan; illes non les lassava descender al plana. 35 Le amoritas persisteva in habitar a Harcheres in Aijalon, e in Shaalbim; ma le mano del domo de Joseph pesava multo super illes, e illes esseva subjectate a labor fortiate. 36 Le territorio del amoritas extendeva ab le montata de Aqrabbin ab Sela — e supra.
CAPITULO 2
editUn messagero[5] del Senior montava de Gilgal a Bokhim, e ille diceva: 'Io vos faceva montar de Egypto, e Io vos menava al pais que Io jurava a vostre patres. E Io diceva: "Io non rumpera jammais Mi alliantia con vos. 2 E vos, vos non facera ulle alliantia con le habitantes de iste pais; vos ha a disfacer lor altares." Ma vos non ha obedite a Me — proque ha vos facite isto? 3 Dunque Io diceva etiam: Io non les chassara ante vos; ma illes devenira vostre oppressores[6], e lor deos vos essera un trappa.' 4 Quando le messagero del Senior parlava iste parolas a tote le israelitas, le gente elevava le voce e plorava. 5 Illes appellava ille loco Bokhim[7], e illes offereva ibi sacrificios al Senior.
6 Quando Josue congedava le gente, le israelitas vadeva a lor territorios assignate pro prender possession del pais. 7 Le gente serviva le Senior durante tote le vita de Josue, e durante tote le vita del seniores qui superviveva a Josue, e qui habeva vidite tote le grande obras del Senior, que Ille habeva facite pro Israel. 8 Josue filio de Nun, servo del Senior, moriva al etate de cento dece annos. 9 On le interrava in su proprie territorio in Timnath-cheres[8] in le campania montan de Ephraim al nord del monte Gaash. 10 Tote ille generation esseva reunite presso lor patres, e un altere generation se elevava post illo, que non cognosceva le Senior ni le obra que Ille habeva facite pro Israel.
11 Le israelitas faceva lo que displaceva al Senior. Illes serviva le Baalim. 12 Illes abandonava le Senior, le Deo de lor patres, qui les faceva sortir del pais de Egypto; illes sequeva altere deos de inter le deos del gentes qui esseva circa illes; illes se prosternava ante illes, e illes provocava le Senior. 13 Illes abandonava le Senior e illes serviva Baal e le Ashtaroth. 14 Le cholera del Senior se inflammava contra Israel. Ille les livrava in le manos de piliatores qui les piliava. Ille les vendeva in le manos de lor inimicos circa illes, quo illes non poteva plus resister a lor inimicos. 15 Ubique illes marchava le mano del Senior esseva contra illes pro mal, como le Senior habeva dicite e como le Senior les habeva jurate; e illes esseva in grande angustia. 16 Alora le Senior suscitava chefes[9] qui les delivrava de lor piliatores. 17 Ma illes non ascoltava mesmo lor chefes, nam illes se prostitueva a altere deos, e se prosternava ante illes. Illes deviava promptemente del via que lor patres habeva sequite per obedir al preceptos del Senior; illes non faceva assi. 18 Quando le Senior les suscitava chefes, le Senior esseva con le chef e Ille les delivrava de lor inimicos durante le vita del chef; nam le Senior habeva pietate de lor gemitos contra illes qui les maltractava e les opprimeva. 19 Ma quando le chef moriva, illes se corrumpeva de nove plus que lor patres, per sequer altere deos, pro servir les, e pro adorar les; illes omitteva nihil de lor maleficios ni de lor via obstinate.
20 Alora le cholera del Senior se inflammava contra Israel, e Ille diceva: 'Pois que iste nation ha transgressate Mi alliantia que Io prescribeva a lor patres e non Me ha obedite, 21 Io non chassara plus ante illes alicun nation que Josue lassava quando ille moriva; 22 a fin de probar Israel per illes — an illes guardarea fidelmente le via del Senior, como lor patres lo guardava, o non.' 23 Assi le Senior habeva lassate in reposo ille nationes, in vice de chassar les hastivemente, e non les habeva livrate in le manos de Josue.
CAPITULO 3
edit1 Ecce[10] le nationes que le Senior lassava, pro probar per illes Israel, omnes qui non cognosceva tote le guerras de Canaan, 2 solo a fin que le generationes futur del israelitas saperea inseniar le guerra al minus a illes qui non lo cognosceva olim: 3 le cinque principatos[11] del philisteos e tote le canaanitas, le sidonitas, e le hivitas qui habitava le campania montan del Libano ab le monte de Baal-hermon usque le entrata de Hamath. 4 Illes serviva de probar Israel, a fin de saper si illes obedirea al commandamentos del Senior que Ille habeva prescribite a lor patres per Moses.
5 Le israelitas habitava in le medio del canaanitas, del hittitas, del amoritas, del perizzitas, del hivitas, e del jebusitas; 6 illes prendeva lor filias pro sposas e illes dava a lor filios lor proprie filias, e illes serviva lor deos.
7 Le israelitas faceva lo que displaceva al Senior; illes oblidava le Senior lor Deo, e illes serviva le Baalim e le Asheroth[12]. 8 Le cholera del Senior se inflammava contra Israel, e Ille les vendeva in le manos de Cushan-rishathaim, rege de Aram-naharaim; e le israelitas serviva Cushan-rishathaim octo annos. 9 Le israelitas clamava al Senior, e le Senior suscitava un liberator pro le israelitas qui les liberava: Othniel filio de Qenaz, fratre cadette de Caleb. 10 Le spirito del Senior veniva super ille, e ille governava[13] Israel. Ille sortiva a facer guerra, e le Senior livrava in su manos Cushan-rishathaim, rege de Aram. Ille prevaleva super Cushan-rishathaim. 11 Le pais habeva le pace durante quaranta annos. E Othniel filio de Qenaz moriva.
12 Le israelitas faceva de nove lo que displaceva al Senior, e le Senior fortificava Eglon, rege de Moab, contra Israel, proque illes habeva facite lo que displaceva al Senior. 13 (Eglon) se reuniva con le ammonitas e le amaleqitas, e ille vadeva e batteva Israel, e illes occupava le Citate de Palmas. 14 Le israelitas esseva asservite a Eglon rege de Moab durante dece-octo annos.
15 Alora le israelitas clamava al Senior, e le Senior les suscitava un liberator: Ehud filio de Gera le benjaminita, homine sinistro-mane. Le israelitas inviava per ille un presente a Eglon, rege de Moab. 16 Ehud se faceva un spada de duo filos, longe de un cubito[14], que ille cingeva sub su vestimentos super su femore dextre. 17 Ille offereva le presente a Eglon, rege de Moab. Eglon esseva un homine multo grosse. 18 Quando ille habeva complite de offerer le presente, ille dimitteva le gente qui portava le presente. 19 Ma ille mesme reveniva ab Pesilim[15], presso Gilgal, e diceva, 'Io ha a dicer te, oh rege, alique secrete.' Igitur ille diceva, 'Silentio.' E omnes qui le attendeva sortiva. 20 Ehud le approchava durante que ille esseva sedite sol in su salon fresc in alto. Ehud diceva, 'Io ha un message de Deo pro te.' Ille se levava de su sede. 21 Alora Ehud extendeva le mano sinistre, tirava le spada de su femore dextre, e lo pulsava in le ventre. 22 Le manico entrava etiam post le lamina, e le grassia se claudeva circum le lamina, nam ille non tirava le spada ex le ventre; e le excremento[16] sortiva. 23 Alora Ehud sortiva al portico, claudeva super ille le portas del salon in alto, e los serrava. 24 Quando ille habeva sortite, le servitores reveniva; e vidente que le portas del salon in alto esseva serrate, illes diceva, 'Sin dubita ille se[17] coperi le pedes[17] in le salon fresc.' 25 Illes attendeva longemente[18] e, como ille non aperiva le portas del salon in alto, illes prendeva le clave e aperiva e, ecce, lor maestro jaceva morte super le solo. 26 Durante lor demora Ehud escappava; ille habeva passate le petrerias e escappava a Seirah. 27 Post su arrivata ille sonava le trompa in le campania montan de Ephraim, e le israelitas descendeva con ille ab le campania montan; e ille se mitteva al fronte de illes. 28 Ille les diceva: 'Seque me, nam le Senior ha livrate in vostre manos vostre inimicos.' Illes descendeva post ille e occupava le vados del Jordan contra le moabitas; e illes non lassava passar alicuno. 29 In ille tempore illes batteva 10.000 moabitas, omnes robuste e omnes valente; nemo escappava. 30 In ille die Moab esseva humiliate sub le mano de Israel; e le pais esseva tranquille durante octanta annos.
31 Post ille il habeva Shamgar filio de Anath, qui batteva sex centos de philisteos con un stimulo de boves; ille etiam esseva un liberator de Israel.
CAPITULO 4
editLe israelitas faceva ancora lo que displaceva al Senior, postquam Ehud esseva morte. 2 Le Senior les vendeva a Jabin rege de Canaan, qui regnava in Chatsor, e habeva pro chef de su armea Sisera, qui habitava in Charosheth-goiim. 3 Le israelitas clamava al Senior; nam ille habeva nove centos carros de ferro, e ille opprimeva con cruelitate le israelitas desde vinti annos.
4 Deborah, sposa de Lappidoth, esseva prophetessa; illa governava Israel in ille tempore. 5 Illa se sedeva sub le palma de Deborah, inter Ramah e Bethel in le campania montan de Ephraim, e le israelitas veniva a illa pro esser judicate. 6 Illa vocava Baraq filio de Abinoam, de Qedesh-naphtali, e illa le diceva, 'Le Senior, Deo de Israel, ha commandate: Va, procede verso le monte Tabor, e prende con te dece mille homines de Naphtali e de Zebulun. 7 Io attrahera verso te, al Wadi de Qishon, Sisera, chef del armea de Jabin, con su carros e su truppas, e io le livrara in tu manos.' 8 Ma Baraq la diceva, 'Si tu ira con me, io ira; si non, io non ira.' 9 Illa respondeva, 'Ben! Io ira con te; tamen, il non habera gloria pro te in le curso que tu prende, nam le Senior livrara Sisera in le manos de un femina.' E Deborah se levava e iva con Baraq a Qedesh. 10 Alora Baraq convocava Zebulun e Naphtali a Qedesh; dece mille marchava post[19] ille[19]; e Deborah etiam montava con ille.
11 Heber le qenita se habeva separate del qenitas, del descendentes de Chobah[20] patre affin de Moses, e ille habeva erigite su tenta a Elon-betsaananin, que es apud Qedesh.
12 On informava Sisera que Baraq, filio de Abinoam habeva montate al monte Tabor. 13 Ergo Sisera reuniva tote su carros, nove centos carros de ferro, e tote le truppas de que ille disponeva, ab Charosheth-goiim usque le Wadi Qishon. 14 Alora Deborah diceva a Baraq: 'Leva te, nam isto es le die ubi le Senior livrara Sisera in tu manos. Le Senior marcha ante te.' E Baraq descendeva del monte Tabor sequite per dece mille homines. 15 Le Senior colpava de panico Sisera, tote su carros, e tote su armea, ante[21] le assalto de Baraq[21]. Sisera descendeva de su carro e fugiva a pede. 16 Baraq persequeva le carros e le armea usque Charosbeth-goiim; e tote le armea de Sisera cadeva sub le filo del spada; il non restava un sol homine.
17 Sisera intertanto fugiva a pede al tenta de Jael, sposa de Heber le qenita; nam il habeva le amicitate inter Jabin rege de Chatsor e le domo de Heber le genita. 18 Jael sortiva al incontro de Sisera e le diceva: 'Entra, mi senior, entra hic, non time.' Ille entrava su tenta, e illa le coperiva per un copertura de lana. 19 Ille la diceva, 'Da me, io preca, un pauc de aqua a biber, nam io ha sete.' Illa aperiva un pelle[22] de lacte, le dava a biber, e le coperiva. 20 Ille la diceva, 'Sta al entrata del tenta, e si alicuno veni e te inquire si il ha hic alicuno, dice, "Non"'. 21 Alora Jael, sposa de Heber, sasiva un clavo del tenta, prendeva in mano un martello, le approchava dulcemente, e faceva penetrar in su tempora le clavo que perciava le solo; nam ille esseva profundemente addormite ob fatiga; e ille moriva.
22 Como Baraq persequeva Sisera, Jael sortiva a incontrar le, e le diceva: 'Veni, e io te monstrara le homine quem tu cerca.' Ille entrava con illa e ecce, Sisera jaceva morte, e le clavo del tenta esseva in su tempora. 23 Ille die, Deo humiliava Jabin, rege de Canaan, ante le israelitas. 24 E le mano del israelitas se faceva de plus in plus pesante super Jabin, rege de Canaan, usque illes habeva destruite Jabin, rege de Canaan.
CAPITULO 5
edit1 Ille die, Deborah e Baraq filio de Abinoam cantava:
2 Quando[23] le capillos non se seca in Israel,
Quando le gente se dedica,
Benedice le Senior.
3 Ascolta, reges! Presta le aures, potentatos!
Io, si, io cantara al Senior;
Io cantara hymnos al Deo de Israel.
4 Senior, quando Tu sortiva de Seir,
Quando Tu avantiava del campo de Edom,
Le terra tremulava, le celos guttava,
Si, le nubes guttava aqua.
5 Le montanias se succuteva[24] ante le Senior,
Mesmo Sinai, ante le Senior, le Deo de Israel.
6 In le dies de Shamgar filio de Anath,
In le dies de Jael, le camminos cessava,
E viagiatores prendeva sentieros torte.
7 Le rusticos[25] cessava in Israel, illes cessava,
Usque tu te levava, Deborah,
Tu te levava, un matre in Israel.
8 Illes seligeva nove deos;
Alora le guerra esseva al portas;
Nulle scuto o lancea se videva
Inter quaranta mille de Israel.
9 Mi corde es con le chefes de Israel,
Con le dedicate del gente,
Benedice le Senior!
10 Vos qui monta blanc asinos,
Vos qui vos sede super caparisones[26],
E vos qui vade super le camminos, relata lo!
11 Plus alte que le voce de archeros,
Apud le abiberatorios,
Ibi illes contara le benefaceres del Senior,
Le benefaceres de su chefes in Israel.
Alora le gente del Senior descendeva al portas.
12 Evelia, evelia, Deborah!
Evelia, evelia, intona un canto!
Leva te, Baraq,
Captura tu captores, filio de Abinoam!
13 Alora un resto triumphava super le nobiles,
Le Senior me dava le victoria super le guerreros.
14 De[27] Ephraim veniva illes cuje radice es in Amaleq;
Post te, Benjamin, inter le parentela;
De Machir le chefes descendeva,
E de Zebulun illes qui tene le baston de marechal.
15 Le princes de Issachar esseva con Deborah;
Como Issachar esseva, assi esseva Baraq —
Precipitante se post ille in le vallea.
Inter le clanes de Reuben
Il habeva grande resolutiones de corde.
16 Proque sedeva tu inter le oviarios,
A ascoltar le balamentos del greges?
Inter le clanes de Reuben,
Il habeva grande cercas de corde.
17 Gilead demorava ultra le Jordan;
E Dan, proque sojornava ille presso le naves?
Asher restava al ripa del mar,
E demorava in su portos.
18 Zebulun es un gente que disdignava le morte,
E Naphtali, mesmo, super le altos del campo.
19 Le reges veniva, illes combatteva;
Alora le reges de Canaan combatteva
A Taanac, apud le aquas de Megiddo;
Illes non prendeva butino de argento.
20 Le stellas combatteva del celo,
Ab lor cursos illos combatteva contra Sisera.
21 Le torrente de Qishon les trainava,
Le torrente ancian[28], le torrente de Qishon.
Marcha, mi anima, con fortia!
22 Alora le ungulas del cavallos resonava
Ob le veloce fuga de lor guerreros.
23 'Maledice Meroz,' diceva le angelo del Senior,
'Maledice acerbemente su habitantes,
Quia illes non veniva al adjuta del Senior,
Al adjuta del Senior contra le potentes.'
24 Le plus benedicte de feminas sia Jael,
Sposa de Heber le qenita,
Le plus benedicte de feminas in le tenta.
25 Ille demandava aqua, illa le dava lacte;
In un vaso nobile illa presentava crema.
26 Illa extendeva le mano al clavo,
E su dextera al martello del obrero;
Illa batteva Sisera, illa findeva su capite,
Fracassava e perciava su tempora.
27 Al pedes de illa, ille declinava, ille cadeva, ille jaceva;
Al pedes de illa, ille declinava, ille cadeva;
Ubi ille declinava, ibi ille cadeva — destruite.
28 Per le fenestra, le matre de Sisera reguardava,
Mirava, cercava per le spalier:
'Proque tarda a venir su carro?
Proque mora le rotas de su carros?
29 Le plus sage de su senioras la responde,
E illa se responde a illa mesme:
30 'Claro, illes parti le butino que illes trovava,
Un femina, duo feminas, per homine;
Butino de stoffa tincte pro Sisera,
Butino de stoffa tincte de broderia,
Duo stoffas tincte de broderia
Circum tote colla como butino.'
31 Que tote Tu inimicos peri assi,
Ma que illes qui Le ama sia como le levar del sol in su fortia!
Le pais esseva tranquille durante quaranta annos.
CAPITULO 6
editLe israelitas faceva lo que displaceva al Senior, e le Senior les livrava in le manos del midianitas durante septe annos. 2 Le mano del midianitas prevaleva contra Israel; e a causa de Midian le israelitas se[29] provideva de refugios in le cavas e fortes del montanias[29].
3 Quandocunque le israelitas seminava, le midianitas, le amaleqitas, e le qedemitas montava e les assaliva; 4 illes se campava contra illes, destrueva le productos del pais usque Gaza, e illes non lassava ulle sustenentia in Israel, ni oves, ni boves, ni asinos. 5 Nam illes montava con lor bestial e lor tentas, e illes arrivava como un multitude de locustas; illes e lor camelos esseva innumerabile; e illes veniva in le pais pro vastar lo. 6 Israel deveniva multo povre a causa del midianitas, e le israelitas clamava al Senior.
7 Quando le israelitas clamava al Senior a causa de Midian, 8 le Senior inviava un propheta al israelitas; e ille les diceva, 'Assi parla le Senior, le Deo de Israel: "Io vos faceva montar de Egypto, e Io vos faceva sortir del domo de servitude. 9 Io vos delivrava del mano del egyptianos e del mano de tote vostre oppressores; Io les chassava ante vos, e Io vos dava lor pais. 10 E Io vos diceva, Io le Senior es vostre Deo. Vos non reverera le deos del amoritas in cuje pais vos habita. Ma vos non Me obediva."'
11 Un angelo del Senior veniva e se sedeva sub le terebintho de Ophrah, que pertineva a Joash le abiezrita. Su filio Gideon batteva frumento in le pressator de vino pro celar lo del midianitas. 12 Le angelo del Senior le appareva e le diceva, 'Le Senior es con te, guerrero valente!'
13 Gideon le diceva, 'Io preca, mi senior, si le Senior es con nos, proque nos eveniva tote isto? Ubi es tote Su prodigios que nostre patres nos relatava, dicente, "Vero, le Senior nos faceva montar de Egypto"? Ora le Senior nos ha abandonate e nos ha livrate in le manos de Midian!' 14 Le Senior se tornava verso ille e diceva, 'Va con iste fortia que tu ha, e delivra Israel del midianitas; non es Io qui te invia? 15 Ille Le diceva, 'Io preca, mi Senior, con que pote io delivrar Israel? Ecce, mi clan es le plus debile in Manasseh, e io es le plus juvene in le domo de mi patre.' 16 Le Senior le respondeva: 'Io essera con te, e tu battera Midian como si illo esseva un sol homine.' 17 Alora ille Le diceva: 'Si io ha trovate favor a Tu oculos, da me un signo que il es Tu qui parla con me: 18 Non parti de hic, io Te preca, usque io reveni a Te, apporta mi offerta, e lo depone ante Te.' E Ille respondeva, 'Io restara usque tu reveni.'
19 Gideon entrava e preparava un capretto, e pan azyme de un {ephah} de farina. Ille poneva le carne in un paniero, e ille poneva le suppa in un olla, e lo apportava a Ille sub le terebintho, e lo presentava. 20 Le angelo de Deo le diceva: 'Prende le carne e le pan azyme, pone los super iste rocca, e effunde le suppa.' Ille lo faceva. 21 Alora le angelo del Senior extendeva le extremitate del baston que ille teneva in le mano, e toccava le carne e le pan azyme. Un foco se elevava del rocca que consumeva le carne e le pan azyme. E le angelo del Senior dispareva de su vista. 22 Alora Gideon videva que ille esseva un angelo del Senior; e Gideon diceva: 'Guai a me, Senior Deo, nam io ha vidite le angelo del Senior facie a facie.' 23 Ma le Senior le diceva, 'Toto es ben; non time, tu non morira.' 24 Gideon erigeva ibi un altar al Senior e lo appellava 'Adonai-shalom'. Illo existe ancora hodie in Ophrah del abiezritas.
25 Ille nocte le Senior le diceva, 'Prende le juvene tauro de tu patre, e le secunde tauro de septe annos; avelle le altar de Baal que pertine a tu patre, e abatte le Asherah[30] que es juxta lo.
26 Alora tu erigera un altar al Senior tu Deo super le alto de iste rocca, al nivello[31] del solo. Prende le secunde tauro e offere un holocausto con le ligno del Asherah que tu ha abattite.' 27 Alora Gideon prendeva dece homines de su servos, e faceva lo que le Senior le habeva dicite; ma como ille timeva le domo de su patre, e le gente del urbe, ille lo faceva de nocte e non de die. 28 Quando le gente del urbe se levava de matino, ecce, le altar de Baal esseva avellite, e le Asherah que esseva juxta lo se abatteva, e con le secunde tauro se offereva un holocausto super le altar erigite. 29 Illes se diceva le uno al altero, 'Qui ha facite isto?' Illes inquireva e illes cercava e on les diceva, 'Gideon filio de Joash faceva isto.'
30 Le gente del urbe diceva a Joash, 'Face sortir tu filio quo ille mori, quia ille ha avellite le altar de Baal, e ha abattite le Asherah que esseva juxta lo.' 31 Ma Joash diceva a omnes qui se presentava a ille, 'Ha vos a contender pro Baal? Ha vos a succurrer le? Quicunque contende pro ille essera morte ante que le matino veni! Si ille es un deo, que ille contende pro ille mesme, pois que on ha avellite su altar!' 32 Ille die on le[32] appellava Jerubbaal, que vole dicer, 'Que Baal contende con ille, pois que ille avelleva su altar.'
33 Tote Midian, Amaleq, e le qedemitas se jungeva; illes passava (le Jordan) e campava in le vallea de Jezreel. 34 Le spirito del Senior revestiva Gideon; ille sonava le corno, e le abiezritas se reuniva post ille. 35 Ille inviava messageros a tote Manasseh, e illes etiam se reuniva post ille. E ille inviava messageros a Asher, Zebulun, e Naphtali, e illes montava a lor incontro. 36 Gideon diceva a Deo, 'Si vero Tu vole delivrar Israel per mi mano, como Tu ha dicite, 37 ecce, io va poner un tonsion de lana super le aira; si le tonsion sol se coperi de ros, e tote le solo resta sic, io sapera que Tu delivrara Israel per mi mano, como Tu ha dicite.' 38 E il eveniva assi. Le die sequente ille se levava de bon hora, ille premeva le tonsion e faceva sortir del tonsion le ros, un cuppa plen de aqua. 39 Alora Gideon diceva a Deo, 'Que Tu cholera non se inflamma contra me si io parla ancora altere vice. Io velle facer un altere proba con le tonsion: que le tonsion sol resta sic, e que tote le solo se coperi de ros.' 40 Deo faceva assi ille nocte. Le tonsion sol restava sic, e tote le solo se coperiva de ros.
CAPITULO 7
editLe die sequente de bon hora, Jerubbaal, qui es Gideon, e tote le truppas que esseva con ille, campava presso En-harod, dum le campamento de Midian esseva al nord de ille, presso Gibeath-moreh in le vallea. 2 Le Senior diceva a Gideon: 'Le truppas qui es con te es troppo numerose pro Me a livrar le midianitas in lor manos; Israel poterea vantar contra Me, dicente, "Mi proprie mano me ha delivrate." 3 Ergo, proclama al gente, "Alicuno qui ha timor o pavor, que ille se retorna e se allontana[33] del monte Gilead."' Igitur 22.000 del truppas se retornava e 10.000 restava.
4 Le Senior diceva a Gideon, "Le truppas es ancora troppo numerose. Face les descender al aqua, e Ibi Io les probara pro te. Alicuno de qui Io te dice: "Que iste va con te," ille vadera con te; e alicuno de qui Io te dicera, "Que iste non va con te," ille non vadera con te.' 5 Gideon faceva descender le truppas al aqua, e le Senior diceva a Gideon, 'Tu separara omnes qui lambe le aqua con le lingua, como canes, de omnes qui genicula pro biber.' 6 Tres centos lambeva le aqua per portar lo al bucca con lor mano; tote le resto del truppas geniculava pro biber. 7 Alora le Senior diceva a Gideon, 'Per le tres centos qui lambeva Io vos salvara e Io delivrara Midian in tu manos; que tote le resto del truppas va cata uno a su domo.' 8 Pois illes (le lambentes) prendeva le provision e cornos que le alteros habeva, e ille inviava tote le homines de Israel a lor tentas, salvo le tres centos homines.
Le campamento de Midian esseva in basso de ille, in le vallea. 9 Ille nocte le Senior diceva a ille: "Leva te, descende al campamento, nam Io lo ha delivrate in tu manos. 10 E si tu time de descender, descende con Purah tu attendente. 11 Tu ascoltara lo que illes dice: igitur tu[34] habera le corage[34] pro attaccar[35] le campamento.' Alora ille descendeva con Purah su attendente usque le postos avantiate del guerreros qui esseva in le campamento.
12 Midian, Amaleq, e tote le qedemitas se extendeva in le vallea como un multitude de locustas; e lor camelos esseva innumerabile, tanto numerose como le arenas al bordo del mar. 13 Gideon arrivava ibi dum un homine narrava a un altero un sonio. Ille diceva, 'Io habeva un sonio: Un pan de hordeo rolava per le campamento de Midian. Illo veniva a un tenta e le colpava quo illo cadeva e se inverteva, e le tenta collabeva.' 14 Su companion respondeva, 'Illo non significa altere cosa sinon que le spada del israelita, Gideon, filio de Joash: Deo ha ponite in su manos Midian e tote le campamento.'
15 Quando Gideon audiva le narration del sonio e su interpretation ille se prosternava. Ille retornava al campamento de Israel e diceva: 'Leva vos! Le Senior ha ponite in vostre manos le campamento de Midian! 16 Ille divideva in tres companias le tres cento homines, e ille dava a cata homine un corno e un urceo vacue, con un torcha in cata urceo. 17 Ille les diceva, 'Reguarda me e face mesmo. Si tosto que io veni al postos avantiate del campamento, face como io face. 18 Quando io e omnes qui es con me sonara nostre cornos, etiam vos, omnes qui es circum le campamento, sonara vostre cornos e critara, "Pro le Senior e pro Gideon!" 19 Gideon e le cento homines con ille arrivava al postos avantiate del campamento al comenciamento del secunde vigilia, quando on habeva jam placiate le guarda; illes sonava le cornos e rumpeva le urceos que illes teneva in lor manos. 20 Le tres companias sonava le cornos, e rumpeva le urceos; tenente le torchas in lor manos leve, e le cornos pro sonar in lor manos dextre, illes critava, 'Un spada pro le Senior e pro Gideon!' Illes stava cata uno in su loco circum le campamento, e tote le campamento curreva e critava e fugiva. 22 Nam quando le tres cento cornos se sonava, le Senior les faceva tornar le spada de cata uno contra le altero, in tote le campamento, e le campamento fugiva usque Beth-shittah verso Tserera usque le bordo Abhel-mecholah presso Tabbath. 23 Le homines de Israel se reuniva, illes de Naphtali, de Asher, e de tote Manasseh, e illes persequeva Midian.
24 Gideon inviava messageros per tote le campania montan de Ephraim pro dicer les, 'Descende avante del midianitas e prende possession del aquas usque Beth-barah e le Jordan.' Dunque tote le homines de Ephraim se reuniva e prendeva possession del aquas usque Beth-barah e le Jordan. 25 Illes persequeva le midianitas e le duo chefes de Midian, Oreb e Zeeb, e illes occideva Oreb al Rocca de Oreb e illes occideva Zeeb al Pressa de Zeeb. Illes apportava le testas de Oreb e Zeeb a Gideon ab le altere latere del Jordan.
CAPITULO 8
editLe homines de Ephraim le diceva: 'Proque ha tu tractate nos assi — per non vocar nos quando tu vadeva a combatter le midianitas?' E illes querelava contra ille violentemente. 2 Ille les respondeva, 'Que ha io facite in comparation de vos? An le spicilegio de Ephraim non es melior que le vindemia de Abiezer? 3 Deo ha livrate in vostre manos le chefes de Midian, Oreb e Zeeb; e que pote io facer in comparation de vos?' Quando ille parlava assi lor cholera contra ille se calmava.
4 Gideon veniva al Jordan e lo passava; ille e le tres cento homines con ille esseva fatigate ma totevia persequente. 5 Ille diceva al gente de Succoth: 'Da, io vos preca, alicun panes al gente qui me seque; nam illes es fatigate, e io perseque Zebach e Tsalmunna, reges de Midian.' 6 Ma le chefes de Succoth diceva: 'Es[36] Zebach e Tsalmmna jam in tu manos[36] que nos da pan a tu armea?' 7 Gideon respondeva: 'Ergo quando le Senior habera ponite in mi manos Zebach e Tsalmunna, io tundera vostre carne con le spinas del deserto e con cardos.' 8 Ille montava de ibi a Penuel e ille les parlava mesmo; e le homines de Penuel le respondeva como le homines de Succoth le respondeva. 9 E ille diceva etiam al gente de Penuel: 'Quando io revenira salve, io abattera iste turre!'
10 Zebach e Tsalmunna esseva in Qargor con lor armea de circa 15.000; omnes qui restava de tote le armea del qedemitas, nam 120.000 guerreros[37] habeva essite occidite. 11 Gideon montava per le cammino de illes qui habita in tentas, al oriente de Nobhach e Jogbehah, e ille batteva le armea que se credeva secur. 12 Zebach e Tsalmunna fugiva e ille les persequeva. Ille capturava le duo reges de Midian e deroutava tote le armea. 13 Gideon filio de Joash reveniva del battalia per le ascension de Cheres. 14 Ille capturava de inter le gente de Succoth un juvene e ille le interrogava. Iste scribeva pro ille le nomines del chefes de Succoth e de su seniores, septanta-septe homines. 15 Ille veniva al gente de Succoth e diceva: 'Ecce Zebach e Tsalmunna super le quales vos me derideva, dicente, "Es Zebach e Tsalmunna jam in tu manos que nos da pan a tu homines fatigate?"' 16 E ille prendeva le seniores del citate e, con spinas del deserto e con cardos, ille castigava le homines de Succoth. 17 Quanto a Penuel, ille abatteva su turre e occideva le homines del citate.
18 Ille demandava Zebach e Tsalmunna: 'Como esseva[38] le homines quem vos occideva a Tabor?' Illes respondeva: 'Illes esseva como tu. Cata uno habeva le aer de un filio de un rege.' 19 Ille diceva: 'Illes esseva mi fratres, filios de mi matre; como le Senior vive, si vos les habeva lassate viver io non vos occiderea.' 20 E ille diceva a Jether su primogenito: 'Leva te, occide les.' Ma le juvene non tirava su spada; nam ille timeva, quia ille esseva ancora un puero. 21 Alora Zebach e Tsalmmna diceva: "Leva te mesme e occide nos, nam como le homine es, tal es su fortia.' Alora Gideon se levava e occideva Zebach e Tsalmmna, e ille prendeva le crescentes que esseva super le collos de lor camelos.
22 Le homines de Israel diceva a Gideon: 'Regna super nos, e tu, e tu filio, e le filio de tu filio; nam tu nos ha salvate del midianitas.' 23, Ma Gideon respondeva, 'Io non regnara super vos, e mi filio non regnara super vos; le Senior regnara super vos.'
24 Gideon les diceva: 'Io ha un requesta a facer vos: Que cata uno de vos me da le anellos de su butino.' — Illes habeva anellos auree, quia illes esseva ishmaelitas. 25 Illes respondeva: 'Nos los dara de bon voluntate.' E illes extendeva un mantello e cata uno jectava super illo le anellos de su butino. 26 Le peso del anellos auree, que ille habeva demandate, esseva 1.700 shekel de auro, sin contar le crescentes e le pendentes e le vestimentos de purpura con que le reges de Midian se vestiva, ni le collares super le collos de lor camelos. 27 Gideon faceva de illo un ephod, e ille lo placiava in su citate de Ophrah, ubi tote Israel se disviava post ille[39], e illo deveniva un trappa pro Gideon e su familia.
28 Assi Midian se submitteva al israelitas e non levava plus le capite. E le pais esseva tranquille durante quaranta annos in le dies de Gideon.
29 Jerubbaal filio de Joash se retirava a su proprie domo. 30 Gideon habeva septanta filios nascite de ille; nam ille habeva multe sposas. 31 Su concubina, qui esseva in Shechem, etiam le pareva un filio a qui on dava le nomine de Abimelekh.
32 Gideon filio de Joash moriva in bon vetulessa e esseva interrate in le sepulcro de Joash su patre, in Ophrah del abiezritas.
33 Si tosto que Gideon esseva morte, le israelitas se disviava de nove post le Baalim e prendeva pro lor deo Baal-berith. 34 Le israelitas non memorava le Senior, lor Deo, qui les habeva delivrate de tote le inimicos qui les ambiva. 35 E illes non monstrava le loyalitate al domo de Jerubbaal-Gideon secundo tote le ben que ille habeva facite pro Israel.
CAPITULO 9
editAbimelekh, filio de Jerubbaal, vadeva al fratres de su matre in Shechem e parlava a illes e a tote le clan del familia de su matre. Ille diceva: 2 'Pone iste question a tote le citatanos de Shechem: Que es melior pro vos, que septanta homines, tote le filios de Jerubbaal, regna super vos, o que un homine regna super vos? E memora que io es vostre osso e vostre carne.' 3 Le fratres de su matre repeteva pro ille tote iste parolas a tote le citatanos de Shechem, e lor corde se inclinava verso Abimelekh, nam illes se diceva, 'Ille es nostre parente.' 4 Illes le dava septanta pecias de argento del domo de Baal-berith, con que Abimelekh ingagiava individuos fatue e insolente, qui le sequeva. 5 Ille veniva al domo de su patre e occideva su fratres, le filios de Jerubbaal, septanta homines super un petra; ma Jotham, le plus juvene filio de Jerubbaal se salvava; nam ille se habeva celate. 6 Tote le citatanos de Shechem e tote Beth-millo se reuniva, e illes proclamava Abimelekh rege juxta le terebintho del pilar[40] que esseva in Shechem. 7 Quando on informava Jotham, ille vadeva e stava super le alto del monte Gerizin, e ille les vocava in alte voce: 'Ascolta me, citatanos de Shechem, quo Deo vos ascolta!
8 'Un vice le arbores se mitteva in cammino pro unguer un rege super illos; e illos diceva al oliva: "Regna super nos." 9 Ma le oliva respondeva: "Debe io renunciar mi oleo, per le qual Deo e homines se honora, a fin de diriger super le arbores?" 10 Assi le arbores diceva al fichiero: "Veni, regna super nos". 11 Ma le fichiero respondeva: "Debe io renunciar mi dulcor e mi bon fructo a fin de diriger super le arbores?" 12 Assi le arbores diceva al vinia: "Veni, regna super nos." 13 Ma le vinia respondeva: "Debe io renunciar mi musto que allegra Deo e homines a fin de diriger super le arbores?" 14 Alora tote le arbores diceva al spineto: "Veni, regna super nos." 15 Le spineto respondeva al arbores: "Si il es de bon fide que vos velle unguer me rege super vos, veni e refugia vos in mi umbra; ma si non, un foco sortira del spineto e devorara le cedros del Libano!" 16 'Ora, si vos ha agite de bon fide e con integritate per facer Abimelekh rege, Si vos ha agite ben verso Jerubbaal e su domo, e le ha tractate secundo su servicios — 17 nam mi patre combatteva pro vos e, exponente su vita, ille vos delivrava del mano de Midian; 18 e vos, vos ha levate vos contra le domo de mi patre, ha occidite su filios, septanta homines super un petra, e ha facite rege super le citatanos de Shechem, Abimelekh, filio de su serva, proque ille es vostre fratre — 19 Si, iste die, vos ha agite de bon fide e con integritate verso Jerubbaal e su domo, ben, gaude in Abimelekh e que ille gaude in vos. 20 Ma si non, que un foco sorti de Abimelekh e devora le citatanos de Shechem e Beth-millo; e que un foco sorti del citatanos de Shechem e Beth-millo e devora Abimelekh.' 21 Alora Jothan fugiva e escappava. Ille vadeva a Beer ubi ille demorava ob Abimelekh, su fratre.
22 Abimelekh habeva dominate super Israel tres annos. 23 Alora Deo inviava un mal spirito inter Abimelekh e le citatanos de Shechem; le citatanos de Shechem tractava Abimelekh con perfidia, 24 a fin que le crimine committite contra le septanta filios de Jerubbaal esserea vengiate, e que lor sanguine recularea super Abimelekh lor fratre qui les habeva occidite, e super le citatanos de Shechem qui le habeva adjutate a occider su fratres. 25 Le citatanos de Shechem placiava imboscadas contra ille super le altos del montes, e illes spoliava omnes qui passava presso illes super le cammino; e isto se reportava a Abimelekh. 26 Gaal, filio de Ebed, veniva con su parentela a Shechem; e le citatanos de Shechem habeva confidentia in ille. 27 Illes sortiva al campos, vindemiava lor vinias, fullava le uvas, e festava. Illes centrava le domo de lor deo, mangiava e bibeva e malediceva Abimelekh. 28 E Gaal, filio de Ebed, diceva: 'Qui es Abimelekh, e que es Shechem, que nos le servirea? Non es ille filio de Jerubbaal, e non es Zebul su commissario? Servi le homines de Hamor patre de Shechem, ma proque le servirea nos?
29 Oh, si iste gente esseva sub mi controlo, io me disfacerea de Abimelekh, e io[41] dicerea a Abimelekh, "Reinfortia tu armea e sorti."[41]
30 Quando Zebul, governator del citate, apprendeva lo que Gaal, filio de Ebed, diceva, su cholera se inflammava. 31 Ille inviava secretemente[42] messageros a Abimelekh pro dicer le: 'Gaal, filio de Ebed, e su parentela, ha venite a Shechem, e illes incita le citate contra te. 32 Ergo parti de nocte, tu le gente qui es con te, e imbosca te in le campos. 33 Le matino, de bon hora, al levar del sol, assalta le citate. Ille e su homines sortira contra te, e tu facera a ille lo que te es convenibile.'
34 Abimelekh e tote le gente qui esseva con ille partiva de nocte e, dividite in quatro corpores, illes se imboscava contra Shechem. 35 Quando Gaal, filio de Ebed, sortiva e stava al entrata del porta del citate, Abimelekh e le armea con ille emergeva del imboscada. 36 Gaal videva le armea e diceva a Zebul: 'Illo es un armea que descende del altos del montes!' Ma Zebul le diceva: 'Le umbras del montes te pare como homines.' 37 Gaal diceva de nove: 'Mira, un armea descende del centro[43] del pais e un columna veni per le cammino de Elon-meonenim.' 38 Zebul le respondeva: 'Ubi es ora tu vanteria[44], tu qui diceva, "Qui es Abimelekh, proque le servirea nos?" Non es iste le armea que tu ha minuspreciate? Sorti ora e combatte lo!'
39 Gaal sortiva ante le citatanos de Shechem e combatteva contra Abimelekh. 40 Ma ille habeva a fugir ante ille, e Abimelekh le persequeva, e multes cadeva occidite usque le entrata del porta. 41 Alora Abimelekh restava in Arumah, dum Zebul expelleva Gaal e su fratres de su demora in Shechem. 42 Le die sequente, quando le gente sortiva al campo, on lo informava Abimelekh. 43 Ille prendeva le armea, lo divideva in tres columnas, e se imboscava in le campo; e quando ille videva le gente sortiente del citate, ille se levava contra illes e les batteva. 44 Durante que Abimelekh, e le columna[45] que le sequeva, avantiava e se placiava al entrata del porta del citate, le altere duo columnas se jectava super omnes qui esseva in le campo, e les batteva. 45 Abimelekh attaccava le citate durante tote ille die. Ille capturava le citate e massacrava le gente qui esseva intra illo; ille rasava le citate e lo seminava de sal. 46 Quando tote le citatanos del turre de Shechem lo apprendeva, illes entrava in le refugio[46] del domo de El-berith. 47 On informava Abimelekh que tote le citatanos del turre de Shechem se habeva reunite. 48 Alora Abimelekh e tote le truppas que ille habeva con se montava le monte de Tsalmon. Ille prendeva in su mano un hacha[47], secava un ramo del arbores, lo levava e lo poneva super un humero; e ille diceva al truppas qui esseva con ille: "Vos ha vidite lo que io ha facite, hasta e face mesmo.'
49 Assi cata uno secava un ramo e sequeva Abimelekh, e illes los placiava contra le refugio[46], e incendiava le refugio[46] super illes. Assi tote le gente del turre de Shechem etiam periva, circa un mille homines e feminas.
50 Abimelekh marchava contra Thebets; ille assediava Thebets e lo capturava. 51 Il habeva intra le citate un forte turre; e tote le citatanos, homines e feminas, se refugiava ibi. Illes se includeva e montava al tecto del turre. 52 Abimelekh perveniva al turre e lo attaccava, e ille approchava le porta del turre pro incendiar lo. 53 Ma un femina lanceava super le testa de Abimelekh un mola superior e le rumpeva le cranio. 54 Sin retardo ille vocava le juvene, su scutero, e le diceva: 'Tira tu spada e da me le morte, a fin que on non dice de me: Un femina le occideva.' Assi su juvene le perciava e ille moriva. 55 Quando le homines de Israel videva que Abimelekh esseva morte, illes vadeva cata uno a su domo. 56 Assi Deo repagava Abimelekh pro le mal que ille habeva facite a su patre per occider su septanta fratres; 57 e Deo repagava mesmo le homines de Shechem pro tote lor mal. Assi le malediction de Jotham filio de Jerubbaal se compliva super illes.
CAPITULO 10
editPost Abimelekh, Tola filio de Pua filio de Dodo, un homine de Issachar, se levava pro liberar Israel. Ille habitava in Shamir in le campania montan de Ephraim. 2 Ille duceva Israel durante vinti-tres annos; alora ille moriva e esseva interrate in Shamir.
3 Post ille, Jair le gileadita se levava, e ille duceva[48] Israel durante vinti-duo annos. 4 Ille habeva trenta filios qui montava super trenta asinos, e qui habeva trenta urbes, que se appella ancora Havvoth-jair[49], in le region de Gilead. 5 Alora Jair moriva e esseva interrate in Qamon.
6 Le israelitas faceva de nove lo que displaceva al Senior. Illes serviva le Baalim e le Ashtaroth, e le deos de Aram, le deos de Sidon, le deos de Moab, le deos del ammonitas, e le deos del philisteos; illes abandonava le Senior e non Le serviva.
7 Le cholera del Senior se inflammava contra Israel, e Ille les livrava al philisteos e al ammonitas. 8 Ab ille anno[50] illes opprimeva e affligeva le israelitas — durante dece-octo annos — tote le israelitas qui esseva ultra le Jordan in le pais del amoritas que es in Gilead. 9 Le ammonitas passava le Jordan pro combatter etiam contra Juda, contra Benjamin, e contra le domo de Ephraim. Israel esseva in grande affliction.
10 Alora le israelitas clamava al Senior. Illes diceva: 'Nos ha peccate contra Te, nam nos ha abandonate nostre Deo, e nos ha Servite le Baalim.'
11 Ma le Senior diceva al israelitas: 'Io[51] vos ha salvate[51] del egyptianos, del amoritas, del ammonitas, e del philisteos. 12 Le sidonitas, Amaleq, e Maon[52] vos opprimeva etiam; e quando vos clamava a Me, Io vos salvava de lor manos. 13 Totevia vos Me ha abandonate e ha servite altere deos. Pro esso Io non vos salvara plus. 14 Va e clama al deos que vos ha seligite; que illes vos salva al tempore de vostre affliction.' 15 Le israelitas diceva al Senior: 'Nos ha peccate. Face Tu a nos quecunque Te place. Solo salva nos hodie!' 16 E illes se disfaceva del deos estranie del medio de illes, e serviva le Senior; e Ille non poteva supportar le miseria de Israel.
17 Le ammonitas se reuniva e campava in Gilead; e le israelitas assemblava e campava in Mitspah.
18 Le truppas — le chefes de Gilead — se diceva le unes le alteres, 'Que ille qui comencia le attacco contra le ammonitas sia le chef super tote le habitantes de Gilead.'
CAPITULO 11
editJephtah le gileadita esseva guerrero valorose. Ille esseva filio de un prostituta e Gilead esseva su patre. 2 Le sposa de Gilead etiam le pareva filios, e quando illes deveniva grande illes chassava Jephtah. Illes le diceva: 'Tu non hereditara in le domo de nostre patre; nam tu es filio de un altere femina.' 3 Assi Jephtah fugiva de su fratres e habitava in le pais de Tob. Van individuos congregava circa Jephtah, e illes faceva con ille incursiones.
4 Post alicun tempore, le ammonitas guerreava contra Israel. 5 E quando le ammonitas guerreava contra Israel, le seniores de Gilead vadeva a prender Jephtah ab le pais de Tob. 6 Illes diceva a Jephtah: 'Veni e sia nostre chef in le guerra contra le ammonitas.' 7 Jephtah respondeva al seniores de Gilead: 'Vos me rejectava e me chassava del domo de mi patre, ma ora, pois que vos es in pena, vos veni a me.' 8 Le seniores de Gilead diceva a Jephtah: 'Pro esso nos reveni a te ora, a fin que tu marcha a combatter contra le ammonitas e que tu sia nostre chef super tote le habitantes de Gilead.' 9 Jephtah diceva al seniores de Gilead: 'Si vos me reconduce pro combatter contra le ammonitas, e le Senior me les livra, io essera vostre chef.' 10 Le seniores de Gilead diceva a Jephtah: 'Le Senior essera teste[53] inter nos; nos facera secundo que tu ha dicite.'
11 Jephtah partiva con le seniores de Gilead, e le gente le faceva lor capite e chef. E Jephtah repeteva tote su parolas coram le Senior a Mitspah. 12 Jephtah inviava messageros al rege del ammonitas, dicente: 'Que es le mal inter me e te que tu veni a guerrear contra mi pais?' 13 Le rege del ammonitas respondeva al messageros de Jephtah: 'Quando Israel veniva de Egypto, illes se appropriava mi pais ab le Arnon usque Jabboq e usque le Jordan; rende los ora pacificamente.'
14 Jephtah inviava de nove messageros al rege del ammonitas; 15 e ille le diceva: 'Assi parla Jephtah: Israel non se appropriava le pais de Moab, ni le pais del ammonitas. 16 Nam quando illes montava de Egypto, Israel marchava per le deserto usque le mar de cannas, e veniva a Qadesh. 17 Alora Israel inviava messageros al rege de Edom, dicente: Permitte nos passar per tu pais. Ma le rege de Edom non lo consentiva. Illes inviava etiam un mission al rege de Moab, e ille refusava. E Israel restava in Qadesh. 18 Illes marchava per le deserto e circuiva le pais de Edom e le pais de Moab, e veniva al oriente del pais de Moab. Illes campava ultra le Arnon sin entrar in le territorio de Moab. 19 Israel inviava messageros a Sihon, rege del amoritas, le rege de Heshbon. Israel le diceva: "Permitte nos passar per tu pais usque nostre loco." 20 Ma Sihon non se fideva a Israel a passar per su territorio. Sihon assemblava tote su truppas e illes campava a Jahats e combatteva Israel. 21 Ma le Senior, le Deo de Israel, livrava Sihon e tote su truppas in le manos de Israel, e illes les batteva; e Israel se appropriava tote le pais del amoritas, le habitantes de ille pais. 22 Assi illes se appropriava tote le territorio del amoritas ab le Arnon usque le Jabboq, e ab le deserto usque le Jordan. 23 E ora, pois que le Senior, le Deo de Israel, dispossedeva le amoritas ante Su gente Israel, pretende tu a appropriar te lor pais? 24 Non possede tu lo que Kemosh tu deo te da a posseder? Assi nos possedera toto que le Senior nostre Deo nos ha date a posseder. 25 De plus, es tu melior que Balaq, filio de Tsippor, rege de Moab? Querelava ille con Israel o guerreava ille contra Israel? 26 Dum tres cento annos Israel habitava in Heshbon e in su dependentias, e in Aroer e in su dependentias, e in tote le urbes que es al ripas del Arnon, proque non los recovrava vos durante ille tempore? 27 Io non te ha facite ulle mal, ma tu me face damno per guerrear contra me. Que le Senior, qui judica, judica hodie inter le israelitas e le ammonitas.' 28 Ma le rege del ammonitas non ascoltava le message que Jephtah le inviava.
29 Alora le spirito del Senior veniva super Jephtah. Ille transversava Gilead e Manasseh, ille passava a Mitspeh de Gilead; e de Mitspeh de Gilead ille passava al ammonitas. 30 E Jephtah faceva voto al Senior e diceva: 'Si Tu pone in mi manos le ammonitas, 31 quicunque sortira del portas de mi domo al incontro de me, a mi salve retorno del ammonitas, essera consecrate al Senior e io le offerera pro holocausto.' 32 Jephtah avantiava verso le ammonitas, e ille les attaccava; e le Senior les livrava in su manos. 33 Ille les batteva ab Aroer usque Minnith, vinti urbes, e usque Abeicheramin. Il esseva un multo grande defaite. Assi le ammonitas esseva humiliate ante le israelitas.
34 Quando Jephtah arrivava a su domo in Mitzpah, ecce su filia sortiva al incontro de ille con tamburinos e con dansas. Illa esseva su infante unic; ultra de illa[54] ille non habeva filio o filia.
35 Quando ille la videva, ille lacerava su vestimentos e diceva, 'Ah, filia mie, tu me ha abattite a basso; tu ha devenite mi turbator; nam io ha aperite mi bucca al Senior, e io non pote retraher.' 36 Illa le diceva, 'Patre mie, tu ha votate[55] al Senior; face a me secundo que ha sortite de tu bucca, pois que le Senior te ha vindicate contra vostre inimicos, le ammonitas.' 37 E illa diceva: 'Que isto se face pro me: lassa me libere durante duo menses, que io vaga le montes con mi amicas, e que ibi io deplora mi virginitate.' 38 Ille respondeva: 'Va.' Ille la lassava libere pro duo menses, e illa con su amicas vadeva e deplorava su virginitate super le montes. 39 Post duo menses, illa retornava a su patre, e ille la faceva como ille habeva votate. Illa non habeva cognoscite un homine. Assi il deveniva le costume in Israel 40 que le filias de Israel se reuni cata anno, durante quatro dies per anno, pro lamentar le filia de Jephtah le gileadita.
CAPITULO 12
editLe homines de Ephraim se reuniva e passava a Tsaphon. Illes diceva a Jephtah: 'Proque marchava tu a combatter le ammonitas sin vocar nos a marchar con te? Nos incendiara tu domo simul con te.' 2 Jephtah les respondeva: 'Io e mi gente esseva in grande conflicto con le ammonitas; e quando io vos vocava vos non me salvava de lor manos. 3 Quando io videva que vos non velle salvar me, io riscava mi vita e avantiava contra le ammonitas, e le Senior les livrava in mi manos. Proque ha vos venite a me pro guerrear contra me?' 4 Jephtah reuniva tote le homines de Gilead e pugnava con Ephraim; e le homines de Gilead batteva le ephraimitas, nam illes habeva dicite: 'Vos[56] es fugitivos de Ephraim, Gilead es in le medio de Ephraim e in le medio de Manasseh.'[56] 5 Le gileaditas occupava le vados del Jordan contra le ephraimitas; e quando un fugitivo de Ephraim diceva: 'Lassa me passar,' le homines de Gilead le demandava: 'Es tu ephraimita?' Si ille respondeva 'Non', 6 alora illes diceva: 'Dice shibboleth.' E ille diceva 'sibboleth', nam ille non poteva pronunciar lo correctemente; alora illes le sasiva e le jugulava presso le vados del Jordan. Quaranta-duo mille ephraimitas cadeva a ille tempore.
7 Jephtah duceva Israel durante sex annos. Alora Jephtah le gileadita moriva e esseva interrate in uno del urbes de Gilead.
8 Post ille, Ibtsan de Beth-lehem[57] duceva Israel. 9 Ille habeva trenta filios, e ille maritava trenta filias foras, e ille traheva de foras trenta feminas pro su filios. Ille duceva Israel durante septe annos. 10 Alora Ibtsan moriva e esseva interrate in Beth-lehem.
11 Post ille, Elon le zebulunita duceva Israel; e ille duceva Israel durante dece annos. 12 Alora Elon le zebulunita moriva e ille esseva interrate in Aijalon in le territorio de Zebulun.
13 Post ille, Abhdon filio de Hillel le pirathonita duceva Israel. 14 Ille habeva quaranta filios e trenta granfilios, qui montava super septanta asinos. Ille duceva Israel durante octo annos. 15 Alora Abhdon, filio de Hillel le pirathonita, moriva, e ille esseva interrate in Pirathon, in le territorio de Ephraim, in le campania montan del amaleqitas.
CAPITULO 13
editLe israelitas faceva de nove lo que displaceva al Senior; e le Senior les livrava in le manos del philisteos durante quaranta annos. 2 Il habeva un homine de Tsorah, del familia de Dan, cuje nomine esseva Manoach. Su sposa esseva sterile e non pareva infantes. 3 Un angelo del Senior appareva al femina e la diceva: 'Ecce, tu es sterile e non ha parite infantes; ma tu concipera e tu parera un filio. 4 Ora guarda te de non biber vino ni bibita intoxicante, e non mangia alique immunde. 5 Nam tu va conciper e tu parera un filio. Le rasorio non toccara su capite; nam le infante essera un nazarita a Deo ab le ventre; e ille comenciara a salvar Israel del philisteos.'
6 Le femina vadeva e diceva a su marito: 'Un homine de Deo veniva a me, e su aspecto esseva como le aspecto de un angelo de Deo, multo terribile; io non le demandava de ubi ille esseva, e ille non me diceva su nomine. 7 Ma ille me diceva: 'Tu va conciper e tu parera un filio; e ora non bibe vino ni bibita intoxicante, e non mangia alique immunde; nam le infante essera un nazarita a Deo ab le ventre usque le die de su morte.'
8 Manoach supplicava le Senior e diceva: 'Ah, Senior, que le homine de Deo, quem Tu inviava, veni ancora a nos, e que ille nos insenia como nos debe ager con le infante qui nascera.' 9 Deo ascoltava le supplication, e le angelo de Deo veniva ancora al femina. Illa esseva sedite in le campo, e Manoach su marito non esseva con illa. 10 Le femina curreva con haste a relatar lo a su marito. Illa le diceva: 'Le homine qui veniva le altere die ha apparite.' 11 Manoach se levava, sequeva le femina, vadeva al homine e le demandava: 'Es tu le homine qui parlava al femina?' Ille respondeva, 'Io es.' 12 Manoach diceva: 'Que tu parolas se compli tosto! Qual regulas ha a esser observate pro le puero?' 13 Le angelo del Senior diceva a Manoach: 'Le femina se abstinera de toto que io la ha dicite. 14 Illa non mangiara alique que veni del vite, illa non bibera vino ni bibita intoxicante, illa non mangiara alique immunde; illa observara toto que io la ha commandate.'
15 Manoach diceva al angelo del Senior: 'Que nos te detene e te prepara un capretto.' 16 Le angelo del Senior respondeva a Manoach: 'Ben que tu me detene, io non mangiara tu alimento; ma si tu presenta un holocausto, tu lo offerera al Senior.' Nam Manoach non sapeva que ille esseva un angelo del Senior. 17 Manoach diceva al angelo del Senior: 'Qual es tu nomine a fin que nos te honora quando tu parolas se compli?' 18 Le angelo del Senior le respondeva: 'Non demanda mi nomine; illo es incognoscibile. 19 Manoach prendeva le capretto e le oblation de farina, e ille los offereva super le rocca al Senior; e un[58] prodigio eveniva[58] dum Manoach e su sposa reguardava. 20 Quando le flammas montava ab le altar verso le celo, le angelo del Senior ascendeva in le flammas del altar, dum Manoach e su sposa reguardava; e illes cadeva le facie al solo. 21 Le angelo del Senior non appareva plus a Manoach e su sposa. Alora Manoach comprendeva que ille esseva un angelo del Senior. 22 E Manoach diceva a su sposa: 'Nos va morir, nam nos ha vidite un esser divin.' 23 Ma su sposa le diceva: 'Si le Senior habeva volite facer nos morir, Ille non haberea acceptate de nos un holocausto e un oblation de farina, Ille non nos haberea facite vider tote isto, e Ille non nos haberea facite audir ora tal cosas como istos.'
24 Le femina pareva un filio, e illa le dava le nomine de Samson. Le infante cresceva, e le Senior le benediceva. 25 Le spirito del Senior comenciava a agitar le in le campamento de Dan, inter Tsorah e Eshtaol.
CAPITULO 14
editSamson descendeva a Timnah; e in Timnah ille videva un femina inter le filias del philisteos. 2 Quando ille remontava, ille diceva a su patre e a su matre, 'Io ha vidite in Timnah un femina del filias del philisteos; prende la per favor pro mi sposa. 3 Su patre e su matre le diceva: 'An il non ha un femina inter le filias de tu fratres e inter tote mi gente que tu va prender un sposa del philisteos incircumcise?' Ma Samson respondeva a su patre: 'Prende la pro me, nam illa me place.' 4 Su patre e su matre non sapeva que illo veniva del Senior; nam ille[59] cercava un pretexto contra le philisteos. Le philisteos dominava super Israel a ille tempore.
5 Alora Samson descendeva con su patre e su matre a Timnah. E quando illes arrivava al vinias de Timnah, ecce, un juvene leon rugiente veniva al incontro. 6 Le spirito del Senior le sasiva, e, con nihil in su mano, ille lo lacerava como on lacera un capretto; ma ille non diceva a su patre e a su matre lo que ille habeva facite. 7 Alora ille descendeva e parlava al femina, e illa placeva Samson. 8 Plus tarde ille se rendeva de nove pro prender la, e ille se deviava pro vider le cadavere del leon; e, ecce, il habeva un essame de apes in le skeleto del leon, e melle. 9 Ille lo recolligeva in su manos e lo mangiava dum ille se promenava; e quando ille arrivava a su patre e su matre ille les dava de illo e illes mangiava; ma ille non les diceva que ille habeva recolligite le melle del skeleto del leon.
10 Su patre descendeva al femina; e Samson faceva ibi un festino; nam assi le juvenes esseva accostumate de facer. 11 Quando illes le videva, illes designava trenta companiones a esser con ille. 12 Samson les diceva: 'Io va proponer vos un enigma; si vos lo me explica durante le septe dies del festino, io vos dara trenta tunicas de lino e trenta vestimentos de recambio; 13 ma si vos non pote explicar lo, alora vos me dara trenta tunicas de lino e trenta vestimentos de recambio.' Illes le diceva: 'Propone tu enigma quo nos lo ascolta.' 14 E ille les diceva:
'Del mangiator sortiva alimento,
E del forte sortiva le dulcor.'
Durante tres dies illes non poteva explicar le enigma. 15 Le septime[60] die, illes diceva al sposa de Samson: 'Induce tu marito de explicar nos le enigma, alteremente nos incendiara te e le domo de tu patre; ha tu invitate nos hic[61] pro impovrir nos?' 16 Le femina de Samson plorava ante ille e diceva: 'Tu ha pro me solo le odio, tu non me ama; tu ha proponite a mi gente un enigma, ma tu non lo ha explicate a me.' E ille la respondeva: 'Mesmo a mi patre e a mi matre io non lo explicava, an io lo explicara a te?' 17 Illa plorava ante ille durante le septe dies que dura lor festino; e le septime die, tanto illa le pressava, que ille la lo explicava; e illa explicava le enigma a su gente. 18 Le septime die ante le poner del sol, le citatanos le diceva:
'Que es plus dulce que melle,
E que es plus forte que un leon?'
Ille respondeva:
'Si vos non habeva arate con mi vitella,
Vos non haberea divinate mi enigma!'
19 Le spirito del Senior le sasiva. Ille descendeva a Ashqelon e occideva trenta de lor homines. Ille les spoliava, e dava le vestimentos a illes qui habeva explicate le enigma. Ille esseva inflammate de cholera, dum ille montava al domo de su patre. 20 Le sposa de Samson alora se maritava con uno qui habeva essite un amico de ille.
CAPITULO 15
editAlicun tempore postea, al station del anno pro le recoltar del frumento, Samson visitava su sposa e la portava un capretto. Ille diceva: 'Io vole entrar in le camera a mi sposa.' Ma le patre de su sposa non le permitteva de entrar. 2 Le patre diceva: 'Io pensava que tu la odiava in toto, dunque io la dava a tu companion. An su juvene soror non es plus belle que illa?' 3 Samson diceva super illes: 'Iste vice io non essera culpabile verso le philisteos pro le damno que io les facera.' 4 Samson vadeva e attrappava tres cento vulpes[62]. Ille prendeva torchas e, tornante cauda contra cauda, ille poneva un torcha inter cata par de caudas. 5 Ille incendeva le torchas, laxava le vulpes in le frumento stante del philisteos, e incendiava e le pilas e le frumento stante, e etiam vinias[63] e olivas. 6 Le philisteos demandava: 'Qui ha facite isto?' On respondeva: "Samson, le filio affin del timnita, proque iste prendeva su sposa e la dava a su companion.' Igitur le philisteos montava e illes la ardeva e su patre[64]. 7 Samson les diceva: 'Si vos age assi, io me vengiara de vos e postea io cessara.' 8 Ille les batteva, gamba[65] super coxa[65], con grande carnage. Alora ille descendeva e restava in le caverna del rocca de Etam.
9 Alora le philisteos montava, campava in Juda, e se extendeva super Lechi. 10 Le homines de Juda demandava: 'Proque ha vos montate contra nos?' Illes respondeva: 'Nos ha montate pro ligar Samson, pro facer a ille como ille faceva a nos.' 11 Igitur tres mille homines de Juda descendeva al caverna del rocca de Etam e diceva a Samson: 'Non sape tu que le philisteos domina super nos? Proque nos ha tu facite isto?' Ille respondeva: 'Como illes faceva a me assi io ha facite a illes.' 12 Illes le diceva: 'Nos ha descendite pro ligar te, quo nos pote livrar te in le manos del philisteos.' Samson les diceva: 'Jura me que vos mesme non me attaccara.' 13 Illes le respondeva: 'Non; nos vole solo ligar te e livrar te in lor manos; nos non te occidera.' Assi illes le ligava con duo cordas, e le faceva sortir del rocca. 14 Quando ille arrivava a Lechi, le philisteos veniva critante a su incontro; alora le spirito del Senior le sasiva, e le cordas super su brachios deveniva como lino que se incendia, e su ligaturas cadeva de su manos. 15 Ille trovava un maxilla fresc de un asino, ille extendeva su mano pro prender lo, e ille batteva con illo un mille homines. 16 Samson diceva:
'Con le maxilia de un asino,
Pilas super pilas![66]
Con le maxilla de un asino
Io ha battite mille homines.'
17 Quando ille habeva finite de parlar, ille jectava le maxilla de su manos. Dunque on appellava ille loco Ramath-lechi[67]. 18 Habente multo sete, ille invocava le Senior e diceva: 'Tu mesme ha accordate iste grande victoria per le mano de Tu servo; e ora morirea io de sete, e caderea io in le manos del incircumcise?' 19 Assi Deo findeva le cavo que es in Lechi, e aqua sortiva de illo; ille bibeva, su spirito se reanimava e ille se reviveva. Pro esso on lo appellava En-haqqgore, que es in Lechi usque hodie.
20 Ille duceva Israel in le tempore del philisteos durante vinti annos.
CAPITULO 16
editSamson partiva pro Gaza; ibi ille incontrava un meretrice e ille vadeva a illa. 2 On[68] diceva al gazitas[68]: 'Samson ha arrivate hic.' Assi illes le circumfereva e se le imboscava tote le nocte al porta del citate, e illes restava tranquille tote le nocte, dicente: 'Quando le lumine del die veni nos le occidera.' 3 Ma Samson jaceva in le lecto usque le medie-nocte. A medie-nocte ille se levava, sasiva le portas del entrata del citate con le duo palos, e los evelleva con le barra. Ille los poneva super su humeros e los portava al summitate del monte que es apud Hebron.
4 Postea ille amava un femina in le valle de Soreq cuje nomine esseva Delilah. 5 Le princes del philisteos montava verso illa e la diceva: 'Blandi le pro saper de ubi su grande fortia le veni, e per qual medio nos pote superar le, ligar le, e facer le impotente; e cata uno de nos te dara mille e cento pecias de argento.' 6 Dunque Delilah diceva a Samson: 'Dice me, de ubi veni tu grande fortia, e con que debe on ligar te pro facer te impotente.' 7 Samson la respondeva: 'Si on me ligava con septe cordas fresc que non habeva essite siccate, io devenirea debile e io esserea como ulle altere homine.' 8 Alora le princes del philisteos la apportava septe cordas fresc que non habeva essite siccate. Illa le ligava per illos, 9 dum un imboscada attendeva in le camera de illa. Alora illa le diceva: 'Le philisteos es super te, Samson!' E ille rumpeva le cordas como un corda de stoppa se rumpe quando illo tocca le foco. E le secreto de su fortia restava incognite. 10 Delilah diceva a Samson: 'Tu ha burlate de me, tu me ha dicite mendacios! Ora dice me con que on pote ligar te.' 11 Ille la diceva: 'Si on me ligava per cordas nove con que on non ha travaliate, io devenirea debile e esserea como ulle altere homine.' 12 Dunque Delilah prendeva cordas nove e le ligava per illos, e illa le diceva: 'Le philisteos es super te, Samson! E le imboscada attendeva in un camera. E ille los rumpeva de su brachios como un filo. 13 Alora Delilah diceva a Samson: 'Usque ora tu ha burlate de me, e tu me ha dicite mendacios; dice me con que on pote ligar te.' Ille la diceva: 'Si tu texe le septe tressas de mi capite con le catena de texito.' 14 E illa lo fixava per un cavilia e le diceva: 'Le philisteos es super te, Samson!' E ille se eveliava de su somno e evelleva le cavilia del telario e le texito.
15 Igitur illa le diceva: 'Como pote tu dicer que tu me ama, quando tu non confide in me? Ecce tres vices que tu ha burlate de me e tu non me ha declarate de ubi veni tu grande fortia.' 16 Finalmente, post que illa le habeva importunate e tormentate sin pausa, su anima se impatientava al morte, 17 e ille confideva toto in illa. Ille la diceva: 'Nulle rasorio ha jammais toccate mi capite, nam io ha essite nazarita a Deo desde le sino de mi matre. Si io esseva rasate mi fortia me abandonarea e io devenirea debile, e io esserea como ulle altere homine.'
18 Delilah, vidente que ille habeva confidite toto in illa, mandava vocar le princes del philisteos dicente: 'Monta altere vice, nam ille ha confidite toto in me.' E le princes del philisteos montava verso illa e apportava le argento in lor manos. 19 Illa le addormiva super su genus. Illa vocava un homine e illa le faceva rasar le septe tressas de su capite; assi illa le debilitava e le faceva impotente: su fortia partiva de ille. 20 Alora illa diceva: 'Le philisteos es super te, Samson!' E ille se eveliava de su somno e diceva: 'Io sortira como de habitude pro succuter me.' Nam ille non sapeva que le Senior habeva partite de ille. 21 Le philisteos le sasiva e illes evelleva su oculos. Illes le apportava a Gaza. Illes le ligava con catenas de bronzo, e ille tornava le mola in le prision. 22 Tamen le capillos de su capite recomenciava a crescer post haber essite rasate.
23 Ora le princes del philisteos se congregava pro offerer un grande sacrificio a Dagon lor deo, e pro gauder; illes diceva: 'Nostre deo ha livrate in nostre manos Samson nostre inimico.' 24 E quando le gente le videva, illes cantava laudes a lor deo, cantante:
"Nostre deo ha livrate in le manos nostre
Le inimico qui vastava nostre pais,
E occideva tante nos.'
25 Quando lor corde se allegrava, illes diceva: 'Voca Samson, que ille nos diverte.' On faceva sortir Samson del prision; e ille jocava ante illes; e illes le faceva star inter le pilares. 26 Samson diceva al puero qui le teneva per le mano: 'Lassa me toccar le pilares que supporta le edificio, a fin que io me appoia super illos.' 27 Le edificio esseva plen de homines e feminas; e tote le princes del philisteos esseva ibi; e il habeva super le tecto circa tres mille homines e feminas qui reguardava Samson jocar. 28 Alora Samson invocava le Senior, e diceva: 'Senior Deo, memora me, io Te preca, e da me le fortia solo iste vice, O Deo, que de un sol colpo io me vengia del philisteos pro mi duo oculos.' 29 E Samson imbraciava le duo pilares central super le quales le edificio reposava, e ille se appoiava contra illos, le un esseva a su dextera e le altere a su leve. 30 Samson diceva: 'Que io mori con le philisteos! Ille inclinava fortemente, e le edificio cadeva super le princes e super tote le gente qui esseva intra. Illes que ille faceva morir a su morte esseva plus numerose que illes quem ille faceva morir durante su vita. 31 Su fratres e tote le familia de su patre descendeva, e illes le prendeva e le altiava e le interrava inter Tsorah e Eshtaol in le tumba de su patre Manoach. Ille habeva ducite Israel durante vinti annos.
CAPITULO 17
editIl habeva un homine in le campania montan de Ephraim cuje nomine esseva Mikhayehu[69]. 2 Ille diceva a su matre: 'Le mille e cento pecias de argento que on prendeva de te e concernente le quales tu faceva un imprecation que tu repeteva in mi aures — io tene ille argento, io lo prendeva.' E su matre diceva: 'Sia benedicte mi filio del Senior.' 3 Ille rendeva a su matre le mille e cento pecias de argento, e su matre diceva: 'Io consecra de mi mano le argento al Senior, a fin de facer de illo pro mi filio un imagine taliate e un imagine fundite; assi io te lo rendera.' 4 E quando ille rendeva a su matre le argento, su matre prendeva duo cento pecias de argento e los dava al fundator qui faceva de illo un imagine taliate e un imagine fundite; e illo restava in le domo de Mikhayehu.
5 Le homine Mikhayehu habeva un domo de Deo; ille habeva facite un ephod e teraphim, e ille habeva consecrate un de su filios qui le serviva de sacerdote. 6 In ille dies il non habeva rege in Israel; cata uno faceva lo que le semblava ben.
7 Il habeva un juvene de Bethlehem de Juda — del familia de Juda — qui esseva levita, e ille sojornava ibi. 8 Iste homine habeva partite del citate de Bethlehem de Juda pro trovar un loco ubi ille poteva demorar. Durante su camminar ille veniva al domo de Mikhayehu in le campania montan de Ephraim. 9 Mikhayehu le demandava: 'De ubi veni tu?' Ille respondeva: 'Io es levita de Bethlehem de Juda, e io cammina pro cercar un loco ubi io pote demorar.' 10 Mikhayehu le diceva: 'Resta con me, e sia patre e sacerdote a me, e io te dara dece pecias de argento per anno, un apparato de vestimentos, e tu victo.' Dunque le levita entrava[70]. 11 Le levita consentiva de demorar con le homine, e le juvene deveniva como un de su proprie filios. 12 Mikhayehu consecrava le levita, e le juvene deveniva su sacerdote e demorava in le domo de Mikhayehu. 13 Mikhayehu se diceva: 'Ora io sape que le Senior me prosperara, pois que io ha le levita pro sacerdote.'
CAPITULO 18
editIn ille dies il non habeva rege in Israel; e in ille dies le tribo de Dan se cercava un territorio pro establir se; nam usque ille die nulle territorio habeva essite assignate a illes inter le tribos de Israel. 2 Le danitas inviava de lor familias cinque homines de lor total, homines valente, de Tsorah e de Eshtaol, pro explorar le pais e pro examinar lo; illes les diceva: 'Va, examina le pais.' Illes arrivava in le campania montan de Ephraim usque le domo de Mikhayehu, e illes pernoctava ibi. 3 Quando illes esseva presso le domo de Mikhayehu, illes recognosceva le inflexion de voce[71] del juvene levita, e illes le approchava e le demandava: 'Qui te apportava hic? Que face tu in iste loco? Que ha tu hic?' 4 Ille les respondeva: 'Mikhayehu faceva pro me tal e tal cosa, ille me ingagiava, e io deveniva su sacerdote.' 5 Illes le diceva: 'Alora consulta Deo, a fin que nos pote saper si nostre mission succedera.' 6 Le sacerdote les diceva: 'Va in pace; le viage que vos face es sub le reguardo del Senior.'
7 Le cinque homines partiva e illes arrivava a Laish. Illes videva que le gente, qui esseva ibi, viveva in securitate, a modo del sidonios, tranquille e secur; nam[72] il non habeva alicuno in le pais qui velle molestar les o dominar super illes[72]. De plus illes esseva lontan del sidonios e non habeva relationes con alicuno.
8 Illes reveniva a lor parentela in Tsorah e Eshtaol, e lor parentela les demandava: 'Que[73] ha il a reportar?'[73] 9 Illes respondeva: 'Que nos monta simul contra illes; nam nos ha vidite le pais e illo es multo bon, e vos perde le tempore![74] Non tarda; va e invade le pais e prende possession de illo. 10 Quando vos entra, vos venira verso un gente insuspecte. Le pais es vaste[75] , e Deo lo ha date in vostre manos; un loco ubi nihil manca de toto que es in le terra.
11 Sex cento homines del familia de Dan partiva de Tsorah e de Eshtaol, munite de lor armas de guerra. 12 Illes montava e campava in Qiriath-jearim, in Juda. Pro esso, ille loco, que es detra Qiriath-jearim, se appella usque iste die Machanehdan. 13 Illes passava de ibi in le campania montan de Ephraim, e illes veniva usque le domo de Mikhayehu. 14 Hic le cinque homines, qui habeva vadite pro explorar le region de Laish, observava a lor parentela: 'Sape vos que il ha in iste domos un ephod, e teraphim, e un imagine taliate, e un imagine fundite? Ora vos sape lo que vos ha a facer.' 15 Illes se tornava ibi e entrava le domo del juvene levita in le domo de Mikhayehu, e le salutava[76]. 16 Le sex cento homines del danitas, munite de lor armas de guerra, stava al entrata del porta, 17 durante que le cinque homines, qui habeva vadite pro explorar le pais, entrava e prendeva le imagine taliate, le ephod, le teraphim, e le imagine fundite; e le sacerdote stava al entrata con le sex cento homines munite de armas de guerra. 18 Quando istes entrava le domo de Mikhayehu e prendeva le imagine taliate del ephod, le teraphim e le imagine fundite, le sacerdote les diceva: 'Que face vos?' 19 Illes le diceva: 'Tace; pone tu mano super tu bucca! Veni con nos e sia pro nos un patre e un sacerdote. Que es melio, que tu servi de sacerdote al domo de un sol homine, o que tu servi de sacerdote a un tribo e un familia in Israel?' 20 Le sacerdote se allegrava, e ille prendeva le ephod, le teraphim, e le imagine taliate, e se jungeva al gente.
21 Illes se mitteva in cammino de nove, ponente avante le infantes, le bestial e le bagage. 22 Quando illes esseva jam lontan del domo de Mikhayehu, le homines qui esseva in le domos presso le domo de Mikhayehu se reuniva e attingeva le danitas qui se tornava e diceva a Mikhayehu: 'Que te occurre? Proque ha vos reunite vos?' 24 Ille respondeva: 'Vos ha prendite le deos que io faceva, e le sacerdote, e vos ha partite, e que me resta? Como pote vos dicer me: "Que te occurre?"' 25 Le danitas le diceva: 'Non face audir tu voce presso nos, a fin que alicun homines choleric non vos attacca, e tu e tu familia peri.' 26 E le danitas continuava lor via; dum Mikhayehu, vidente que illes esseva plus forte que ille, se tornava e reveniva a su domo. 27 Illes prendeva lo que Mikhayehu habeva facite e etiam le sacerdote quem ille habeva acquirite, e illes veniva a Laish, a un gente tranquille e insuspecte; illes les percuteva a filo de spada; e illes incendiava le citate. 28 Il non habeva alicuno a liberar lo, proque illo esseva lontan de Sidon, e illes non habeva relationes con altere homines; illo esseva in le valle de Beth-rechob. Illes reedificava le citate e habitava ibi. 29 Illes lo appellava Dan, in le nomine de Dan lor patre, qui esseva filio de Israel, ma olim le citate se appellava Laish. 30 Le danitas se erigeva le imagine taliate; e Jonathan, filio de Manasseh, ille e su filios esseva sacerdotes al tribo del danitas usque le epocha del captivitate del pais. 31 Illes manteneva le imagine taliate, que Mikhayehu habeva facite, durante tote le tempore que le domo de Deo esseva in Shiloh.
CAPITULO 19
editIn ille tempore quando il non habeva rege in Israel, un levita qui sojornava al extremitate del campania montan de Ephraim prendeva como concubina un femina de Bethlehem in Juda. 2 Su concubina ageva como prostituta verso ille, e illa partiva al domo de su patre a Bethlehem in Juda, ubi illa restava le spatio de quatro menses. 3 Alora su marito se levava e, con un servitor e duo asinos, vadeva verso illa pro cortesar la e reconducer la. Illa le faceva entrar in le domo de su patre; e quando le patre del doncella le videva, ille se allegrava de incontrar le. 4 Su patre affin, le patre del doncella, insisteva e ille restava tres dies; illes mangiava, e bibeva e pernoctava ibi.
5 Le quarte die illes se levava de bon hora, e ille se disponeva a partir; ma le patre del doncella diceva a su filio affin: 'Mangia alique pro dar te fortia, e alora vos pote partir.' 6 Ambes se sedeva e mangiava e bibeva. Alora le patre del doncella diceva al homine: 'Si il te place, pernocta, e que tu te allegra.' 7 Le homine se levava pro partir; ma su patre affin insisteva usque ille pernoctava de nove. 8 Ille se levava de bon hora le quinte die pro partir, e le patre del doncella diceva: 'Prende alique a mangiar, e tarda usque le declino del die;' e ambes mangiava. 9 Alora le homine, su concubina, e su servitor se levava pro partir. Su patre affin, le patre del doncella le diceva: 'Ecce le die decresce verso le vespera, pernocta. Ecce le die declina; pernocta hic e allegra vos. Deman vos pote mitter vos in cammino de bon hora pro vader a tu domo.' Ma le homine refusava de pernoctar. Ille se levava e partiva. Ille arrivava usque le vicinitate de Jebus — que es Jerusalem; e il habeva con ille un par de asinos, sellate, e su concubina esseva con ille. 11 Pois que illes esseva presso Jebus, e le die jam se exhauriva, le servitor diceva a su maestro: 'Que nos dirige nos a iste citate del jebusitas e nos pernoctara in illo.' 12 Ma su maestro le diceva: 'Nos non entrara in un citate de estranieros qui non es de Israel; ma nos passara a Gibeah.' 13 Ille diceva ancora a su servitor: 'Va, que nos approcha un de iste locos e nos pernoctara in Gibeah, o in Ramah.' 14 Dunque illes continuava lor marcha, e le sol se poneva quando illes esseva presso Gibeah de Benjamin. 15 Illes tornava ibi e entrava pro pernoctar in Gibeah; ille vadeva e se sedeva in le placia del citate, nam il habeva nemo qui les admitterea in su domo pro pernoctar. 16 Le vespera, un vetulo veniva de su travalio in le campo; iste homine esseva del campania montan de Ephraim e ille sojornava in Gibeah, ma le gente del loco esseva benjaminitas. 17 Ille levava su oculos e videva le viagiator in le placia del citate. Le vetulo le diceva: 'Ubi va tu, e de ubi veni tu?' 18 Ille le respondeva: 'Nos viagia ab Bethlehem in Juda usque le extremitate del campania montan de Ephraim, de ubi io es. Io vadeva a Bethlehem in Juda, e io va ora al domo del Senior; ma nemo me admitte in su domo. 19 Il ha totevia palea e forrage pro nostre asinos; il ha etiam pan e vino pro me, pro tu serva, e pro le puero qui es con le servos; nihil nos manca.' 20 Le vetulo diceva: 'Sia le pace con te. Io me cargara de tote tu besonios, solo non pernocta in le placia.'
21 Ille les faceva entrar in su domo, e ille dava forrage al asinos. Illes se lavava le pedes e alora illes mangiava e bibeva. 22 Durante que illes se gaudeva, le homines del citate, gente perverse, circumfereva le domo e batteva super le porta. Illes diceva al vetulo, le maestro del domo: 'Face sortir le homine qui entrava in tu domo quo nos le cognosce.' 23 Le maestro del domo sortiva e les diceva: 'Non, mi fratres, non face le mal, io vos preca; pois que iste homine ha entrate in mi domo, non committe iste infamia. 24 Ecce mi filia, un virgine, e su concubina; io las menara foras, e abusa de illas e face las lo que vos place; ma non committe a iste homine tal infamia.' 25 Ma le homines non velle ascoltar le; alora le homine sasiva su concubina e les la menava foras. Illes la cognosceva e abusava de illa tote le nocte usque le matino; al levar del aurora illes la relaxava.
26 Verso le matino le femina reveniva, e illa cadeva al entrata del domo ubi su maestro esseva, e illa restava ibi usque il esseva die. 27 Le matino su maestro se levava, aperiva le portas del domo e sortiva pro continuar su viage, e, ecce le femina su concubina jaceva al entrata del domo, le manos super le limine. 28 Ille la diceva: 'Leva te, que nos va.' Ma il non habeva responsa. Alora ille la poneva super le asino, e partiva pro vader a su demora. 29 Quando ille veniva in su domo, ille prendeva un cultello, sasiva su concubina, e la secava, membro[77] pro membro[77], in dece-duo partes, que ille inviava per tote le territorio de Israel. 30 Tote illes qui lo videva, diceva: 'Tal cosa non ha evenite e non ha essite vidite ab le die que le israelitas sortiva de Egypto usque iste die; prende le cosa a corde; consulta vos, e parla.'
CAPITULO 20
editIgitur tote le israelitas — ab Dan usque Beersheba e le pais de Gilead — sortiva, e le communitate reuniva como un sol homine ante le Senior a Mitspah. 2 Le chefes de tote le gente, de tote le tribos de Israel se presentava in le assemblea del gente de Deo: quatro cento mille soldatos de pede tirante le spada. — 3 Le benjaminitas apprendeva que le israelitas habeva montate a Mitspah[78]. — Le israelitas diceva: 'Dice nos como se committeva iste crimine?' 4 E le levita, le marito del femina occidite, respondeva: 'Io veniva a Gibeah, de Benjamin, con mi concubina, pro pernoctar. 5 Le citatanos de Gibeah se levava contra me e circumfereva le domo durante le nocte; illes intendeva occider me, e illes violava mi concubina usque illa moriva. 6 Io sasiva mi concubina e io la secava in pecias que io inviava per tote le territorio de Israel; nam illes committeva un crimine infamante in Israel. 7 Ecce, vos es omnes israelitas, consulta vos, e prende hic un decision.' 8 Tote le gente se levava como un sol homine e declarava: 'Nemo de nos vadera in nostre tenta, e nemo retornara in nostre domo. 9 Ma isto es lo que nos facera a Gibeah: nos marchara contra illo secundo le sorte; 10 nos prendera de tote le tribos de Israel dece homines per cento, cento per mille, e mille per dece mille, pro approvisionar le truppas, a fin que illes face, quando illes veni a Gibeah de Benjamin, secundo tote le infamia que illo ha committite in Israel.' 11 Assi tote le homines de Israel, unite como un sol homine, se assemblava contra le citate.
12 Le tribos de Israel inviava homines a tote le familias de Benjamin, dicente: 'Que crimine es iste que se ha committite inter vos? 13 Livra ora ille perversos qui es in Gibeah a fin que nos les face morir, e que nos extirpa le mal del medio de Israel.' Ma le benjaminitas non accederea al demanda de lor fratres, le israelitas. 14 Le benjaminitas sortiva de lor citates e se assemblava a Gibeah pro combatter le israelitas. 15 Le[79] benjaminitas qui veniva ille die del citates formava 26.000 homines tirante le spada, sin contar le habitantes de Gibeah qui formava 700 homines selecte. 16 Inter tote iste gente il habeva 700 homines selecte qui esseva sinistro-mane; tote de illes poteva lancear un petra a un capillo sin mancar lo.
17 Le numero de israelitas reunite, sin contar Benjamin, esseva 400.000 homines tirante le spada, omnes guerreros. 18 Illes se levava e montava a Beth-el pro inquirer de Deo; le israelitas demandava: 'Qui de nos montara primo a combatter le benjaminitas?' E le Senior respondeva: 'Juda primo.' 19 Le israelitas se levava le matino e illes campava contra Gibeah. 20 E le homines de Israel avantiava pro combatter les de Benjamin, e illes se rangiava in battalia contra illes a Gibeah. 21 Le benjaminitas sortiva de Gibeah e illes abatteva ille die vinti-duo mille homines de Israel. 22 Le armea, le homines de Israel, se incoragiava e illes se rangiava de nove in battalia in le locos ubi illes se placiava le prime die. 23 Nam le israelitas habeva montate e plorate ante le Senior usque le vespera. Illes habeva demandate le Senior, dicente: 'Debe io avantiar de nove pro combatter le filios de Benjamin, mi fratre?' E le Senior habeva respondite: 'Monta contra ille.'
24 Le israelitas avantiava contra le benjaminitas, le secunde die. 25 E le benjaminitas sortiva de Gibeah contra illes le secunde die e abatteva dece-octo mille israelitas, omnes guerreros.
26 Alora tote le israelitas, tote le armea, montava e veniva a Beth-el, e illes se sedeva ibi plorante ante le Senior. Illes jejunava ille die usque le vespera, e illes offereva holocaustos e sacrificios de ben-esser al Senior. 27 Le israelitas consultava le Senior — nam le arca del alliantia de Deo esseva ibi alora, 28 e Phineas filio de Eleazar filio de Aharon ministrava alora ante Ille — 'Debe io sortir de nove pro combatter contra le filios de Benjamin mi fratre, o cessara io?' Le Senior respondeva: 'Monta, nam deman Io les livrara in tu manos.'
29 Alora Israel placiava un imboscada circum Gibeah. 30 E le tertie die le israelitas montava contra le benjaminitas, como antea, e illes se rangiava in battalia a Gibeah. 31 Le benjaminitas sortiva a incontrar le armea, e illes se traheva del citate; illes comenciava a batter e occider inter le gente, como le altere vices, super le camminos del quales un monta a Beth-el e le altere a Gibeah per le campania, e illes occideva circa trenta homines de Israel. 32 Le benjaminitas se diceva: 'Illes es battite ante nos como antea.' Ma le israelitas diceva: 'Que nos fugi e les trahe ab le citate al camminos.' 33 E tote le israelitas se levava de lor locos e illes se rangiava a Baal-tamar ; e le imboscada de Israel se lanceava de lor loco, de Maareh-geba. 34 Assi 10.000 homines selecte de tote Israel arrivava ante Gibeah, e le battalia esseva dur; ma illes[80] non comprendeva que le disastro les approchava. 35 Le Senior batteva Benjamin ante Israel, e le israelitas occideva ille die 25.100 homines de Benjamin, omnes tirante le Spada. 36 Alora le benjaminitas videva que illes esseva battite. Le israelitas habeva cedite terreno a Benjamin, proque illes habeva confidentia in le imboscada que illes habeva placiate contra Gibeah. 37 Le gente de un imboscada hastava e se precipitava super Gibeah, e le gente del altere imboscada avantiava e batteva tote le citate per le filo del spada.
38 Le israelitas habeva convenite con le gente del imboscada in un signo, que illes facerea montar del citate un columna de fumo. 39 Le israelitas alora habeva a tornar in le battalia; Benjamin habeva jam occidite circa trenta homines israelita, e illes se diceva: 'Illes es battite ante nos como in le prime battalia.' 40 Ma quando le columna, le pilar de fumo, comenciava a levar se del citate, le benjaminitas reguardava detra illes, e, ecce, tote le citate montava in foco verso le celo. 41 Ora le israelitas se tornava, e le homines de Benjamin se espaventava, nam illes videva que le disastro les attendeva. 42 Illes tornava le dorsos ante le homines de Israel, preter le cammino al deserto, ubi le battalia les sequeva presso; intertanto illes del[81] citate[81] destrueva les in su medio. 43 Illes[82] circumfereva le benjaminitas, les persequeva e les contundeva ab Menuchah usque un puncta opposite a Gibeah al est.
44 18.000 homines de Benjamin cadeva ille die, omnes valente. 45 Illes tornava e fugiva verso le deserto, al rocca de Rimmon; e le israelitas faceva perir 5.000 homines; illes les persequeva usque Gideon e occideva de illes 2.000. 46 Assi le numero total de benjaminitas qui periva ille die esseva 25.000 guerreros, omnes valente.
47 Sex cento homines qui habeva tornate e fugite al deserto, al rocca de Rimmon, restava al rocca de Rimmon durante quatro menses. 48 Le homines de Israel reveniva verso le benjaminitas e les batteva per le filo del spada, ab le homines del citates usque le bestial, e toto que illes trovava. De plus illes incendiava tote le citates que se trovava.
CAPITULO 21
editLe homines de Israel habeva jurate a Mitspah: 'Nemo de nos dara su filia pro sposa a un benjaminita.'
2 Le gente veniva a Beth-el e illes se sedeva ibi ante Deo usque le vespera. Illes altiava le voce e plorava in alte voce, 3 e illes diceva: 'O Senior, Deo de Israel, proque ha il evenite in Israel que il manca hodie un tribo in Israel?' 4 Le die sequente le gente se levava de bon hora, e illes construeva ibi un altar, e illes offereva holocaustos e sacrificios de ben-esser.
5 Le israelitas demandava: 'Qui de inter tote le tribos de Israel non ha montate al assemblea ante le Senior?' Nam on habeva jurate solemnemente contra alicuno qui non montava verso le Senior a Mitspah, dicente: 'Ille essera punite con le morte.' 6 Le israelitas ora se repentiva de Benjamin lor fratre, e illes diceva: 'Hodie un tribo ha essite trenchate de Israel.' 7 Que facera nos pro procurar feminas pro illes qui ha restate, pois que nos jurava per le Senior que nos non les darea de nostre filias pro sposas.'
8 Illes inquireva: 'Ha il alicuno inter le tribos de Israel qui non montava verso le Senior a Mitspah?' E, ecce, nemo de Jabesh-gilead habeva venite al campamento al assemblea. 9 Nam quando on contava le gente, il non habeva ibi alicuno del habitantes de Jabesh-gilead.
10 Alora le assemblea inviava ibi 12.000 guerreros con iste ordine: 'Va e batte per le filo del spada le habitantes de Jabesh-gilead con le feminas e le infantes. 11 Ecce lo que vos facera: Proscribe tote homine, e tote femina qui ha cognoscite un homine carnalmente.' 12 Illes trovava inter le habitantes de Jabesh-gilead 400 virgines qui non habeva cognoscite un homine carnalmente, e illes las menava al campamento a Shiloh, que es in le pais de Canaan.
13 Alora tote le communitate inviava messageros pro parlar al benjaminitas qui esseva al rocca de Rimmon, e pro proclamar les le pace. 14 Igitur le benjaminitas reveniva, e on les dava le feminas qui habeva supervivite del feminas de Jabesh-gilead, ma[83] il non habeva bastante pro illes[83].
15 Le gente se repentiva de Benjamin, nam le Senior habeva facite un brecha in le tribos de Israel. 16 Dunque le seniores del communitate demandava: 'Que pote nos facer pro procurar sposas pro illes qui resta, pois que le feminas de Benjamin ha essite occidite?' 17 E illes diceva: 'Il debe esser un remanente pro Benjamin, a fin que un tribo non es radite de Israel; 18 totevia nos non pote dar les nostre filias pro sposas,' nam le israelitas habeva jurate: 'Maledicte es alicuno qui da un sposa a Benjamin! 19 Illes diceva: 'Ecce le festa annual del Senior se celebra in Shiloh, que es al nord de Beth-el, al est del cammino que monta de Beth-el verso Shechem, e al sud de Lebonah.
20 Dunque illes mandava le benjaminitas le sequente: 'Va imbosca vos in le vinias; 21 si tosto que vos vide le donnettas de Shiloh sortiente pro dansar, sorti del vinias; que cata de vos sasi su sposa de inter le donnettas de Shiloh, e va al pais de Benjamin. 22 E si lor patres o lor fratres sorti a planger se, nos les dicera: "Sia[84] gratiose con illes, proque nos non prendeva un femina pro cata uno in le guerra. Si vos las habeva date, vos esserea ora culpabile[84]."'
23 Le benjaminitas faceva assi: illes prendeva feminas, secundo lor numero, inter le dansatores que illes levava. Alora illes retornava a lor territorio, e reconstrueva le citates e habitava in illos. 24 Igitur le israelitas partiva de ibi, cata homine a su tribo e a su familia; cata uno retornava a su territorio. 25 In ille dies il non habeva ulle rege in Israel. Cata uno faceva lo que le semblava ben.
- ↑ Cf. Jos. 15:18, 19
- ↑ Ref. forsan a {coito}
- ↑ sgf. de H incerte; cf. 1 Sam 15:6
- ↑ Sept. 'Ma Juda non capturava Gaza... ni Ashkelon... ni Eqron'
- ↑ In tradition rabbinic ille esseva Phinehas. Alt. 'angelo'
- ↑ Seq. Targum. Sgf. de H incerte. H {tsiddim} sgf. 'lateres'
- ↑ sgf. 'plorantes'
- ↑ Jos. 24:30 e 19:50 {serach}
- ↑ lit. 'judices'
- ↑ Le phraseologia de vv. 1-2 es incerte.
- ↑ lit. 'princes'
- ↑ Nomine de un deitate o symbolo de un deitate
- ↑ lit. 'judicava'
- ↑ H {gomed} non se trova alibi in le Biblia. Le parola commun pro cubito es {ammah}
- ↑ alt. 'petrerias'. Vulg. 'idola'
- ↑ H {parshedonah} non se trova alibi. Iste trad. seq. le comm. de Midrash Rabbah super Gen. 49:27 (soncino Ed. p. 975), {peresh} = fece
- ↑ 17.0 17.1 Circumlocution euphemistic pro relevar natura
- ↑ H {ad-bosh} 'usque vergonia' es probabilemente idiomatic pro 'longemente' - cf. Reges 8:11
- ↑ 19.0 19.1 lit. 'a su pedes'
- ↑ Un del septe nomines de Jethro
- ↑ 21.0 21.1 lit. 'per le filo del spada ante Baraq'
- ↑ i.e. bottilia de pelle (de capro o ove)
- ↑ sgf. de multe partes de iste poema es incerte
- ↑ alt. 'fundeva'
- ↑ sgf. de H incerte
- ↑ sgf. de H {middin} incerte
- ↑ sgf. de v. 14 incerte
- ↑ sgf. de H incerte
- ↑ 29.0 29.1 sgf. de H incerte
- ↑ Vide nota a 3:7
- ↑ H {ma 'arachah} sgf. 'rango'
- ↑ i.e. Gideon
- ↑ sgf. de H {yitspor} incerte; forsan derivate de {tsipor} = 'ave' ergo 'volar'
- ↑ 34.0 34.1 lit. 'tu manos se fortificara'
- ↑ lit. 'descender'
- ↑ 36.0 36.1 lit. 'Es le palma de Zebach e Tsalmunna ora in tu mano'
- ↑ lit. 'homines qui tirava le spada'
- ↑ alt. 'ubi es'
- ↑ i.e. post le morte de Gideon (seq. Rashi); alt. 'post illo'
- ↑ sgf. de H {mutstsabh} incerte
- ↑ 41.0 41.1 Seq. Sept.; H 'ille'
- ↑ H incerte; alt 'in Tormah'
- ↑ lit. 'umbilico'
- ↑ lit. 'bucca'
- ↑ H 'columnas'
- ↑ 46.0 46.1 46.2 Il ha plure trads. de H {tseriach}; le radice cognate arabic sgf. 'excavar'
- ↑ lit. 'hachas'
- ↑ lit. 'judicava'
- ↑ i.e. 'villages de Jair'
- ↑ sgf. de H {bashanah} incerte; lit. 'in ille anno'
- ↑ 51.0 51.1 Manca in le H
- ↑ Sept. 'Madian' que es Midian. Il non ha historia de oppression per le maonitas
- ↑ lit. 'ascolta'
- ↑ H 'ille'
- ↑ H 'aperite tu bucca'
- ↑ 56.0 56.1 sgf. de H incerte
- ↑ Forsan in Zebulun - vide Josue 19:15
- ↑ 58.0 58.1 sgf. de H incerte
- ↑ Ees incerte si le subjecto es Deo o Samson
- ↑ Sept. e Syriac rende 'quarte'
- ↑ Seq. Targum e alicun mss. como si le H se lege {halom}; alt. lege {halo} i.e. 'non es assi'
- ↑ alt. 'chacales' (le H {shu'al} es per le persa {shagal}, le origine de 'chacal')
- ↑ Seq. le Targum
- ↑ alt. 'le domo de su patre' seq. le Sept. e Peshitta (cf. 14:15)
- ↑ 65.0 65.1 Expression idiomatic in H sgf. 'in toto'
- ↑ lit. 'un pila, duo pilas'. Es joco de parolas, nam {chamor} in H sgf. e 'un asino' e 'un pila'
- ↑ lit. 'le monte del maxilla
- ↑ 68.0 68.1 Le forma del H es inusual
- ↑ Translitteration de H; alt. 'Micah'
- ↑ H 'vadeva'
- ↑ lit. 'voce'
- ↑ 72.0 72.1 sgf. de H incerte
- ↑ 73.0 73.1 lit. 'que vos'
- ↑ Seq. Rashi; lit. 'tace'
- ↑ lit. 'large de manos'
- ↑ lit. 'le demandava de su ben-esser'
- ↑ 77.0 77.1 lit. 'secundo su ossos'
- ↑ Iste phrase se continua a v. 14 infra
- ↑ Le sgf. de partes de vv. 15 e 16 es incerte
- ↑ i.e. le benjaminitas
- ↑ 81.0 81.1 sgf. de H incerte
- ↑ sgf. del verso incerte
- ↑ 83.0 83.1 sgf. de H incerte
- ↑ 84.0 84.1 sgf. de H incerte